Wouter Druwé : In aanloop naar de diakenwijding van Wouter Druwé voorzien we een artikelenreeks over hem.

Wouter Druwé : In aanloop naar de diakenwijding van Wouter Druwé voorzien we een artikelenreeks over hem.

Op 29 mei 2025 om 9u30 wordt Wouter Druwé in de basiliek van Edegem tot diaken gewijd, in voorbereiding op zijn priesterschap. In de komende weken, maken we kennis met hem. Hier gaat het over zijn jeugdjaren.

1. JEUGDJAREN

Wouter, wie ben je?

Ik ben drieëndertig jaar, woon momenteel in Mechelen, en ben seminarist voor het bisdom Antwerpen. Van opleiding ben ik jurist en theoloog, ook kerkjurist. Professioneel ben ik actief aan de KU Leuven als professor Romeins recht en rechtsgeschiedenis. Op Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart zal ik in de Edegemse basiliek tot diaken worden gewijd.

Kan je iets vertellen over het gezin waarin je bent opgegroeid?

Ik ben in een warm gezin opgegroeid. Wij waren met drie kinderen thuis. We woonden in Edegem-Centrum, in de Zomerlei. Ons gezin is later, toen ik acht à negen jaar oud was, naar Lint verhuisd. Binnen ons gezin was er altijd veel aandacht voor cultuur; op reis, maar ook in de nabije omgeving, bezochten we geregeld musea en kerken. Op de muziekschool maakte ik al op jonge leeftijd kennis met klassieke muziek, die ik daar echt heb leren waarderen. Ook in de jeugdbeweging leerde ik veel.

Welke rol speelde de kerk in je jeugd?

Toen ik jong was, gingen we wekelijks naar de kerk, na de verhuis naar Lint alleen nog op de feestdagen. Ik heb school gelopen in Onze-Lieve-Vrouw Familia in Edegem-Elsdonk, en ben dan voor mijn middelbare studie naar Regina Pacis in Hove gegaan. Ik heb uiteraard mijn eerste communie en het vormsel ontvangen, en nam in de lagere school ook aan de advents- en vastenacties en aan het kersttoneel deel.

Godsdienst fascineerde me. Ik las ook geregeld in mijn schoolbijbel. Toen ik vijftien jaar was, ging ik op eigen initiatief weer elke zondag samen met mijn grootmoeder naar de basiliek. Ik heb zeer goede herinneringen aan een bezinningsweekend dat we met onze school in de abdij van Averbode hielden. Hoewel ik er toen nog met niemand over sprak, was ik ergens toch al bezig met die vraag naar het religieuze leven en het priesterschap.

Ik was nog maar 16 jaar oud, en dat was sowieso te jong voor het seminarie. Bovendien was het niet evident om voor het priesterschap te kiezen. We zaten toen, en zitten nog steeds, in een moeilijke kerkelijke situatie. Het zou allesbehalve evident geweest zijn om in die context te zeggen: “Ik ga naar het seminarie.” Bovendien was ik erg breed geïnteresseerd, en de rechtenopleiding trok me ook erg aan. Ik heb ook met veel plezier rechten gestudeerd aan de KU Leuven. Ik denk nog steeds dat dat de juiste beslissing was.

About the author

Dirk Van de Poel administrator

Leave a Reply

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.