Op woensdag 22/1 ontdekten de toekomstige eerste communicanten de kerk. Ontroerend moment als 7 jarigen de preekstoel bestijgen en bidden. Voor de zieke oma, om vrede in de wereld en ook…God wanneer komt U terug?
De foto’s vertellen meer dan 1000 woorden!
Ergens in de bijbel staat dat als de stenen zouden kunnen spreken ze Gods lof zouden verkondigen. Wel, stenen, glas, hout… kunnen ook vertellen. Als ze samen worden gebracht in een kerkgebouw dan vertellen ze een heel verhaal.
Ze vertellen over de weg die een gelovige gaat vanaf het moment dat die buiten wordt aangesproken, nieuwsgierig op weg gaat en passeert langs het doopsel en voor God verschijnt. Ze vertellen over het licht dat God laat schijnen voor elke mens en over de uitnodigende hand die elke mens wil aanraken. Ze vertellen over het stevige fundament dat God is en waarop we ons leven, huwelijken… kunnen bouwen.
Om daarover te vertellen kwamen we samen op 16 januari in de kerk van Sint-Benedictus. Volwassen kandidaten voor het doopsel en vormsel, ouders van communicanten en geïnteresseerde parochianen kwamen daarvoor samen. Gepassioneerd leidde pastoor Tom de hele groep eerst naar buiten om onder de toren, via de nartex of baarmoeder die als een portaal mensen nieuwsgierig maakt, verder de kerk in te trekken.
Biechtstoel, preekstoel, glasramen, altaar, ambo… op zovele plekken valt er iets te ervaren, voelen, ruiken zelfs van Gods liefde die we op zovele manieren uitdrukken in de kerk. De tocht eindigde in de sacristie om in de liturgische kalender te zien welke liturgische kleur gebruikt wordt op je eigen verjaardag.
Voorwaar een boeiende bijeenkomst, volgend jaar is er een nieuwe kans.
Dat was het thema van de vergadering met de PKG’s en het team van de pastorale eenheid. Op 26 april kwamen we bijeen in de Basiliek.
Pastoor Tom schetste het beeld van de nabije toekomst waarbij een aantal ernstige problemen werden aangekaart. Alice vertelde over het plan om de kerkdiensten in St.-Lodewijk af te bouwen zonder de verbondenheid met de mensen uit de parochie en de pastorale eenheid op te geven.
Er werd aandachtig geluisterd. Daarna dronken we samen een glas en verdeelden we ons in groepen. Daar werd in een 20-tal minuutjes uitgelegd waar de verschillende domeinen in onze pastorale eenheid hun klemtonen zullen leggen in de toekomst.
Ieder ging met huiswerk naar huis. Wat met onze kerk in de toekomst. Er gaat nog veel vergaderd, overlegd en gezocht worden naar de beste oplossing, maar de tijd tikt. Dat weten we allemaal.
