Er liep iets mis met de opname van zaterdag 29 mei. Op vraag van een aantal aanwezigen, hier toch een weergave van de homilie van dat weekend.
De eerste zondag na de Paastijd, het begin van de grote gewone tijd door het jaar. Kenners verwachten een groene liturgische kleur, maar pastoor Tom verscheen in een witte kazuifel, was er misschien iets misgelopen? Nee hoor, het was feest, het feest van de Heilige Drievuldigheid, hoe gaan we dat aan kinderen en hun ouders uitleggen.
Vandaag vieren we het feest van God. Een feest? Daar houden kinderen wel van, maar een feest van God in de kerk, dat leek wel raar. Is het niet elke week een feest van God? Ja inderdaad, maar vandaag een heel speciaal feest van God, het feest dat we God mogen noemen Vader, Zoon en Heilige Geest.
Beste meisjes en jongens laten we samen een experiment uitvoeren. Straks als jullie thuis komen, mogen jullie eens aan mama’s en papa’s vragen: mama of papa vertel eens iets over God! Neem dan je GSM om een foto te nemen van het gezicht van je ouders. Wat zal je dan zien? Heel diep moesten we niet nadenken want we konden het zo ondanks de mondmaskers meteen zien. Een vleugje angst met spikkeljes verbazing en een scheut gefronste wenkbrauwen. Schatteke, dat is niet gemakkelijk zene, weet je wat, vraag het maandag eens op school.
Ok vraag maandag eens aan de juf of de meester: vertel eens iets over God! Neem dan je GSM… en de kans is groot dat de juf of de meester op eenzelfde manier zal reageren; Wie weet zeggen ze dan: schatteke, dat is niet gemakkelijk zene, vraag het misschien eens aan de pastoor. Tja daar zaten we dan.
Als we iets willen weten over God, in welk boek moeten we dan lezen? In de Bijbel klonk het als uit één mond. Ok daar gaan we dan. We beginnen te lezen op de eerste bladzijde en lezen en lezen… maar een definitie van God blijkt moeilijk te vinden. Nergens staat welke kleur God heeft, ook Zijn adres is nergens te vinden, geen gewicht… De Bijbel zegt heel weinig over wie God IS. Meer nog de Bijbel is heel voorzichtig en vraagt hetzelfde van ons. Zeg niet te snel dat je God helemaal kent en weet wie Hij is. Een afbeelding van God maken is zelfs verboden.
De Bijbel vertelt wel wat Hij DOET: kijken naar mensen waar weinigen tot zelfs niemand naar omkijkt, naar hen luisteren, boos worden op onrecht… En ah ja, één keer vertelt God Zijn eigen naam: Ik ben er, Ik ben er voor u.
Die naam is zo mooi omdat het op een prachtige manier uitdrukt hoe iemand liefde kan tonen aan iemand anders. Net zoals ouders of grootouders dat ook voor hun (klein)kinderen doen. Daarom durven we God alvast Vader noemen, maar dat mag dus zeker ook Moeder zijn.
De tweede is de Zoon en opnieuw gaan we te rade in de Bijbel. Ook het nieuwe testament vertelt weinig info over wie Jezus is. Niemand kent zijn schoenmaat, noch zijn lengte, kleur van ogen… er is geen foto, geen schilderij… Wat de Bijbel wel heel uitgebreid vertelt is wat Jezus DOET. Twee druppels water, zo erg lijkt de Zoon op de Vader. Hij is de liefde van God, concreet op de aarde. Hij gaat naar mensen toe, geneest hen, zet hen centraal. In Hem zien we God zoals niemand ooit had gezien. Ik ben er zei Jezus, Ik ben er voor u…
Waarom willen wij dat eigenlijk allemaal weten? Omdat wij christenen graag willen leven zoals God en doen zoals Jezus. Ook voor ons geldt dat christenen zijn niet iets is wat je zomaar BENT, het gaat er om wat je DOET. Voor je bang wordt en twijfelt aan jezelf, gelukkig is er nog de derde: de Heilige Geest.
Geen spook, maar de levengevende en scheppende kracht van God zelf. De wind die in beweging zet en ons vooruit stuwt. De adem die ons doet zeggen, liefdevol tot een medemens, een zus of een broer: Ik ben er, ik ben er voor u…
