Tag Archive nathalie

Tijdens de viering van 5 jaar pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena kwamen er 5 mensen getuigen over hoe zij als gelovige bij ons hun plekje vonden. Deze getuigenissen zijn zo waardevol dat we ze graag hier publiceren. Vandaag ook de tweede getuigenis van Nathalie.

“Hoewel ik pas recent hier aansloot, speelt ‘Maria Magdalena’ al veel langer een significante rol in mijn leven. De soundtrack van mijn allervroegste herinneringen bestaat namelijk uit één specifiek liedje: jawel, ‘Maria Magdalena’ van de Duitse zangeres Sandra.

Een vinyl-plaatje uit ‘85 dat ik als 5-jarig meisje compleet grijs draaide op onze pick up thuis in de living. Ontelbaar vaak en gedurende vele jaren meezingen en m’n hart altijd weer intens warm en wild springen.

Laat me even doorspoelen naar een goede 30 jaar later wanneer ik in de avondschool kennis maak met een pracht van een leerkracht, een dartele, vrolijke jongedame uit Edegem. Een kennismaking die met tijd, water en geduld uitgroeide tot zielsverwantschap, tot vriendschap van ongekende waarde. Blijkt na verloop van tijd dat die jongedame welgeteld 1 trui heeft (en draagt) met daarop een print, van een naam. Jawel, in het groot ‘Magdalena’.

En zo kwam ik dus weer ‘Magdalena’ tegen in een kader van warmte, van mogen thuiskomen, van een liefdevol, rondspringend hart. Laat het net die dierbare vriendin uit Edegem zijn, die me op een mooie dag uitnodigt om eens in haar parochie samen de eucharistie te vieren.

Zo komt het dus dat ik een goed jaar geleden hier voor het eerst was, in deze basiliek, bij deze pastorale eenheid. Pastoor Tom wist me doorheen de viering al te raken door zijn heel eigen, heel zinnige en ontwapenende stijl, zijn bezielde, doorvoelde woorden en handelingen.

Toen hij tegen het einde iedereen ook nog hartelijk aanvuurde om quatre quarts cakes te gaan bakken voor de 4^e verjaardag van de pastorale eenheid, voelde ik de glimlach om m’n mond helemaal uitdeinen tot in m’n hart.

Ik trof daar en dan een pastoor en een pastorale eenheid, die me vol in het hart wisten te treffen. Zeer treffend dan ook wanneer ik nadien erachter kom dat deze pastorale eenheid – hoe kan het ook anders – de naam ‘Heilige Maria Magdalena’ draagt. J

Praktisch gezien is het mijn auto die mij – zo vaak ik kan – vanuit Deurne tot hier brengt. Maar initieel was het dus de vriendschap die me tot hier bracht,

en het is de liefde die me doet blijven.

Gods liefde, die echt voelbaar is in de ziel, de woorden en de daden van deze pastorale eenheid, van deze geloofsgemeenschap. Daar kan ik van getuigen, dat wil ik mee betuigen.

Ik kom dus misschien nog maar ‘sinds kort’ en ‘van ver’, maar ik ben wél gekomen,

en ik wil graag blijven,want ik voel me bij jullie echt welgekomen.

Ik dank God en ik dank ieder van u.”