Een groep mensen van onze pastorale eenheid engageerden zich na onze oproep om samen met Pax Christi vrede te bezingen in winkelend Antwerpen. In een adventstijd van oorlog in Oekraïne en Palestina is de kreet om vrede overal te horen. Met onze zang willen we die kreet kracht bijzetten in de drukte van de shoppingcentra’s in Antwerpen. Een heel mooi initiatief dat op verschillende locaties op applaus werd onthaald.
Fotoreportage en filmpjes onderaan!
Dank aan Annick en Peter om dit te trekken. Dank aan alle zangers om je koopzondag ‘anders’ in te vullen. Er straalde warmte uit dit initiatief.
Klik op play voor het filmpje! (onderaan nog meer!)
Franciscus werd geboren te Assisi rond 1182. Hij was de zoon van Petrus van Bernardone, een welgekende en goedbemiddelde lakenkoopman uit Assisi. Op het moment van zijn geboorte was zijn vader voor zaken in Frankrijk. Zijn moeder Pica de Bourlemont gaf hem alvast de naam Giovanni (Johannes)maar zijn vader maakte daar bij thuiskomst Francesco, ‘Fransman’, van. (Het kan ook zijn dat hij die bijnaam pas later kreeg omdat zijn vader hem meer dan eens naar Frankrijk stuurde om handel te drijven). Toen Franciscus ongeveer 20 jaar oud was vond er een veldslag plaats tussen Assisi en Perugia en werd hij gevangen genomen. Na een jaar werd hij vrijgelaten maar hij werd voor lange tijd ernstig ziek. Na zijn genezing kreeg hij oog voor het leed van de melaatsen die in die tijd verstoten uit de samenleving leefden.
Franciscus bekeert zich vervolgens tot een leven gewijd aan armoede , gebed en dienstbaarheid aan de armen. In 1205 wijdt hij zich volledig aan God tijdens een scène op het plein bij de Bisschop. Toen Bernardus van Quintavalle en Petrus Catani zich in 1208 bij Franciscus wilden aansluiten, raadpleegden zij het evangelieboek van de kerk van Sint Nicolaas om te ontdekken hoe hun leven eruit moest zien. Kenmerkend waren hierbij drie teksten:
“Als je dat wilt, volmaakt zijn, ga heen, verkoop al je eigendom en geef het aan de armen en je zult een schat in de hemelen hebben. Kom dan hierheen en volg mij.” (Mattheus 19:21).
“Hij zegt tot hen: neemt niets mee voor onderweg, geen staf, geen reiszak, geen brood en geen geld, en ook moet u geen twee hemden hebben.” (Lukas 9:3).
“Als iemand dat echt wil, achter mij aan komen, moet hij zichzelf verloochenen en zijn kruis dragen, en zó mij volgen!” (Mattheus 16:24).
Beiden wilden mee in de voetsporen treden van Franciscus en ze deden afstand van hun hebben en houden , en daarmee was de Franciscaanse beweging begonnen. Kort nadien sloot Egidius van Assisi zich bij hen aan. In hetzelfde jaar 1208 gaf de abt van het Benedictusklooster op de Monte Subasio het kerkje van Portiuncula in het dal bij Assisi in bruikleen aan Franciscus om het tot het centrum van zijn nieuwe beweging te maken.
Hoewel Franciscus van Assisi geen geestelijke was, begon hij te prediken en verzamelde al vrij snel een aangroeiende groep getrouwen om zich die leefden volgens de regel die Franciscus opstelde. Waar hij aanvankelijk als kluizenaar ging leven en door veel mensen verguisd werd, verkreeg hij in 1209 van paus Innocentius III toestemming om samen met deze getrouwen een nieuwe kloosterorde te stichten. Deze Orde van de Franciscanen had binnen een jaar tijd elf volgelingen. Dit aantal liep op tot zo een 5000 in 1221 en 35.000 rond 1274. Omstreeks het midden van de 13e eeuw waren er wereldwijd zo een 1400 franciscaner kloosters, tot in Israël toe.
Strikte armoede was lange tijd het kenmerk van de Orde der Franciscanen. Dat hield in dat de broeders niet alleen afstand deden van persoonlijk, maar ook van gemeenschappelijk bezit. Te midden van de andere kloosterorden werden ze door Franciscus de minderbroeders genoemd.
Het broederschap breidde ,wegens groeiend succes onder de leken, uit over Europa. Ook geleerden voelden zich aangetrokken tot deze nieuwe spirituele weg. De broeders woonden samen in een ruimte die ze ‘locus’ noemen, wat in het Latijn letterlijk plaats betekent. Het was een grote cirkel waar een gracht omheen werd gegraven. In de ring werd een heg geplaatst. In het midden werden cellen geplaatst waar de broeders konden bidden. De broeders sliepen op de koude grond en heel soms als het echt koud was op hooi, met daarover een doek. Hiervandaan vertrokken de broeders om te bedelen en te prediken. Er werd van broeders verwacht zelf contact te zoeken met God. De manier om dit te doen was geënt op de Hermetische traditie, die Franciscus zelf bewonderde en vaak naleefde.
De richtlijnen die voor de broeders werden aangehouden waren eveneens afkomstig uit de Evangeliën. In Lucas 10:38 komt Jezus op bezoek bij Maria en Martha. Maria gaat aan de voeten van Jezus zitten en luistert naar het verhaal van Jezus. Martha zorgt ondertussen voor hen beiden. Zo gaat het ook bij de minderbroeders. Op zoek naar God zijn ze in drie- of viertallen afgezonderd. Twee sluiten zichzelf dagenlang af om er te bidden tot God en naar Hem te luisteren, terwijl de andere twee zoals Martha voor hen zorgen.
Eenmaal per jaar werd een generaal kapittel gehouden. Aanvankelijk werden de gebeurtenissen besproken, maar later, toen de broederschap steeds groter werd en Franciscus minder controle kon uitoefenen over alle volgers, werden de kapittels steeds meer gebruikt om bepaalde regels op te stellen. Sommige van de nieuwe broeders interpreteren de manier van leven volgens Franciscus in de ruime zin. De grote toestroom van de vele nieuwe leden, de mobiliteit van de broeders alsmede het feit dat de controle alleen plaatsvindt binnen het netwerk van de persoonlijke relaties tussen de broeders, maken het moeilijk, vrijwel onmogelijk, om te komen tot een homogene gelijkwaardige broederschap, waarin allen hetzelfde ideaal nastreven.
De franciscanen vormen door diverse splitsingen niet één orde, maar worden onderscheiden in minderbroeders, minorieten of conventuelen en kapucijnen.
Waar stond Franciscus van Assisi en zijn orde voor?
Beginselen en leefregels : Wat geloven franciscanen?
Franciscus van Assisi wordt beschouwd als een van de grootste heiligen van de Katholieke Kerk. Dit onder meer door zijn radicale liefde voor God en zijn Schepping . Wat van hem een ‘alter Christus’ (“een andere Christus”) maakte.
Hij trad van bij aanvang heel sterk in de voetsporen van Jezus en entte zijn leer en beginselen op verschillende passages uit de Bijbel:
Denken we aan de onthechting van bezit en materialisme :
“Als je dat wilt, volmaakt zijn, ga heen, verkoop al je eigendom en geef het aan de armen en je zult een schat in de hemelen hebben. Kom dan hierheen en volg mij.” (Mattheus 19:21).
“Hij zegt tot hen: neemt niets mee voor onderweg, geen staf, geen reiszak, geen brood en geen geld, en ook moet u geen twee hemden hebben.” (Lukas 9:3).
“Als iemand dat echt wil, achter mij aan komen, moet hij zichzelf verloochenen en zijn kruis dragen, en zó mij volgen!” (Mattheus 16:24).
Denken we aan de richtlijnen voor de broeders die eveneens afkomstig waren uit de Evangeliën. ( Lucas 10:38 Jezus op bezoek bij Maria en Martha.)
Franciscus wijdde zich aan dezelfde taken als Jezus : Het opkomen voor de kansarmen en mensen in nood, en opstaan voor gerechtigheid.
Sterk was ook het respect voor de schepping. (Denken we aan het Zonnelied op zijn sterfbed)
Maar zeer bijzonder was zijn enorme inzet op de vrede en afkeer van geweld , (geweld zowel fysisch als met woorden). Laat zijn benaderingswijze van inzet op vrede en diep overwogen keuze voor geweldloosheid nu juist vandaag de dag zo belangrijk zijn en brandend actueel.
Waarom is de leer van Franciscus van Assisi en zijn orde brandend actueel?
Franciscus bood een enorme dienst aan de vrede. Paus Innocentius II bezigde de theologische visie dat “Christus de Koning der Koningen was , met Jeruzalem als Zijn stad en het Heilig Land als Zijn erfdeel”, stad en land dat met kruistochten heroverd moest worden op de moslims. Franciscus ging mee met de Vijfde Kruistocht maar volgde hier een andere weg. Franciscus weerde elke vorm van geweld en zocht een vreedzame benadering van de Islam. Hij zocht toenadering met sultan Al-Kamil die Hem afwees. Franciscus volhardt echter in zijn dialogisch gedachtengoed en geeft zo ook een volstrekt ander beeld van God: de God die uitnodigt om in een geest van vrede en geweldloosheid onder andere mensen te gaan, hun werk en leven te delen en zo te midden van hen Zijn aanwezigheid te ontdekken.
Een belangrijke regel van Franciscus in de omgang met andersdenkenden en andersgelovigen was ook de afwijzing van woordenstrijd. Geweldloosheid zonder wapenen en ook zonder het wapen van het woord. Het is in dit perspectief dat hij in 1219 tijdens de kruistocht zijn persoonlijke vredesmissie naar de sultan van Damiate ondernam, waar hij hoffelijk werd ontvangen en spirituele gesprekken voerde.
Dit waren de woorden van paus Franciscus begin februari 2019 tijdens zijn bezoek aan de Verenigde Arabische Emiraten. Als eerste paus bezocht hij het Arabisch schiereiland. Het was een historisch bezoek waarmee hij een vernieuwende wind van interreligieuze toenadering deed waaien : “God in mijn hart dankbaar, in dit 800ste jubileumjaar van de ontmoeting van de Heilige Franciscus met sultan Malek Al-Kamil, heb ik de gelegenheid verwelkomd om naar hier te komen als een gelovige verlangend naar vrede, als een broeder zoekend naar vrede met zijn broeders. We zijn hier om naar vrede te verlangen, om vrede te promoten, om instrumenten van vrede te zijn.” (Bron)
800 jaar eerder ging immers de Heilige Franciscus van Assisi hem voor in de ontmoeting. Samen met een medebroeder trok hij in 1219 vanuit het kruisvaarderskamp te Damiate, Egypte, blootvoets en ongewapend naar het kamp van ‘de vijand’ toe. Hij wilde met de sultan spreken.
Franciscus stelde een teken in de tijd. Hij deed iets radicaal anders dan wat de tijdsgeest hem influisterde. Net zoals sultan Malek Al-Kamil verbrak hij de spiraal van geweld waarin zijn tijd verwikkeld was om de ander te ontmoeten vanuit een verlangen naar broederschap en vrede.
Ook in onze tijd die getekend wordt door angst voor de andere, oorlog en terroristische aanslagen tegen onschuldige burgers, of ze nu joods, christelijk of moslim zijn, is er nood aan bruggenbouwers, aan mensen die ‘de andere’, soms ‘de vijand’ de hand reiken. Hoe kan deze historische ontmoeting van Franciscus met de sultan van Egypte ons vandaag de dag daartoe inspireren?
Vrede wordt in het algemeen (en doorgaans) gedefinieerd als ‘een heilzame toestand van rust en harmonie’ , en dus afwezigheid van stoornis , twist of strijd. Het woord vrede is een oud Germaans woord dat samenhangt met ‘vrij’, en oorspronkelijk ‘rechtstoestand van zekerheid’ betekende. Het begrip vrede wordt vaak in een adem genoemd met het tegendeel (en dus de afwezigheid van) oorlog. Maar vrede is meer dan enkel de afwezigheid van oorlog : iemand vrede toewensen , is wensen dat die persoon kan leven vanuit een innerlijke rust (omdat het die persoon vb. aan niets ontbreekt wat zijn hart verlangt) in harmonie met de anderen om zich heen , wat leidt tot een grotere harmonie en finaal tot een vredige samenleving. (zie infra : vrede als proces) Inzetten op een vredige samenleving behelst zoeken en werken aan de bron van innerlijke rust op maat van eenieder , opdat vanuit die innerlijke balans in harmonie kan geleefd worden met anderen.
Vrede als groet: In bepaalde talen (en doorgaans geloof gebonden) , zoals het Arabisch en het Hebreeuws is het gebruikelijk elkaar te begroeten met het woord voor vrede , salaam , respectievelijk sjaloom (of een zin waarin vrede wordt toegewenst). Vanuit de pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena werd het idee gelanceerd om ook als Christen buiten de zondagse viering elkaar meer de vrede toe te wensen met de zin ‘Vrede voor jou’ en met een mooie vredeswens (zie infra slot : onze vredesgroet en –wens). De groet werd ook bij wijze van vredesactie aangebracht op heuse kokosmatten om aan de voordeur te leggen. (om eenieder de vrede toe te wensen die je deur doorgaat) : zie ook HIER.
Symbolen: Een christelijk symbool voor de vrede is de duif, al dan niet met olijftak in de snavel, de vredesduif. Het symbool is gebaseerd op het verhaal van Noach in de Tenach en daarmee het Oude Testament in de Bijbel, waar de duif een olijftak terug naar de Ark bracht. In het jodendom is de regenboog uit hetzelfde verhaal eerder een symbool van vrede.
Oproep
De vier grote religies het christendom , het jodendom , de islam en het boeddhisme zijn het erover eens : vrede begint bij jezelf. Je moet zelf zorgen dat je niet oordeelt (of veroordeelt), je medemens goed behandelt, je openstelt voor de ander en niet denkt dat je beter bent dan hij of zij.
Als we samen onderweg willen gaan naar een vredige samenleving kunnen we niet anders dan samen op te roepen tot een vreedzaam en respectvol samenleven.
Samen bouwen aan een vredige samenleving is de basis, niet alleen van onze diverse religieuze tradities, maar ook van hoe wij echt met elkaar om willen gaan. De sleutel is: openstaan voor elkaar en nieuwsgierig zijn naar de andere, alsook elkaar aanspreken op(voor) oordelen en onverdraagzaamheid. Leer elkaar kennen, laat je verrassen door de verschillen (leer ze omarmen) en verbaas je over de overeenkomsten (en laat ze verbindend werken). ‘Zo ontstaat waardering en respect.’
In Nederland leidde een gelijkaardige oproep tot een heuse vredesverklaring ondertekend te Haarlem tussen politici en gelovigen.
Vrede : hoe beginnen we eraan als Christenen? →Vrede als onze kernwaarde
Samen onderweg gaan naar een vredige samenleving is een van onze kernwaarden als Christen.
Waarden zijn de wortels, de grondslag van ons leven. Ze helpen je om in moeilijke omstandigheden vol te houden. Ze helpen je om integer te zijn, trouw aan jezelf en waarvoor je staat. Waarden zijn fundamentele overtuigingen of idealen. Het is de kern van wat je nastreeft en hetgeen van waaruit je gedrag vorm krijgt. Waarden worden vaak in één adem genoemd met normen. Het verschil is dat waarden de basis vormen en normen de gedragsregels zijn die daar logisch uit volgen (en dus gefundeerd zijn in die waarden).
Vrede behoort tot de groep van de tien meest voorkomende waarden wereldwijd : vrijheid, eerlijkheid, respect, verdraagzaamheid, rechtvaardigheid, gelijkheid, vrede, vriendelijkheid, liefde, en veiligheid.
→Vrede , inclusie en diversiteit
Jesaja 56:3-7-10 ; Marcus 11:17 : In de voetsporen van Jezus :
Ons motto als gelovigen moet zijn : Het gebedshuis is voor alle volken ; het gebedshuis is de ontmoetingsplek tussen God en alle mensen , groot en klein , alle naties , diversiteit en inclusie ten top.
Jezus trekt dit duidelijk open naar diversiteit en inclusie : alle nationaliteiten zijn welkom en alle soorten mensen , ook gehandicapten , blinden en zelfs dieren krijgen hun plaats.
Wat verstaan we onder : *diversiteit :Verscheidenheid tussen personen in een groep op grond van een veelheid van denkbare factoren, zoals ras, geloof, opleiding, geslacht , leeftijd, seksuele geaardheid, culturele of economische achtergrond, beroep, ervaring, enzovoort. *inclusie : De insluiting in de samenleving van achtergestelde groepen op basis van gelijkwaardige rechten en plichten. Inclusie wordt vooral gebruikt in het discours rond allochtonen, kansarmen en mensen met een handicap – functiebeperking.
‘Vredewens Schenk ons genoeg moed en vertrouwen, Heer, om elkaar de hand te reiken, elkaar vast te houden over alle verschillen heen. Dan zullen ook wij mogen dromen van een land waar onrecht is uitgewist, tweedracht verleden tijd is, waar vreemdelingen en vluchtelingen zich mogen thuis voelen en tochtgenoten zijn naar uw Rijk van vrede. Op weg naar dat Land moge de vrede van de Heer altijd met u zijn.’
Bezinning
Omzien naar mensen Leven is soms bedreigend. Vreemde mensen, andere gewoontes: ze maken ons bang. We hebben onze eigen manier van leven, onze eigen traditie, onze eigen wetten. Daarbinnen voelen we ons veilig. We hebben er onze eigen plaats. Traditie en gewoonterecht kunnen ook beknellen. Openheid naar anderen kan erdoor in gevaar komen. Eigenbelang en eigengereidheid kunnen daardoor hoogtij vieren. Wanneer we omzien naar mensen, wanneer we ons door hen laten raken, dan ontstaat er nieuwe ruimte. De vreugde en het verdriet, de zorgen en de blijdschap van anderen, kunnen ons leven veranderen. Omzien naar mensen doet ons omkeren. Het maakt andere mensen van ons. Er komt tijd en ruimte vrij waardoor de ander en ook wijzelf nieuw en bevrijdend kunnen leven. Als we met de ogen van ons hart naar anderen omzien, dan verleggen we grenzen van onszelf naar anderen toe. Daardoor mogen we ons voelen als broers en zussen, als kinderen van één en dezelfde God. Omzien naar mensen brengt Hem aan het licht.’
Zending
Onze God is een God van alle mensen van welke taal, ras of kleur ze ook zijn. Ook het hart van christenen dient open te staan voor elke mens, ongeacht zijn taal, ras, kleur of godsdienst. Tot die liefde zonder grenzen worden wij uitgezonden’
→Ga in dialoog – gelijkwaardigheid
Dialoog als levenskunst : de waarheid ontvouwt zich in dialoog
“En wie u zal dwingen één mijl te gaan, ga er twee met hem.” (Mt. 5,41)
Lang werd dit vers geïnterpreteerd als een gebod om ons afzien, zelfs door onrecht, trots te dragen. Je draagt zorg voor een ander, als je meer doet voor hen dan wat ze van je vragen. Er ligt echter nog een waarheid voor het grijpen in het gebod om niet één, maar twee mijl mee te lopen. Hoe langer je onderweg bent met iemand, hoe groter de kans dat je begint te praten met elkaar. Dialoog wordt zo mogelijk in een situatie waar je haar niet verwachtte. Dialoog met een persoon die je misschien liever mijdt. Die tweede, extra mijl blijkt op deze manier zowaar een eerste stap naar vrede. Je hoeft niet meteen je hart op je tong te hebben. Maar waar twee mensen geduldig met elkaar in gesprek gaan, toont de waarheid zich. We kunnen uit zulke gesprekken een les leren, of ze werken vervullend. Hoe dan ook de waarheid vereenvoudigt en verrijkt onze realiteit.
“Een mens heeft twee oren en één mond om twee keer zoveel te luisteren als te praten.” (Confucius)
Zeker daar waar er verschillen zijn of zelfs een geheel ander waardenkader, is dialoog noodzakelijk om die verschillen – soms ook geschillen – te overbruggen. Contact maak je echter niet zozeer door te spreken maar door actief te luisteren. Luisteren is niet enkel de woorden maar de hele boodschap van de ander (betekenis én gevoelens) in je opnemen. Actief luisteren is horen en zien wat de ander zegt, de boodschap verwerken en verbaal en non-verbaal tonen: “ik begrijp je”. Echt contact is willen luisteren om te begrijpen (en niet enkel willen reageren). Het gelijkwaardige in elkaar herkennen, erkennen en ruimte geven garandeert vrede op aarde. Het gelijkwaardige in elkaar negeren en blijven beroepen op privileges bestendigt onvrede. De keuze voor het een of voor het andere maakt het verschil.“
Vrede gebeurt waar elke mens, zwart of wit, klein of groot, kwetsbaar of sterk … tot haar of zijn recht komt.” (Uit: Zo word je een echte vredeskunstenaar, wakkervoorvrede.be)
Als je naar iemand kijkt met ogen van liefde, zie je iets anders dan degene die naar dezelfde persoon kijkt met haat of met onverschilligheid, zonder liefde. (Desmond Tutu)
→Woorden gevolgd door daden
Gebruik geen woorden als ‘zeemzoeterij’ , maar als een uiting van je authentieke ik: woorden die aansluiting vinden bij je kernwaarden en kracht doen kiemen . Woorden die gevolgd worden door daden en een aangepaste attitude en houding. Verbindende woorden die iets kosten aan je eigen ego. Woorden die empoweren en je vrij maken voor iets….
→Waarheid – Waarachtigheid
Uitgangspunt van ons als gelovigen : de waarheid
Waarheid koppelen we graag aan feiten. We ervaren de waarheid als tastbaar. Om die waarheid te kennen, vragen we: wie, wat, waar, wanneer, hoe … We nemen de waarheid graag met onze zintuigen waar. Onze zintuigen en ons geheugen zijn niet altijd honderd percent betrouwbaar en dan volgen er wel eens discussies over ‘de waarheid’. Was het wel zo? Gebeurde het dan?
Gelovigen zien anders naar ‘de waarheid’: Als we ons naar binnen keren, zien we én ervaren we dat we in de transcendente wereld allen één zijn, onlosmakelijk met elkaar en de schepping verbonden. We zeggen dan: we zijn allen kinderen van God, we zijn broers en zussen van elkaar. Deze verbondenheid is de diepere waarheid van waaruit we de dagelijkse realiteit tegemoet kunnen treden. Dat is een diepere waarheid van waaruit we met respect en zonder geweld met elkaar kunnen omgaan.
U zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u bevrijden. (Jezus van Nazareth, Joh. 8,32)
De weg naar de vrede is de weg van de waarheid… Waarachtigheid is zelfs belangrijker dan vredelievendheid. Inderdaad! De leugen is de moeder van het geweld. Een waarachtig mens kan niet lang gewelddadig blijven. (Mahatma Ghandi)
De kracht van waarachtigheid
Handel vanuit de kracht van waarachtigheid. Kies voor wat echt is . Leef noch handel vanuit leugens of dat wat bedrieglijk werkt. Houd jezelf daar ook niet aan vast geleid vanuit verkeerde belangenoverweging. In waarachtigheid leven is een wijze van “zijn”. Het is een te cultiveren attitude. Mahatma Ghandi verwijst met het woord “Satyagraha” naar “de kracht van de waarheid”, de kracht die nodig is tot geweldloos handelen. Het is handelen in overeenstemming met de waarheid. Het omhelst waarachtigheid. Waarachtigheid beoefenen is noodzakelijk om een vredevolle wereld te creëren. Dag na dag, moment na moment trouw aan jezelf in het leven staan. Het is een grote uitdaging. Zeker in tijden waar fake en oppervlakkigheid snel gewin betekent : Wie stelt zich niet de vraag: “Is er meer macht te verwerven door het niet zo nauw te nemen met waarachtigheid?” Is “waarachtigheid” een doorn in het oog in een wereld waar “fake nieuws” rendabeler is? Zoals de leugen een wapen is om oorlog te voeren, is waarachtigheid een wapen om vrede te creëren.
→Vrijheid
We moeten ook ‘vrij’ zijn en ons vrij voelen om te streven naar vrede en rechtvaardigheid. Zo ervaar ik mijn geloof als christen ook als vrij geleide om te kiezen voor het goede en het handelen hier naar. Ook al botst dat soms in mijn naaste omgeving met de verwachtingen en wijze van handelen van anderen. En ook al ga ik daardoor soms tegen de stroom in van wat gebruikelijk is of in eerste instantie gedacht of verwacht wordt. Doorbreek ook als mogelijk de kortzichtigheid van anderen : leer naasten hier mee door je bril kijken. Vrijheid is nodig om je kernwaarden zoals het streven naar een vredige samenleving in gedrag om te zetten.
→Vrede als proces
Vrede is meer dan enkel de afwezigheid van oorlog : iemand vrede toewensen , is wensen dat die persoon kan leven vanuit een innerlijke rust (omdat het die persoon aan niets ontbreekt wat zijn hart verlangt) in harmonie met de anderen om zich heen , wat leidt tot een grotere harmonie en finaal tot een vredige samenleving : vrede als proces.
Inzetten op een vredige samenleving behelst zoeken en werken aan de bron van innerlijke rust op maat van eenieder , opdat vanuit die innerlijke balans in harmonie kan geleefd worden met anderen.
Zoals eerder genoemd is open en respectvol communiceren (en de voortdurende mogelijkheid hiertoe) onontbeerlijk. Individuele behoeften en verschillen vragen verder naast een benadering vanuit wat we als rechtvaardig ervaren en beschouwen , ook een benadering vanuit een houding die genadevol en barmhartig is.
Groeien in vrede, rechtvaardigheid en vrijheid is een voortdurend proces waarin we onze waarden en principes in de praktijk proberen te brengen. Het vereist openheid, respect, en het vermogen om conflicten op een vreedzame en rechtvaardige manier op te lossen. Door te streven naar deze idealen kunnen we bijdragen aan een betere wereld voor onszelf en degenen met wie we samenleven.
“De vrucht van de gerechtigheid wordt in vrede gezaaid voor hen die vrede stichten.” – Jacobus 3, 18
Tot slot : Onze groet en vredeswens : Vrede voor jou!
Vrede voor jou ! Laat ons mensen van vrede zijn Vrede voor jou Vrede in je huis God laat zich vinden in een liefdevol gebaar Hij laat zich vinden in de handen die helpen God laat zich vinden waar de deuren openstaan Laat ons mensen van vrede zijn en liefde brengen… Vergeven, verzoenen, hoop, licht en vreugde brengen Geloof en vertrouwen Vrede voor jou!
het mag dan al geen kerstmarkt meer heten, de sfeer van een echte kerstmarkt zat er wel in. Zeker op de stand van onze voetmatten met vredeswens.
De kou werd door onze vrijwilligers de ganse dag getrotseerd. (respect allemaal, want koud was het.) Maar mensen met een warm hart voelen de kou niet. Die zien het verschil dat ze voor anderen kunnen maken. En ze geloven voluit in de boodschap van VREDE die we met dit project willen uitdragen. De opbrengst was niet min. Maar er zijn natuurlijk nog steeds matten te koop.
De opbrengst gaat naar mensen die echt hulp nodig hebben.
Een beetje uitleg…
Het leeft al langer in mezelf. En als ik het beter bekijk , schuilt er zelfs een stukje jaloezie onder.Noem het gezonde jaloezie. Omdat we als Christenen niet altijd uitdragen wat andere gelovigen wel doen en omdat we gewoon beter kunnen. Ik heb al zoveel van onze lieve Heer geleerd. En wat een krachtige boodschap geeft Hij mee met de woorden ‘de vrede zij met U’. Of ‘vrede aan dit huis “. Al getriggerd door de serie van Morgan Freeman van National Geographics las ik het artikel in Trouw, een Nederlandse magazine over de vredesgroet. Hoe een jonge Duitse kunst student de academie wist te verrassen door de dom, een synagoge en een moskee te gebruiken voor zijn eindwerk. Hij hing namelijk de Vredeswens van onze drie zuster geloven door elkaar aan de genoemde Heilige gebouwen. Zo hing aan de dom in Keulen Salam Aleikum in fluo boven de deur. De Arabische Vredeswens die deze Gelovigen elke dag uitspreken als ze elkaar ontmoeten. Wat die jongeman deed , was meer dan een statement maken. En dan heb ik het nog niet gehad over hoe stevig en graag we niet mee sjaloom zingen . Hoe gelovig we ook mogen zijn. En hoe sterk de bijbel ons ook mag raken. We laten teveel van de inhoudelijke rijkdom als braakgrond liggen. Onuitgewonnen vruchtbare bodem. Wat we in ons hart koesteren, moeten we als Christenen meer durven uitdragen. Elkaar vrede toewensen , kan en mag ook buiten onze zondagse viering. Wens elkaar een mooi en vredig leven toe , laten we de oefening maken om meer vredig samen te leven. En laten we al beginnen met elkaar zo te begroeten bij het betreden van elkaars woning. Onderweg en met regelmaat. Want het kan niet genoeg herhaald worden en niet genoeg uitgedragen worden: Vrede voor jou! Ik wens jou een mooi , evenwichtig en vredevol leven toe , en laten we vredig samen leven.
Annick
Zoeken op deze site?
Heb je nood aan een babbel, zit je met een concrete hulpvraag of wil je je ten dienste stellen van anderen?
foto’s van de maand (klik erop en je ziet ze groot)
Binnenkort 5 Jaar PE!
IederEEN vurig verbonden nodigt je elke maand uit
Eerste communicanten luisteren naar Pastoor Tom
Speciaal voor kids: Godly Play
Alpha ging op weekend
850 kaarsen voor 850 jaar Edegem
Vormelingen dienen enthousiast de mis
Zoek hier!
We gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalde bezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies. Meer weten?
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren terwijl u door de website navigeert. Hiervan worden de cookies die als noodzakelijk zijn gecategoriseerd in uw browser opgeslagen, omdat ze essentieel zijn voor de werking van basisfunctionaliteiten van de website. We gebruiken ook cookies van derden die ons helpen analyseren en begrijpen hoe u deze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser opgeslagen. U heeft ook de mogelijkheid om u af te melden voor deze cookies. Maar als u zich afmeldt voor sommige van deze cookies, kan dit uw browse-ervaring beïnvloeden. Wil je meer weten kan je steeds kijken terecht op de pagina: 'Privacybeleid'.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Cookie
Duur
Beschrijving
YSC
session
This cookies is set by Youtube and is used to track the views of embedded videos.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
Cookie
Duur
Beschrijving
IDE
1 year 24 days
Used by Google DoubleClick and stores information about how the user uses the website and any other advertisement before visiting the website. This is used to present users with ads that are relevant to them according to the user profile.
test_cookie
15 minutes
This cookie is set by doubleclick.net. The purpose of the cookie is to determine if the user's browser supports cookies.
VISITOR_INFO1_LIVE
5 months 27 days
This cookie is set by Youtube. Used to track the information of the embedded YouTube videos on a website.
