Samana Edegem O.-L.-V.van Lourdes bezocht de tentoonstelling “Come closer” in het Middelheimmuseum

Donderdag 12 september, de weersvoorspelling was veel regen maar, wij hadden geluk, het bleef droog en zelfs de zon kwam er door. Conny gidste ons doorheen enkele kunstwerken en gaf duidelijke uitleg, het leek wel of ze professionele kunstgids was! Het is de bedoeling van het hernieuwde Middelheimpark om – in samenwerking met De Singel – meer ‘performence’ kunstwerken te tonen waarin er interactie en verbinding tussen kunstwerk en toeschouwer optreedt. We hadden gekozen om slechts bij drie kunstwerken uitleg te geven en er een tekst of muziek tegenover te plaatsen, zodat de interactie al een beetje vorm kreeg. We begonnen met de ‘shiny’ maalstenen, goudgekleurd, waarop woorden staan zoals ‘love you’, ‘your tears’, ….

Deze stenen worden in Nigeria gebruikt voor het verpulveren van planten, bonen en pepers. We werden uitgenodigd om het sculptuur aan te raken en een wens te doen voor een ander. Daar kozen we een bekend muziekstuk van J.S. Bach bij om te beluisteren, op gevulde glazen gespeeld (you tube ‘Bach glass harp’). We wandelden verder en zagen 4 grote goudkleurige trofeeën staan. In tegenstelling tot wat je zou verwachten is het enkel een façade gemaakt in verguld kunsthars. De naam van het kunstwerk ‘Gilt’ betekent letterlijk ‘bedrieger’ of ‘valsspeler’ en geeft weer waarom dit kunstwerk slechts mooie schijn is. Hier werd een tekst voorgelezen gegenereerd met ChatGPT op basis van de woorden ‘kunstwerk Gilt’.

We filosofeerden wat dit kunstwerk en deze tekst voor ons betekende en er kwamen heel wat reacties los. Via het kunstwerk ‘play sculpture’, een rode constructie, waar de kunstenaar uitnodigt om het kunstwerk te gebruiken als speeltuig, kwamen we aan het meest fascinerende kunstwerk : twee industriële vaten, met bovenaan ‘koppen’. Na een korte mondelinge intro en een tekst voorgelezen door Veerle, gingen om 15 uur stipt de twee koppen boven op de vaten reukloos en ecologisch schuim spuiten. Het mooiste moest nog komen: een onverwachte windvlaag liet het schuim in een fontein van ballonvormen in alle richtingen wegfladderen. Een beeld om nooit te vergeten! Kris ging schuim ‘rapen’ om het bij onze leden te brengen. Interactie en verbinding is hier duidelijk geslaagd.

Femma St.-Jozef edegem: Busuitstap naar Poperinge en West-Vleteren.

Op donderdag 5 september vertrokken we met 30 vrouwen naar Poperinge.

Na een kopje koffie in de Sint-Sixtusabdij maakten we een wandeling van 7,5 km in de Sint-Sixtusbossen en naar de Lourdesgrot.

Daarna gingen we eten in Poperinge in de Old Fiddler.

In hartje Poperinge bevindt zich ’t Hoppecruyt, een authentieke Vlaamse hoeve. Sinds 1893 verbouwt deze familie de hop voor het brouwen van bier.

Benedikte gaf ons een boeiende uitleg over de teelt van hop, we bezochten de velden en de schuur waar de hopbloemen werden verwerkt.

We kregen een hopbiertje, gecombineerd met leuke accordeonmuziek en gezang.

Daarna gingen we terug naar de abdij voor boterhammen met Paterskaas en konden we de lekkere trappist van West-Vleteren aankopen.

De bus van Lauwers bracht ons veilig en op tijd terug naar huis.

Het was een leuke uitstap, de thuisblijvers hadden ongelijk.

Greta Soetens

Heilige Bernadette-gemeenschap: samen verbonden

Het parochiefeest houden we al enkele jaren in juni, bij de aanvang van de zomer.

Ook dit jaar was het niet anders. Pater Gust ging voor in de eucharistieviering. Nadien heeft elke aanwezige kunnen napraten in de kerk met een hapje en een drankje.

De ingeschrevenen voor het parochiefeest namen plaats in het Atrium waar hen een aperitief werd aangeboden. Nadat pastoor Tom was toegekomen kon iedereen smullen van een zeer uitgebreid kaas- en vleesbuffet. Met een ijsje als dessert en een koffie met koekje als afsluiter werd deze gezellige namiddag afgesloten.

Door omstandigheden was de opkomst eerder mager maar de aanwezigen wisten zich echt verbonden als een hechte parochiegemeenschap.

Vele bereidwillige handen (en voeten) hebben tot op het einde geholpen om alles netjes op te ruimen.

Samana quizte

Donderdag 14 maart kwamen we in Den Willecom bijeen om te quizzen. Een 30-tal mensen kwam opdagen en er waren 4 juryleden. Het was onze eerste bijeenkomst na het plotse overlijden van ons bestuurslid Martine en we begonnen met een moment om haar te gedenken. Veerle las een tekst voor, die Tineke in 2016 voor een overleden lid dat zij bezocht schreef in ZieZo met aansluitend een tekst van Toon Hermans. We vonden dit een mooi eerbetoon aan haar om haar zo in gedachten bij ons te brengen.

Maria, Josée en Greet hadden een mooie mix van vragen gemaakt en brachten die met een ludieke noot. De onderwerpen waren heel gevarieerd van sport, natuurkundige weetjes, muzikale en dichterlijke kennis over plaatselijke beroemdheden en nog meer.

Er waren vijf groepen en er werd ijverig gezocht en ondertussen ook gelachen. De namiddag was snel om en we mochten allemaal een prijs uitkiezen.

We hebben weer een mooie namiddag mogelijk gemaakt voor onze mensen die toch graag eens uit hun dagelijkse ritme komen.

Empatisch luisteren

Op 17 januari ll hield Jozef Dierckx, één van de teamleden van de werkgroep rouwzorg ‘ De Witte vlinder ‘ een voordracht rond ‘ Empatisch Luisteren’.

Empatisch luisteren en beluisterd worden hanteert de taal van het gevoel, met zijn eigen woordenschat, grammatica en gesprekstechniek .

Alleen zo ontstaat diepgang in een gesprek en kunnen zingevingsvragen gesteld worden . Zichzelf en zijn schaduwkantjes aan de ander overdragen vraagt een sfeer van vertrouwen .

Belangrijk is een gevoel van gelijkwaardigheid : men staat met een leeg blad voor elkaar, is open, nederig, respectvol en wil begrijpen en niet oordelen

Elkaar ontmoeten in een gesprek betekent nabij-zijn en emoties durven tonen . Door te reflecteren, te spiegelen of te parafraseren toetst men af of men elkaar begrepen heeft .

Discussies of bepleiten van rationele standpunten zijn uit den boze .

Laat deuren steeds open staan en trek niet te rap besluiten .

Let ook op de lichaamstaal , mimiek, oogcontact van elkaar .

Gevoelens mogen aanwezig zijn, neem ze steeds ernstig ; blijf geduldig en ook positief , hoopvol en begripvol . Zoek naar de sterktes en krachtbronnen van je gesprekspartner .

Luister naar de angst die leeft en de eenzaamheid die ervaren wordt .

Luister naar de pijn die snijdt, zowel fysiek als psychisch en de pijnbeleving

Herken radeloosheid

Durf rouwen een plaats te geven .

Ook schuldgevoelens krijgen hun plaats in het gesprek en zoek samen naar mogelijkheden tot herstel

Je mag huilen, het is geen teken van zwakte ; troost niet te snel, anders erken je de diepgang van het verdriet niet

Luisteren betekent vertragen, rust brengen, zwijgen, stiltes toelaten .

Weet dat niet alleen wàt verteld wordt belangrijk is maar ook hoè het verteld werd

Luisteren betekent vertrouwen geven, dankbaar zijn om dit gegeven vertrouwen .

Luisteren betekent jezelf op de achtergrond plaatsen: niet je eigen verhaal maar dat van de spreker is belangrijk .

Luisteren is loslaten van je eigen visie en oordeel , echter zonder jezelf te verloochenen

Tot slot gaf Jozef ons nog enkele gouden raadgevingen mee :

Confronteer de spreker niet met contradicties uit zijn verhaal, relativeer zijn problemen niet, kijk niet de andere kant op, stel geen waarom vragen, onderbreek niet .

Gebruik ook geen nietszeggende zinnen als: ‘morgen schijnt de zon weer’, ‘er zijn erger dingen’ Minimaliseer andermans problemen niet, geef niet te snel advies

Jozef wees er ons op dat je als luisteraar je eigen emoties moet kennen en je als hulpverlener ook jezelf goed moet verzorgen .

Kerstmis vieren in onze kerken

Kerstmis is een van de hoogfeesten die wij als gelovigen vieren. Dat viering dan speciaal worden opgeluisterd en meer dan anders bezocht worden, is een feit.

Hieronder brengen we verslag met foto’s en filmpjes van de vieringen; Nog niet alles heeft ons bereikt; We zullen dan ook graag verder aanvullen de volgende dagen.

De gezinsviering in de Sint-Benedictuskerk in Mortsel op Kerstavond zondag 17.00 u.

Deze viering met meer dan 460 aanwezigen werd verzorgd in samenwerking met “IederEEN vurig verbonden”. het werd een warme voering met heel veel kindreen en bijna geen plaats meer; Zo vol was de kerk.

De kerstviering in de basiliek in Edegem op Kerstdag maandag 9.30 u.

In de basiliek waren 2 vieringen. 1 op Kerstavond om 21.00 u. en 1 op Kerstdag. Van de laatste kregen we een hele hoop foto’s die getuigen van de levendige bruisende viering. Ook hier was heel wat jong volk aanwezig die enthousiast en betrokken meevierden. Er werd zelfs gedanst. Zalig Kerstmis!

Beeldmateriaal Annick Buggenhout

Kerstviering in Sint Lodewijk Mortsel op Kerstdag maandag om 9.45 u.

Op kerstdag was pater Mark Van Beeumen (msc) de voorganger in de Sint-Lodewijkkerk tijdens een plechtige eucharistieviering. De kerk was prachtig versierd met bloemen en in kerstsfeer gebracht door de bloemenschiksters. Het koor ‘Gaudeamus’ onder de leiding van Hugo Peeters zong het gregoriaanse proprium ‘Puer natus est’.

Pater Mark houdt er steeds aan om na de viering aan de kerkdeur afscheid te nemen van de aanwezigen. En deze keer was er zelfs een glaasje bij en werden er al klinkend kerstwensen uitgewisseld.

Kerstviering in St.-Jozef Molenveld Edegem op Kerstdag maandag om 9.45 u.

In Sint Jozef Molenveld was er een prachtige kerstviering op kerstdag.
De viering werd voorgegaan door E.H. Bert Lodewijckx en Peter De Vriendt en werd opgeluisterd door het Koninklijk Familiakoor Elsdonk, onder de deskundige leiding van Stijn Paredis.
De zang viel enorm in de smaak, want het koor werd door de aanwezigen beloond met een uitbundig applaus.
De voorganger wist de aanwezigen enorm te boeien met zijn homilie.
Dankjewel voor deze prachtige, vredevolle viering.

Kerstviering in de Heiligkruiskerk in Mortsel op Kerstdag maandag om 11.00 u.

Ook in de Heilig Kruiskerk was er heel wat volk. Er waren jonge gezinnen, maar ook jongeren en mensen met heel diverse achtergrond die mee Kerstmis kwamen vieren. Er werd enthousiast samen gezongen. Na de viering bleven heel wat mensen napraten. Het was alsof het moeilijk was om naar huis te vertrekken. Mensen wilden elkaar niet loslaten. De warmte van de viering zat in hun hart.

We hopen deze pagina snel te kunnen aanvullen met verslag en/of beelden van de andere vieringen!

OKRA SINT-LODEWIJK Een memorabel kerstfeest

Aan mooi gedekte tafels en onder het licht van de kerstboom vierden we ons Kerstfeest in Den Drab op vrijdagmiddag 22 december, zoals alleen Huguette en Georges dit kunnen organiseren. Op het feestmaal genoten 35 aanwezigen van het goede menu en de prima tafeldienst van traiteur Omnibus. Het menu bestond uit pompoensoep, speenvarken met groenten en een kerstgebak.

Het werd een feest in goede sfeer. Een steun voor mensen die door omstandigheden alleen zijn of met kinderen of familie veraf, waardoor ze het zelf niet meer kunnen.

Vooraf begroette Huguette de aanwezigen met een aperitief en dit welkom:

Welkom voor uw talrijke opkomst.

Laat deze Kerst, feest van het licht, de vrijheid terugbrengen op ieders gezicht met lieve mensen om je heen, die van je houden. Laat merken dat je van deze mensen houdt en voel de warmte en liefde die je hiervoor krijgt. Ik wens je een warm, licht brengend en liefdevol kerstfeest.

Het kerstgebeuren werd herdacht en samengezongen met twee klassieke kerstliederen: “De herderkens lagen bij nachte” en “Nu sijt wellekome”. Dat was meteen het begin van de namiddaganimatie, waarin sfeer en vrolijkheid niet ontbraken.

Tijdens de pauze werd de uitslag van de kaartwedstrijd medegedeeld waarbij de best geklasseerden een omslag met een geldprijs ontvingen. De drie best gerangschikten waren Georges Gielis (met beker), Hubert Verbraeken en Jean Luyckx. Nieuwe kaarters zijn steeds welkom. Informatie geeft Huguette graag.

Met als thema vrede las Huguette nog enkele teksten van Toon Hermans en anderen. Enkele citaten hieruit:

Vrede is een kind dat glimlacht als je ernaar kijkt, een weiland waar de jonge veulens grazen. Vrede is een opa die verliefd met oma danst. Vrede is een oud verhaal dat met een ster begint, een stal, een houten kribbe en een kind.

Als ergens op deze aarde een moeder een toekomst droomt voor haar kinderen, dat er gastvrijheid is voor vreemdelingen en ontheemden.

Hubert loofde de inzet van Huguette en Georges voor de organisatie van deze activiteit. Dit werd beaamd met een groot applaus. En als afsluiter ontvingen alle aanwezigen nog een doos pralines.

Foto-avond Wereldjongerendagen (WJD):

Op zaterdag 30 september om 20u was de langverwachte avond waarbij Jonas, Aenea, Nyah en ikzelf (Michiel), onze ervaringen van de WJD in Lissabon met de mensen mochten delen.

De sfeer zat al goed bij het klaarzetten van de Sint-Antoniuskerk. We zagen elkaar opnieuw en alle herinneringen van de reis keerden terug. We versierden de kerk met attributen van onze reis. Zo hadden we bijvoorbeeld veel pinnen, rugzakken, t-shirts, bandana’s, drinkbekers, hoeden en andere leuke souvenirs klaargelegd.

De zenuwen speelden toch wel wat parten. We hadden samen op voorhand al wat geoefend in het presenteren van onze fotopresentatie. Dan was het zover. Rond 20u kwam iedereen langzaam naar binnen en ging op zijn plaats zitten.

Pastoor Tom opende de presentatie met een voorwoord en een korte geschiedenis van de Wereldjongerendagen.

Bij de WJD kan je kiezen uit verschillende trajecten afhankelijk met welke groep je meereist. Wij waren aangesloten met Godspot die samen met ‘De zaden van het Woord’ reisden. Zo hadden wij een voor-, hoofd-, en een naprogramma.

Daarna was het aan Jonas, Aenea, Nyah en mezelf om onze ervaringen te delen.

De heenreis was best spannend, er liep heel wat mis. Van drie van onze metgezellen was hun bagage niet aangekomen in Lissabon. Gelukkig hebben ze hun valiezen achteraf bezorgd gekregen.

We hebben tijdens het voorprogramma de mogelijkheid gehad om Lissabon uitgebreider te verkennen. We zijn eveneens naar Fatima geweest. De sfeer daar was bijzonder aangenaam. Het gevoel dat er heerste was onvergetelijk, ook de kaarsjesprocessie. De volgende stad was Vila Viçosa aan de beurt. Hier was een klooster verbonden met ‘De zaden van het Woord’. In het gebouw was veel marmer verwerkt dat uit de naburige groeven afkomstig was.

Na dit voorprogramma startte het hoofdprogramma in Lissabon en duurde 6 dagen. Ze hadden ons op voorhand verwittigd dat het overal druk ging zijn, maar we hadden niet gedacht dat het zo koppenlopen zou zijn. We waren met 1,5 miljoen mensen extra in de grote stad. Het was altijd wat spannend om voedsel te vinden, want daarvoor moesten we veel geduld hebben.

Uit vele toffe activiteiten konden we dagelijks kiezen : bezinningen, lezingen, musical- en dansoptredens, biechtgelegenheden, workshops en nog anderen.

De Wereldjongerendagen worden naar traditie afgesloten met een laatste bijeenkomst op een grote weide. Dit was het slotweekend. Het was ongelofelijk heet en er was geen enkele vorm van beschutting. Gelukkig waren er veel watergelegenheden. De mooiste momenten waren de avondwake en ochtendmis waarbij de paus aanwezig was. Tijdens de avondwake was er Gedurige Aanbidding en waren de 1,5 miljoen jongeren muisstil, dat was een kippenvelmoment.

Het thema van de WJD was dit jaar: “Maria reisde met spoed.” Dit kwam uiteraard in de preek van de paus terug. De paus vertelde ook dat we allen door God geliefd zijn en er mogen zijn. We zijn belangrijk voor het bouwen aan een vruchtbare kerkgemeenschap.

Na het hoofdprogramma zijn we nog 3 dagen met de bus naar Spanje gereisd. De eerste bestemming was Alba de Tormes. In de basiliek ligt de Heilige Theresia Van Avila begraven. De dag nadien zijn we naar Avila zelf geweest en hebben het klooster van de Heilige Theresia bezocht waar we een eucharistieviering hebben bijgewoond. De oude stad met nog een echte omwalling hebben we ’s avonds bezocht. Prachtig!

In Madrid hebben we overnacht en de stad heel beperkt bezocht. Als afsluiter hebben we nog een eucharistieviering in de basiliek bijgewoond.

Daarna was het tijd om huiswaarts te keren. Het was een prachtige onvergetelijke tijd, we waren en zijn er nog steeds vol van.

Na de presentatie was het tijd voor een hapje en een drankje en een praatje met elkaar.

Het was een geslaagde en gezellige avond.

Ik ben ook wel een beetje trots op mijn mede-reizigers. We hebben dat samen goed gedaan! Dankjewel ervoor!

De presentatie was door Steve in elkaar gestoken en was echt prachtig.

Onze oprechte dank aan Marie- Louise en Kris die voor de lekkere versnaperingen en dranken (Portugese) zorgden en Pastoor Tom, Mariluz, Nyah, Aenea, Soetkin, en Jonas voor alle hulp en fijne samenwerking.

Michiel Cauchie.

iederEEN vurig verbonden vierde de zondag

Zondag 24 september, een zonnige dag, gezellig met iedereen samenkomen om te eten, te spelen, te discussiëren en te vieren.

We werden verwelkomd en konden, na de vakantie, met iedereen bijpraten. De maaltijd was een groepswerk van alle deelnemers. Iedereen had voor een koud gerechtje gezorgd, het was een rijkelijke tafel waarbij er eerlijk kon verdeeld worden.

Na de maaltijd gingen de volwassenen naar de Sint Benedictuskerk, de jongeren hadden een eigen programma. Allen werken met de evangelietekst rond de eerlijkheid en rechtvaardigheid van God. In elke groep stelde de moderator vragen om onze gedachten te prikkelen, ons aan te zetten tot dieper in te gaan op onze gevoelens. De groepen zijn leerrijk en geven een betere kijk op de raakpunten van onze verbinding met God. Onze menselijkheid zorgt dat wij het moeilijk hebben om Goddelijke rechtvaardigheid te begrijpen, laat staan toe te passen.

We kwamen in de kerk terug samen met de jeugdige onder ons. Tijdens de homilie haalde pastoor Tom de jongeren erbij om hun verhaal over eerlijkheid te laten doen. Hoe zij hun spel niet altijd als eerlijk ervaarden.

Het was een hartverwarmende dag, en dit niet alleen door de zon. Op zondag 22 oktober komen we terug bij elkaar om dan na te denken over het thema “ Om wie, aan wie geef je?’.

Iedereen vurig opgeroepen om verbonden met elkaar en God te eten, te spelen, te discussiëren en te vieren.

Samana startte het werkjaar met een bezoek aan de volkstuintjes aan het Finckenpad.

Op donderdag 14 september kwamen we met 22 deelnemers luisteren naar een lezing over de volkstuintjes. Jan Vaes, zelf een verwoed tuinier en Davidsfondsmedewerker, historicus van vorming, gaf een mooi overzicht van het ontstaan van de tuintjes tot nu. Hij lardeerde dit met een vleugje poëzie en vele weetjes. Te veel om op te noemen, maar wist u dat in Antwerpen de tuintjes geharkt worden, maar in Limburg geschoffeld?

Of er tegenwoordig ook veel vrouwen in de tuintjes werken? “Onze” Conny is daar o.a. een voorbeeld van. Tijdens de oorlogsjaren kwamen er ook veel vrouwen de tuintjes bewerken. We waren trouwens niet de enigen die de tuintjes bezochten : er kwamen ook kleuters van een school een kijkje nemen. We hebben heel wat bijgeleerd en sloten de namiddag af in ‘Bar Romain’ aan het Forum. Met een ijsje en een drankje bleven we nog lang napraten. Onze eerste bijeenkomst was in elk geval een boeiende middag!

Cookie	Duur	Beschrijving
IDE	1 year 24 days	Used by Google DoubleClick and stores information about how the user uses the website and any other advertisement before visiting the website. This is used to present users with ads that are relevant to them according to the user profile.
test_cookie	15 minutes	This cookie is set by doubleclick.net. The purpose of the cookie is to determine if the user's browser supports cookies.
VISITOR_INFO1_LIVE	5 months 27 days	This cookie is set by Youtube. Used to track the information of the embedded YouTube videos on a website.

Cookie	Duur	Beschrijving
CONSENT	16 years 7 months 7 days 4 hours	No description
cookielawinfo-checkbox-functional	1 year	The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-others	1 year	No description

Tag Archive verslag