De deuren bleven dicht, het was namelijk veel frisser dan op die eerste pinkstermorgen in Jeruzalem. Maar symbolisch stond er een stevige bries tijdens de kruispuntviering in de basiliek. De Geest was duidelijk voelbaar.
De woorden van pastoor Tom waren even vurig als de kleur van zijn kazuifel, het koortje gaf goed katoen, de koffie achteraf was lekker.
Een behoorlijk groepje vormelingen kwamen dankuwel zeggen in hun terugkomviering.

Eentje formuleerde het zo in het welkomstwoord: ‘Ook wij zijn dankbaar, voor het vormsel dat wij mochten ontvangen.Bedankt aan iedereen die ons op sleeptouw nam. Dankuwel, Jezus, dat jouw Heilige Geest ons helpt en sterk maakt op heel onze verdere levensweg.’

Een een mama bad als volgt tijdens de voorbeden: ‘Samen met alle ouders van de vormelingen bidden en danken wij voor onze kinderen. Dat we hen nooit loslaten. Dat we Jezus blijven ter sprake brengen in ons gezin. Dat we het vormsel niet als eindpunt zien, maar als een stapsteen naar een toekomst, waarin het geloof een plaats heeft. Laten wij bidden.’
Luid applaus klonk ook voor catechiste Martine. Na 20 jaar warme inzet zwaait zij af in de catechistenploeg van Mortsel.
En na de homilie, kreeg Stephanie Gonnissen haar albe en schapulier als gemandateerde al voorganger in Woord- en Communiedienst. Stephanie was jarenlang catechiste in Heilige Familie en verzorgde al vaak de predicatie, de laatste twee jaar in verschillende kerken van onze P.E. Momenteel is ze koster, werkt ze mee aan de voorbereiding van themavieringen en kruispuntvieringen en het zomerkamp. Bedankt Stephanie. En moge de Geest je de goede woorden ingeven.


About the author