Tag Archive gemeenschap

Een gemeenschap in solidariteit

Zondag 7 mei was in het Heilig Kruiskerk de kruispuntviering met FEMMA en KWB bedoeld voor alle parochiale verenigingen. ‘Gemeenschap en solidariteit’ was dan ook het centrale thema.

Fotoreeks onderaan het artikel

In de eerste lezing uit de Handelingen van de Apostelen hoorden we dat het aantal leerlingen sterk uitbreidde. De apostelen riepen die vele leerlingen bij hen samen en spraken hun bezorgdheid uit: ‘Wij kunnen toch niet al onze zorg aan jullie besteden en daardoor geen tijd hebben om het Woord te verkondigen?’ De leerlingen werden aangespoord zelf taken op te nemen zodat de apostelen zich konden blijven wijden aan het gebed en de verkondiging van het woord van God.

Ook wij worden geroepen om in onze gemeenschap verantwoordelijkheden op te nemen, ieder volgens zijn mogelijkheden en talenten. Dit moeten we doen in solidariteit, samen zorg dragend als gemeenschap.

In de voorbeden hebben we dan ook bijzonder gebeden voor onze verenigingen; dat zij mogen rekenen op de solidariteit van goede mensen. Dat de kernleden zich blijven inzetten en vreugde beleven aan hun taak. Wij hebben gebeden voor een samenleving die zich niet afsluit van mensen die anders zijn van toon en taal, van kleur en afkomst.

Met een bezinningstekst van Marinus van den Berg hebben we de viering afgesloten: ‘Bondgenoten zoek ik, vrienden en vriendinnen,

mensen die zich niet neerleggen bij onrecht en geweld

mensen die werken en hopen en bidden

God roept u

Het laatste weekend van april hebben we opnieuw roepingenzondag in onze kerken. We bidden dan vaak om priesterroepingen, later met veel warmte uitgebreid naar diakenroepingen, roepingen voor het religieuze leven én natuurlijk ook voor gelovige gezinnen…

Wat we misschien minder hebben benadrukt is de universele roeping van elke christen. God roept immers iedere mens om dichter bij te komen, om te leven vanuit de liefde en warmte van God en om verkondiger te zijn van het goede nieuws.

Wanneer mensen antwoord geven op die roepstem van God en samen gemeenschap vormen, vertellen over de genade van God en Zijn Zoon Jezus Christus, samen lief en leed delen en dragen, zorgzaam omgaan met medemens en planeet, samen bidden en vieren in de kerk… ontstaat de voedingsbodem waarin het zaad van nieuwe roepingen vruchtbare grond kan vinden.

Bidden we dus voor ieder van ons. Bidden we om open oren en ogen om Gods roep te herkennen en zo een gelovige gemeenschap te vormen waarin mensen die een bijzondere roeping krijgen zich gedragen weten. Bidden we opdat we eerst samen die gemeenschap mogen zijn die als een warme schoot kiemen van geloof kan laten groeien. Bidden we dat Gods Geest ons mag helpen uitzuiveren wat God van ieder van ons vraagt.

Nog meer te vieren in het Heilig Kruis: Sus werd 85

In de Heilig-Kruiskerk werd op 13 november niet enkel de 100ste verjaardag van de Cantorij gevierd. Ook Sus Demarbaix zowat de duivel doet al van de parochie werd in de week ervoor 85 jaar. Fit en monter als altijd hielp hij de viering in goede banen leiden tot pastoor Tom (voor Sus totaal onverwacht) de mensen uitnodigden om hun verjaardagswensen over te brengen. Een lange rij parochianen stond op en brachten verjaardagskaarten en felicitaties naar Sus die ze blij, verrast en heel enthousiast ontving. Maar beelden zeggen meer dan woorden. De rest vertellen de foto’s.

Hop on hop off (praktische info onderaan)

Ieder van u die al eens een vreemde stad heeft bezocht is wellicht al uitgenodigd om een hop on hop off bus of boot te nemen. Het principe is dat u op allerlei plekken kan uitstappen en later opnieuw kan opstappen. Op die manier wordt u rondgeleid langs de belangrijkste plekken van de stad, maar kiest u zelf welke plekken u wil bezoeken en voor hoe lang. Ook de volgorde is vrij.

Dat concept hebben we nu gebruikt om gezinnen en al wie wil te laten kennismaken met onze pastorale eenheid. Op zondag 16 oktober voorzien we een centrale post in de basiliek en in de kerk van Heilige Bernadette. Op die plekken kan u starten en alle informatie ontvangen. Op die plek kunnen gezinnen die dat willen ook een prijs afhalen. De verplaatsingen kunnen zowel te voet als per fiets of met de auto. Omwille van de verzekering is het noodzakelijk aan een centrale post te starten en te eindigen, verder is het parcours helemaal vrij.

Op allerlei plekken zijn er dan posten waar gedurende meestal een kwartier iets kan ervaren worden van ons geloof en het leven in onze pastorale eenheid. We starten de dag met de kruispuntviering in de basiliek die zich ook speciaal richt op de kinderen tussen de eerste communie en het vormsel. Nadien is er een heel parcours met verschillende posten, binnen en buiten. Ieder kiest zelf hoe lang ze mee doen en ook welke posten worden aangedaan.

Dit initiatief is speciaal bedoeld om gezinnen met kinderen te laten kennismaken met ons kerkelijk en pastoraal leven, maar staat uiteraard voor ieder die eens wil proeven. Ook ieder van u kan vrij deelnemen aan één of meerdere posten.

Praktisch: zondag 16 oktober vooral tussen 9.30 u en 17 u in Edegem en Mortsel. Starten en eindigen kan ofwel aan de Basiliek in de Hovestraat 70 in Edegem of in de kerk van Heilige Bernadette in de Sint-Bernadettestraat in Mortsel. Deelname is gratis.

Gebed voor de gemeenschap

Ter gelegenheid van de feestdag van de H Maria Magdalena vragen we om het gebed van onze gemeenschap te bidden.

Goede God,

wij eren uw grote naam

wij loven U omwille van uw oneindige liefde

en wij danken U voor onze wereld en de mensen die Gij geschapen hebt.

Breng ons samen om een gemeenschap te bouwen volgens uw wil.

Heer Jezus, spreek tot ons uw Woord, dat wij mogen leren van uw evangelie

en de weg mogen bewandelen die Gij met uw leerlingen zijt voorgegaan,

Dat wij met elkaar het leven mogen delen als zusters en broeders.

Kom dan Heilige Geest, verlicht ons hart en onze geest

opdat we met uw kracht mogen bouwen aan een dienstbare gemeenschap. Heilige Maria Magdalena, eerste getuige van de verrijzenis, bid voor ons. Amen. 

Zonnebloemen ..

Ooit waren er zaadjes en de vraag om ze te zaaien.

Aarde, warmte, licht en zon komen samen en er gebeurd iets wonderlijks. Ze groeien, schieten te voorschijn en stralen in de zon. Stilaan komen er bloemen.

Soms zie je ze in de straat. Soms staan ze op het balkon, soms in de achtertuin. De vreugde van onze zonnebloemen willen we hier delen.

Heb jij ook foto’s, Stuur ze graag door.

9 april: OP WEG DOOR DE WOESTIJN: een impressie

De weergoden, zon, wind en wolken waren ons welgezind die 9e april.  Met meer dan dertig mensen uit onze pastorale eenheid trokken we naar het duinengebied van Drunen om een klein beetje de woestijn te ervaren: samen te bidden, te eten, te wandelen, genietend van de natuur en van het samenzijn.
We startten met een knusse picknick, midden in de natuur, waar honden en paarden de volle aandacht van de kinderen én volwassenen genoten.
Na deze versterking waren we klaar om de tocht aan te vatten.
Het eerste deel was klimmen door een stukje bos waar de wind minder voelbaar was. Zonnestralen maakten de ontluikende botten aan de takken van bomen en struiken zichtbaar.
De sfeer van gezellige kameraadschap zat er meteen in. Het was duidelijk: we gingen dit SAMEN doen.

Eens boven viel er een stilte. Voor onze voeten lag een parel van ongerepte schoonheid waar zon, wind en zand vrij spel hadden. Enkel de “oh’s!” en “hoe mooi” verbraken de stilte.
Mij gaf het een gevoel van “Mag ik, mogen wij als groep deze schoonheid omarmen?”
De eersten die in beweging kwamen, waren natuurlijk de kinderen, groot en klein. Vol overgave stoven ze de zandvlakte in.
Wij  werden uitgenodigd  om een kring te vormen.
Zachte muziek, teksten en liederen brachten ons in de juiste woestijnstemming.
Gewapend met een paar vragen ter bezinning vertrok dan de groep wandelaars in stilte, nagekeken en gedragen door de mensen die ter plaatse bleven.

ONBESCHRIJFLIJK mooi
Op een gegeven moment ook KOUD, EENZAAM,
maar dan zag je voor, naast en
achter je je tochtgenoten in stilte
voortploeteren door het mulle zand.
Soms zong het zand zijn lied
of deed het pijn, als het opstoof
en je de zoveelste laag over je heen kreeg.
Ogen tranen,
maar in deze woestijn
kon ik eindelijk mijn tranen loslaten om
de eenzaamheid van corona,
de oorlog, die zoveel dood, verderf
maar ook angst zaait,
mijn eigen rugzak die ineens heel zwaar voelde.
Maar tranen drogen op.
Mensen waren in mijn buurt gebleven, ieder
met zijn of haar rugzak.
En plots een blakende zon en windstilte,
een totaal ander woestijnbeeld
waar we in stilte een kring vormden
en een kwartier misschien, ieder voor zich
maar toch samen deze
woestijnervaring deelden,
om schoorvoetend terug te keren
naar  de anderen.
die op ons wachtten.

Zazou, de  hond van Peter, kondigde blij kwispelend onze terugkeer aan. De kinderen hadden een welkomstgeschenk voor ons gemaakt.
Nog een lekker vieruurtje, luisteren naar elkaars ervaringen,  
een afsluitend vooral dankbaar gebed en de zegen van pastoor Tom.
De kinderen en hun begeleiders braken hun kamp op en gaven zo de natuur met respect terug aan de volgende pelgrims. Het bracht ons terug in de realiteit van het dagelijks leven.
De noodzakelijke sanitaire stop met een lekker kopje thee, koffie of ander lekkers, waren een mooie afsluiter.
Oprecht DANKJEWEL voor de mensen van de pastorale eenheid die deze dag mogelijk maakten.

Mieke De Clerck

Een roze “vier de zondag”

“Iederéén vurig verbonden”, het gemeenschapsproject van onze pastorale eenheid, weet zijn zondagen blijkbaar goed te kiezen.

In de maand maart zou onze 4e zondag in de vastentijd vallen, daar konden we niet aan voorbij. Maar dat die 4e zondag van de maand precies op laetare-zondag zou vallen (verheug- je-zondag op halfvasten) dat was toch weer mooi meegenomen!
Het was onze eerste bijeenkomst in code geel en die kreeg van ons dus een roze accent: ieder droeg een roze accentje in zijn/haar outfit; we hadden zelfs een compleet Doornroosje in ons midden; roze servetten, roze bloemen, een roze bemoedigende tekst voor ieder, en… pastoor Tom die weer eens mocht pronken met zijn roze kazuifel.

De maaltijd was sober (vasten en solidariteit!) maar heel feestelijk. Tijdens de eucharistie verzamelde pastoor Tom voor de homilie de kinderen rondom zich, zodat ook de grote mensen duidelijk zouden verstaan dat als je een procentteken (winst! winst!) een kwartslag draait je een deelteken krijgt (Broederlijk Delen!)

Na de viering kregen de kinderen hun spelprogramma.

Wij bleven in de kerk voor een intense verwerking van het evangelie van de dag: het verhaal van de verloren zoon/barmhartige vader. Jes Bouwen en Anne Coussement, 2 dames van het “leerke”, (www.hetleerke.com ) trokken ons in dit verhaal met methodieken van bibliodrama.

Wie dacht “Ach, de verloren zoon… dat kennen we” werd toch verrast door de rijkdom en diepgang van de gebruikte methodiek, waarbij we ons inleefden in elk van de personages. En wat bleek: dat alle personages ook verstrengeld zitten in ons eigen leven. Dat mochten we in alle vrijheid delen met elkaar.

De dag eindigde met een rijkelijk vieruurtje, aangeboden door de 2 jarigen uit onze groep: Katrien en pastoor Tom. Dankjewel en lang zullen ze leven!

De volgende vier de zondag is op 24 april. Wat het deze keer zal worden? God weet het (wij nog niet). Kom jij ook eens proeven? Welkom!

KERST bij iederEEN vurig verbonden

Op 26 december komen we voor de vierde keer samen op de vier de zondag.
Wat corona of het overlegcomité in petto hebben, weten we nog niet, maar wij hebben ons programma klaar.
Omwille van de grotere ruimte en de betere mogelijkheid tot ventileren blijven we deze keer ook voor onze activiteit in de kerk en eten ’s middags een hapje in open lucht (onder de luifels van de Tandem.)
Eén dag na Kerstmis en op het feest van de Heilige Familie kunnen we niet anders dan het kerstgebeuren centraal stellen.
We komen samen om 9.30 u. in de kerk van St. Benedictus.
Met zang en mimespel laten we het kerstverhaal diep in ons hart doordringen.
Dat bezegelen en vieren we met een enthousiaste eucharistieviering.
We eindigen met lekkere (aangeboden) koffiekoeken en feestelijke warme en bruisende drank in open lucht en coronaproof.

Was je nog nooit op een vier de zondag en wil je wel eens komen proeven? Je bent welkom.
Je hoeft deze keer niets mee te brengen behalve je mondkapje en…. als je er een hebt, je muziekinstrument.

Schrijf ten laatste in op donderdag 23 december. Klik HIER!
Als dit niet lukt, kun je ook bellen op 0487 89 08 41


Virus snoeit in aantal deelnemers, maar niet in enthousiasme.

3e gemeenschapszondag van iederEEN vurig verbonden.

We begonnen met een gedeelde broodjesmaaltijd, kwestie van de afwas wat te beperken.

Het was wel een hele kunst om te raden wat er nu precies tussen de broodjes zat. Niet iedereen had er namelijk etiketjes opgeplakt of vlaggetjes in geprikt. Dus lieten we ons verrassen. En dat viel (natuurlijk) mee.

Tegelijk verwarmde de chocolademelk van Reinhilde ons hartje.

De eucharistieviering begon met het aansteken van het eerste kaarsje op de adventskrans.

Dat gebaar, de zang en het gebed lieten de warmte nog inniger, dieper doordringen in ons hart.

Pastoor Tom had zijn homilie in 2 luikjes verdeeld: een voor de kinderen en een voor de grote mensen. De kinderen kregen een verhaal, de grote mensen “nen uitleg”. Hoeft het betoog dat het verhaal ook door ons intens beluisterd werd?

We zullen niet vergeten dat 1 kaars voldoende is om een hele zaal te verlichten.

En dat, als je dat weet, je koning zal worden!

In de zaal van de Tandem gingen we dan in groepjes, kinderen en groten gemengd, om onze persoonlijke adventskalender ineen te knutselen.

Ingrediënten waren woorden uit de Schrift die ons aanspraken, goede daden die we ons voornamen uit te voeren tijdens deze adventsperiode en – niet te missen – snoepjes als beloning.

Daarnaast werden we ook uitgenodigd ons tijdens de advent te engageren voor een goed doel : Welzijnszorg, Soep op de stoep, kerstpakketten uitdelen…

Met enkele liederen in de kring en een laatste knabbeltje sloten we deze derde gemeenschapszondag af.

Volgende keer komen we samen op 26 december. Vroeg deze keer: we beginnen om 9.30 u. Iedereen is welkom om eens te komen proeven van deze fijne dagen… op weg naar een nog warmere gemeenschap.