Vrijwilligersfeest: De limericks

Er was eens een vrijwilliger in Balen
Hij hielp iedereen zonder dralen
Hij was dan zo moe
Maar gaf dat niet toe
en dat ondanks meerder kwalen

Er was eens een boekhouder in Luik
Die greep wel eens graag naar de kruik
Hij slokte ze leeg
Tot hij krampen kreeg
Nu zit hij ermee in zijn buik

Er was eens een diaken in Geel
Op zondag was nooit iets te veel
Hij ging naar de kerk
Want dat was zijn werk
Gods dienst hield hem uit het bordeel

Er was eens een priester in Gistel
Die las eens vol vuur het epistel
Ik hoorde het niet
Maar wel mijn vriend Piet
Die had echt geen last van ’t geritsel

Er was eens een bezoeker uit Olen
Met een boeket vol gladiolen
Hij was op zoek naar een vrouw
Met in petto eeuwige trouw
Iedereen zei: “Hij heeft een slag van de molen.”

Er was eens een catechist in Amen
Die zong: “Kom allen tesamen.”
We lopen in de wei
Plots kwam er een bij
En hij viel prompt in de bramen

Er was eens een zanger in Lier
een stadje niet ver van hier
Hij zong uit volle borst
Daarvan kreeg hij dorst
Dus zocht hij zijn heil in het bier

er was eens een predikant in Haren
Hij wilde een keertje gaan varen
Een storm stak op
De boot ging over kop
Toen ging hij op in de baren

Er was een dirigent in Waver
Die gaf zijn koor steeds de daver
De toon ging omlaag
Het werd een gezaag
Het ging van de biezen naar de klaver

Er was eens een pastoor in Landen
Die dreigde in de hel te belanden
Hij ging naar de sacristij
Na een mis of 5 was hij weer vrij
nu had hij zijn leven terug wat in handen

Er was eens een koster in Bemel
Die had het niet met dat gewemel
hij wou dat het stil was
En schonk wijn in een glas
En zo ging toch iedereen naar de hemel

Er was eens een zuster in De HAAN
Die droomde bij volle maan
Van een knappe pastoor die meezong in een meisjeskoor
Zijn stem schoof uit
En nu blaast hij enkel op zijn fluit

Er was eens een bloemschikster in Voeren
Die was van de Goede Week over haar toeren
De bloem van het kruis
Lag nog in haar huis
Daar stond de pastoor al stil te loeren

Er was eens een voorganger in Namen
Die riep ons allen samen
Om te zingen in koor
En waar is de pastoor?
Die is gebuisd bij het examen

Er was eens een pater in Bissen
Gekend om zijn humoristische missen
Het kan toch niet zijn
Hij deelde zijn wijn
Een feestje met broden en vissen

Er was eens een bedevaarder in Huppel
Hij droeg op zijn rug een grote knuppel
Hij trok van dorp tot dorp
en droeg een kruis met veel zorg
Tot slot kreeg hij van de dorpelingen een dikke knuffel

Er was eens een lector in Tienen
Die de mis in Benedictus wou streamen
Maar het contact viel toen uit
En dan riep hij luid:
“Zo kan ik mijn hemel niet verdienen!”

Er was een muzikant in Schaarbeek
Die af en toe te diep in het glas keek
Zijn viool speelde vals
Het was zeker geen wals
De dirigent was volledig van streek

Er was een administrator in Goor
Hij kon niet werken met een boor
Dat viel hem telkens guur
Dat werd stilaan zo zuur
Met een YouTube-je kreeg hij het eindelijk toch door

Er was eens een cantor in Komen
Hij zong niet, maar bleef zowaar dromen
Men schudde hem wakker
“Zeg kan het niet zachter?”
“Zwijg stil en de Heer zal ’t U lonen.”