Tag Archive samana

Samana quizte

Donderdag 14 maart kwamen we in Den Willecom bijeen om te quizzen. Een 30-tal mensen kwam opdagen en er waren 4 juryleden. Het was onze eerste bijeenkomst na het plotse overlijden van ons bestuurslid Martine en we begonnen met een moment om haar te gedenken.  Veerle las een tekst voor, die Tineke in 2016 voor een overleden lid dat zij bezocht schreef in ZieZo met aansluitend een tekst van Toon Hermans.  We vonden dit een mooi eerbetoon aan haar om haar zo in gedachten bij ons te brengen.

Maria, Josée en Greet hadden een mooie mix van vragen gemaakt en brachten die met een ludieke noot. De onderwerpen waren heel gevarieerd van sport, natuurkundige weetjes, muzikale en dichterlijke kennis over plaatselijke beroemdheden en nog meer.

Er waren vijf groepen en er werd ijverig gezocht en ondertussen ook gelachen.  De namiddag was snel om en we mochten allemaal een prijs uitkiezen.

We hebben weer een mooie namiddag mogelijk gemaakt voor onze mensen die toch graag eens uit hun dagelijkse ritme komen.

Samana bezocht sterrenwacht Urania in Hove.

Donderdag 22 februari kregen we een boeiende rondleiding in Urania. We konden (bijna liggend) kijken naar de hemel van de dag : van ’s ochtends tot ’s nachts en van ter plaatse tot verder weg. Zo zagen we het verschil in sterrenhemel bij ons, dichtbevolkt en overbelicht, al beter in de Ardennen en in Afrika waar helemaal geen lichtvervuiling is, daar kun je meer dan het driedubbele aan sterren zien.

We kozen voor een film met de stem van Frank Deboosere over de plannen om naar de maan te emigreren. Met de huidige technische mogelijkheden kan men toekomstvisioenen uitbeelden. We kregen een overzicht van nu tot over 100 jaar. Wij zullen het niet meer kunnen controleren of dit effectief zal gerealiseerd worden, maar het was knap ‘gefilmd’. De mens blijft niet alleen de aarde maar ook de ruimte exploreren én exploiteren.

Na een koffiepauze kregen we uitleg over kometen, meteorieten, … en hun inslagen in de zaal waar verschillende gesteenten tentoon staan. We mochten zelfs een stuk vasthouden.

Rond half vijf keerden we een ervaring rijker huiswaarts.

Samana O.-L.-V.van Lourdes bezocht ‘De Kompanie’ in Mortsel.

Met een dertigtal inschrijvingen, gingen we – verdeeld over twee dagen – op bezoek, nl vrijdag 26 januari en donderdag 1 februari. Dr Hilde Stoffelen leidde ons rond in dit mooie project, ontstaan door ouders van kinderen met een beperking die zelf het initiatief namen. Twee jaar geleden werd het woonproject geopend. De dagwerking van de Kompanie bestaat al langer en later kwam het idee om er een huis ‘rond’ te bouwen. Er wordt sterk ingezet om de jongeren een zinvolle dagbesteding aan te bieden in allerlei ateliers zoals kaarsen maken, muziek spelen, creatief bezig zijn – tijdens ons bezoek was iemand bezig bloemen uit servietten te maken want Sint-Valentijn komt eraan-, een huishoudatelier waar de was en strijk wordt gedaan, houtbewerking, op het dak staan er plantbakken om kruiden en groenten te telen. Er is een mooie snoezelkamer en een badkamer met broebelbad met geuren en kleuren en ook sportactiviteiten zijn mogelijk binnen en buiten.

Elke jongere krijgt een aangepast programma naar zijn of haar mogelijkheden. Het interessante aan dit project is dat alle ateliers geïntegreerd zijn, dus de bewoners hoeven zich niet te verplaatsen. Meer zelfs, er zijn externe mensen die naar de ateliers komen.

We mochten ook twee studio’s bekijken, eentje van iemand die rolstoel gebonden is (elektrisch) en waar de hulp voor het optillen via een ‘robot’ geïntegreerd is in het plafond zodat dit comfortabel kan verlopen voor de bewoner en het personeel geen ruglast zal krijgen. Het zijn ruime studio’s met plaats voor bezoekers. Elke studio is ingericht op maat van de bewoner en is dus verschillend qua indeling.

Nadat we ook de feestzaal bezochten, waar allerlei interne én externe activiteiten kunnen plaatsvinden (o.a. kunsttentoonstellingen), sloten we af in het koffiehuisje met pannenkoeken en koffie of thee. We konden er ook de zelfgemaakte producten kopen, zoals confituur, kaarsen, speculaas, kaartjes, … Het was een boeiende namiddag waar we allemaal een goed gevoel aan overhielden en “chapeau” voor de ouders die dit allemaal klaar kregen!

Vormelingen Edegem: Catechese 07-12-2023: Solidariteit

Fotoverslag onderaan!

Na het vorige catechese moment waarbij de naamopgave werd voorbereid, richten we ons deze keer op het thema solidariteit. De kerst periode betekent voor velen knus binnen zitten, een lekker kerstmaal eten en het openen van pakjes. Dit is echter lang niet het geval voor iedereen.
Solidariteit betekent dan ook oog hebben daarvoor en er iets aan proberen te doen.

De vormelingen moesten daarom een cadeautje meebrengen voor de kinderen die gevlucht zijn uit Oekraïne: iets wat ze zelf niet meer mee spelen, maar wel andere kinderen blij zou maken.

Om de realiteit van de minder bedeelden rond ons beter te zien begrijpen, zijn er vier sprekers gekomen.

  • Willem is komen spreken over Ieder Kind Telt. Hij leerde ons het goed doen op school heel belangrijk is en dat het om veel verschillende redenen lang niet evident is voor een groot deel van de kinderen in dit land.
  • Liliane sprak over de vreselijke oorlog in Oekraïne en hoe het Project Oekraïne vluchtelingen hier probeert te helpen.
  • Kristin leerde de vormelingen over Gastvrij Edegem, dat elke donderdag gratis bedeling van groenten, vlees, koffie, olie, soep, brood en zoveel meer verzorgd.
  • Tot slot vertelde Reinhilde ons over Samana. Langdurig zieke of bejaarde mensen zijn vaak vereenzaamd en op bezoek gaan bij deze mensen kan heel veel doen.

Nicole.

Kerstfeest bij Samana

15 december kwamen we met 68 Samanaleden samen om Kerstmis te vieren in hotel De Basiliek.

Diaken Luc Van Hoof ging ons voor in de mooie viering, die Martine en Hilde voorbereidden. We hadden deze keer gekozen voor een muzikaal intermezzo ’s middags door luitiste Greet Schamp en zij was zo vriendelijk om ook tijdens de viering voor de muzikale begeleiding te zorgen.

De tafels werden in een halve kring opgesteld en voorzien van de kerstkaartjes, door Mies gemaakt. Het maakte de tafels extra feestelijk!

Na de viering, waarin we de liedjes-van-vroeger meezongen, zoals ‘Maria die soude naar Bethlehem gaan’,’ Wij komen tesamen’ en natuurlijk ook ‘Stille Nacht’, konden we aan het aperitief beginnen met daarna een lekkere maaltijd met romige preisoep, varkenshaasje met wintergroentjes en gebakken aardappeltjes.  Greet Schamp kwam ons nog een half uurtje vergasten op heerlijke luitmuziek voor we aan het dessert begonnen. Vele mensen hadden we al een tijdje niet meer gezien maar er was tijd om bij te praten en dat deed zichtbaar deugd. Na de javanais met koffie en versnaperingen kregen onze mensen een warm geschenk : een fleecedekentje van Samana, symbool voor de warmte die we elkaar geven met onze bezoekjes en activiteiten.

Greet Schamp kwam ons nog een half uurtje vergasten op heerlijke luitmuziek voor we aan het dessert begonnen. Vele mensen hadden we al een tijdje niet meer gezien maar er was tijd om bij te praten en dat deed zichtbaar deugd. Na de javanais met koffie en versnaperingen kregen onze mensen een warm geschenk : een fleecedekentje van Samana, symbool voor de warmte die we elkaar geven met onze bezoekjes en activiteiten.

Iedereen ging met een blij gemoed terug naar huis en we hopen velen terug te zien op onze volgende bijeenkomst!

Samana ging op speurneuzentocht op een speelse namiddag

Donderdag 9 november kwamen we met 33 leden bijeen in de Schrans, gewapend met een loep op zoek naar oude spreuken en gezegden, die in een tekening verstopt waren. De vraag om een vergrootglas mee te brengen was goed gehoord en er waren er in vele vormen en grootte. 

Er werd gezegd dat er een 37 à 38 spreuken te zoeken waren. Iedereen kreeg de tekening en een blanco papier om de gevonden gezegden te noteren. Geconcentreerd werd er gezocht en we vonden vele spreuken. Maar bij het overlopen van wat we allemaal zouden moeten gevonden hebben, bleek dat we nog niet aan de helft kwamen!  Dus er zat méér in dan gedacht.  Het was in elk geval een gezellige namiddag waarin we elkaar met een prettig spel konden ontmoeten en helpen en zoals gewoonlijk kregen we taart met koffie of thee achteraf.

Dag van de Mensen met een Chronische Ziekte 2023

Vandaag is het de Dag van de Mensen met een Chronische Ziekte. Samana plaatst deze dag onder het thema ‘Samen jezelf zijn, dat geeft geluk.’ Jezelf kunnen zijn is voor elke mens belangrijk. Ieder kent zijn of haar talenten en grenzen. Ieder is zich bewust van zijn of haar beperkingen. Je moet jezelf kunnen aanvaarden zoals je bent. Je hebt anderen nodig die je de ruimte geven om jezelf te zijn. Dit geeft zelfvertrouwen, helpt bij het leggen van oprechte contacten en zorgt ervoor dat je je eigen keuzes kan maken.

Een klemtoon ligt ook op ‘samen’. Je hebt andere mensen rondom je nodig, die je graag zien zoals je bent. Mensen die naar je luisteren, die je bemoedigen, die je ook vertellen wie je ten diepste bent. Want samen jezelf zijn, dat is geluk ! Het verhoogt je veerkracht en doorbreekt eenzaamheid. En net dat is het doel van Samana. Samen betekent dat we er voor elkaar zijn. De zorg voor elkaar is wederkerig: anderen zorgen voor ons, wij zorgen voor anderen, wij betekenen veel voor anderen. De zorg en aandacht voor anderen is belangeloos: geen dienst om een wederdienst te verwachten, maar een dienstbaarheid omwille van de ander.

Samana doet dit via de afdelingen, de mantelzorgwerking, de creawerking en de vakanties voor mensen met een chronische ziekte of bejaarden met zorgnood en hun mantelzorgers.

We laten ons inspireren door de wijze waarop Jezus zelf heeft liefgehad. Hierin zit het nieuwe van de christelijke liefde. Jezus’ maat van de liefde is onmetelijk. Hij heeft zelfs zijn leven gegeven voor ons. Naar zijn voorbeeld van anderen houden betekent: belangeloos onze liefde aan anderen geven en daarbij ons niet beperken tot bepaalde mensen, maar ons richten tot iedere mens die onze levensweg kruist. Dat vraagt veel van ons. Toch kunnen we dat omdat we de liefde van God zelf ervaren. Die is oneindig groot. Door zijn liefde te ontvangen kunnen we die ook weer uitstralen naar anderen. God roept ons op om samen een gemeenschap te vormen waar we van elkaar houden en voor elkaar zorg dragen. Laten we ons gedragen als goede vruchten in Gods wijngaard.

Wat de intenties zijn in Samana wordt goed verwoord in de  tekst van René Hornikx.

Het ‘samen’ draagt je
Alleen zijn is niet goed.
Wie alleen loopt, raakt verloren.                                                                              
Mens word je door andere mensen.
Het ‘samen’ draagt je.
Het vormt een vangnet,
een kring van metgezellen
met wie je kan meedoen.


Wie mee mag doen, loopt nooit alleen.
Vormt met anderen een “wij”.
Het ‘samen’ zorgt dat je niet uitvalt.
Hier word je gekend,
ontvang je waardering om wie je bent.

In die kring heeft iedereen een naam.
Een eigen naam, enig en uniek.
Ieder wordt hier bij zijn naam genoemd
en uitgenodigd mee dit ‘samen’ te vormen.


Wie mee mag doen, telt mee.
Wie meetelt, wordt zichzelf,
zoals door God bedoeld.
Liefde is Gods instrument
om van alle mensen te houden
en niemand ooit alleen te laten zijn.


‘Samen’ is de hefboom
om mee te doen,
om mee te tellen
en zichzelf te zijn in onze samenleving.


Zo eenvoudig kan het zijn. Laten we elkaar bemoedigen en bevestigen in onze aandacht en zorg voor anderen. Zo zijn mensen een geschenk voor elkaar. Samen worden we er beter en gelukkiger door.”

Namens Samana werd bij het verlaten van de kerk een aandachtskaart aangeboden om te helpen  terug te denken aan deze boodschap.

Het was ook juist vandaag dat in de basiliek Magda plots niet aanwezig bleek te zijn en dat we vlug ‘samen’ alles nog in gereedheid moesten krijgen opdat Pastoor Tom de viering tijdig zou kunnen beginnen. We moesten daarvoor soms alles op een loopje aanbrengen. Maar ‘samen’ slaagden we erin om ook vandaag de viering goed te kunnen laten doorgaan.

Daar kijken we ook altijd steeds opnieuw naar uit : naar dat ‘samenzijn’ , iedere zondag en al die dagen en uren daarbuiten!

Dank Samana voor de mooie boodschap van vandaag!

Annick

foto’s Annick B.

Samana startte het werkjaar met een bezoek aan de volkstuintjes aan het Finckenpad.

Op donderdag 14 september kwamen we met 22 deelnemers luisteren naar een lezing over de volkstuintjes. Jan Vaes, zelf een verwoed tuinier en Davidsfondsmedewerker, historicus van vorming, gaf een mooi overzicht van het ontstaan van de tuintjes tot nu. Hij lardeerde dit met een vleugje poëzie en vele weetjes.  Te veel om op te noemen, maar wist u dat in Antwerpen de tuintjes geharkt worden, maar in Limburg geschoffeld?

Of er tegenwoordig ook veel vrouwen in de tuintjes werken? “Onze” Conny is daar o.a. een voorbeeld van. Tijdens de oorlogsjaren kwamen er ook veel vrouwen de tuintjes bewerken. We waren trouwens niet de enigen die de tuintjes bezochten : er kwamen ook kleuters van een school een kijkje nemen. We hebben heel wat bijgeleerd en sloten de namiddag af in ‘Bar Romain’ aan het Forum. Met een ijsje en een drankje bleven we nog lang napraten. Onze eerste bijeenkomst was in elk geval een boeiende middag!

Samen jezelf zijn, dat is geluk!

Jezelf kunnen zijn betekent echt eerlijk kunnen zijn over wie je bent, zonder jezelf te verbergen voor anderen. Het geeft zelfvertrouwen, helpt bij het maken van oprechte contacten en zorgt ervoor dat je je eigen keuzes kan maken. Verbondenheid vinden bij anderen die jou begrijpen zodat je verhalen en emoties met elkaar kan delen. In Samana mag iedereen zijn wie hij is, mag iedereen ’thuiskomen’, bij zichzelf en bij elkaar. Want samen jezelf zijn, dat is geluk!

Op de tweede zondag van oktober vraagt Samana traditiegetrouw extra aandacht voor mensen met een chronische ziekte en lichamelijke beperking. Op 8 oktober 2023 zetten we het thema ‘Samen jezelf zijn, dat is geluk’ dus om in de praktijk!

Daarom nodigen wij iedereen uit op de Eucharistieviering van die zondag om 11.00 uur in de Heilig Kruiskerk te Mortsel.

Samana ging wandelen in het Middelheimpark

donderdag 15 juni, een heel warme zonnige dag met gelukkig wat wolken, verzamelden we met een 28-tal Samanaleden in het Middelheimpark voor een wandeling langs de prachtige kunstwerken. Iedereen kreeg bij aankomst alvast een flesje water om niet uit te drogen, daar had Paul gelukkig aan gedacht.

Enkele van onze medewerkers hadden een paar beelden uitgekozen waarover ze meer uitleg gaven zodat we een ‘educatieve’ namiddag mochten beleven. Het park is aan een ‘vernieuwing’ toe : sommige beelden worden op een andere plaats gezet en/of worden van een nieuwe sokkel voorzien. Er komen ook enkele nieuwe kunstwerken bij in de loop van dit jaar.

We praatten na op het terras van het kasteel met een stukje taart en koffie of thee. Zo hadden we dan toch nog een bijeenkomst voor de vakantieperiode, in september zien we elkaar terug aan de volkstuintjes aan het Finckenpad.