Een artikel met heel veel foto’s onderaan!
Niets zo mooi als wandelen in de natuur met een beetje bezinning. Dat was alvast de insteek. Maar we begonnen niet met een lege maag en onze boterhammetjes en salade gingen er dan ook onmiddellijk aan.
We kregen bij start een tekst mee uit een liedje van Elly en Rikkert en we mochten in een cirkel de woorden noemen die het stukje woestijn bij ons opriepen.
En dan wandelen maar , we mochten volledig ons eigen ritme volgen en zelfs wat afdwalen. Een beetje alleen op onszelf en toch tesamen.
Ik was vergeten hoe het was om te wandelen in de duinen. Best een stevige oefening voor de benen en een zandmassage voor de voeten.
En de meditatie kwam als vanzelf. Alsook de deugddoende woorden die we wisselden met elkaar.
Opnieuw een cirkel stop om stil te staan bij hoe we ons voelden en wat het allemaal met ons deed. Dankbaarheid, voldoening en stilstaan bij de dingen, het welde allemaal in ons op.
Zij die nog een bochtje meer wilde wandelen, gingen nog voort , een ander deel zakte al af naar waar de kinderen in volle lust in kampen klauterden van takken en zandkastelen bouwden.
Nadat we eerder al getrakteerd werden met lekker verse verjaardagscakejes kwam er ook nog een vieruurtje bovenop.
Nog wat bijpraten en zingen , en de dag die letterlijk en figuurlijk zonnig eindigde , zat er weeral op.
Tot de volgende keer want dan zijn we er graag opnieuw bij!
Er werd ons een zee aan foto’s toegestuurd; Een zee waarschijnlijk ter compensatie van de woestijn…
Dank aan Annick, Kartien, Elise en Dirk. Hieronder zie je het volledige album. klik links of rechts van de foto om door te gaan.
About the author