Verslag laatste parochiefeest H.Bernadette

Met een gevoel van dankbaarheid maar ook van weemoed vieren we vandaag het laatste parochiefeest in onze kerk.
Dit gebouw waar gelovigen samenkomen, waar vreugde en verdriet wordt gedeeld, waar wordt gebeden en sacramenten ontvangen, zal niet lang meer een plek zijn waar wij gemeenschap zullen vormen.
We denken vandaag aan de vele verhalen die hier begonnen:
Het doopwater dat over kinderhoofdjes liep, de hostie die voor het eerst in kleine handjes werd gelegd, de zalving op het voorhoofd van tieners, de geloften die bij een huwelijk werden uitgesproken, de troostende woorden bij uitvaarten, een priesterwijding, de aanstelling van 2 pastoors en een pastor, de zending van een gebedsvoorganger.

Hier hebben we God gezocht, gevierd en ervaren.
Hier hebben ontelbare vrijwilligers het beste van zichzelf gegeven.
Voor die warme gemeenschap kunnen we alleen maar dankbaar zijn.
Een parochie is meer dan een gebouw.
Onze gemeenschap zal in onze harten blijven bestaan ook al sluiten de deuren van onze kerk.
We kunnen in gebed blijven samenkomen in één van de zondagkerken en onze plaatselijk kerngroep zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat we elkaar een paar keer per jaar kunnen ontmoeten. En al zeker rond het feest van de H. Bernadette.

Met vertrouwen leggen we de komende maanden in Gods handen.
We danken Hem voor wat is geweest en we vragen Hem ons te begeleiden in wat komt.
Moge de goede geest van onze parochie voortleven in nieuwe vormen van samenkomen en mogen we vooral blijven zorg dragen voor elkaar!

Bezinning van Griet bij ons laatste parochiefeest