Tag Archive gemeenschap

Verslag laatste parochiefeest H.Bernadette

Met een gevoel van dankbaarheid maar ook van weemoed vieren we vandaag het laatste parochiefeest in onze kerk.
Dit gebouw waar gelovigen samenkomen, waar vreugde en verdriet wordt gedeeld, waar wordt gebeden en sacramenten ontvangen, zal niet lang meer een plek zijn waar wij gemeenschap zullen vormen.
We denken vandaag aan de vele verhalen die hier begonnen:
Het doopwater dat over kinderhoofdjes liep, de hostie die voor het eerst in kleine handjes werd gelegd, de zalving op het voorhoofd van tieners, de geloften die bij een huwelijk werden uitgesproken, de troostende woorden bij uitvaarten, een priesterwijding, de aanstelling van 2 pastoors en een pastor, de zending van een gebedsvoorganger.

Hier hebben we God gezocht, gevierd en ervaren.
Hier hebben ontelbare vrijwilligers het beste van zichzelf gegeven.
Voor die warme gemeenschap kunnen we alleen maar dankbaar zijn.
Een parochie is meer dan een gebouw.
Onze gemeenschap zal in onze harten blijven bestaan ook al sluiten de deuren van onze kerk.
We kunnen in gebed blijven samenkomen in één van de zondagkerken en onze plaatselijk kerngroep zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat we elkaar een paar keer per jaar kunnen ontmoeten. En al zeker rond het feest van de H. Bernadette.

Met vertrouwen leggen we de komende maanden in Gods handen.
We danken Hem voor wat is geweest en we vragen Hem ons te begeleiden in wat komt.
Moge de goede geest van onze parochie voortleven in nieuwe vormen van samenkomen en mogen we vooral blijven zorg dragen voor elkaar!

Bezinning van Griet bij ons laatste parochiefeest

Eerste pop-up lange tafel was volop genieten!

Na een zalig zomerkamp met onze P.E. verlangde ik terug naar een gezellig samenzijn. Ik waagde de sprong om een eerste lange tafel te organiseren. 

Spannend: zou er wel iemand reageren want het was kort dag en zouden de weergoden ons gunstig zijn? 

7 volwassenen en 3 kinderen genoten van hun zelf meegebrachte picknick en smulden van versgebakken madeleines die iemand gul deelde. 

We kozen voor bar bos zodat de kinderen konden spetteren in het water. Een foto zijn we vergeten te trekken omdat we veel te hard aan het genieten waren van deugddoende gesprekken en een zalig avondzonnetje. 

Voor mij zeker voor herhaling vatbaar! 

Wie neemt het initiatief?’

K.M.

Wil jij ook op de hoogte zijn van de volgende pop-ups? Maak je dan snel lid van de whatsappgroep via de QR-code.

Adem- tocht

Adem- tocht is een christelijke spiritualiteitsbeweging voor 60-plussers.

Zij wil in maandelijkse bijeenkomsten haar zoektocht, inzichten en ervaringen delen door in respect voor elkaars aanvoelen en overtuiging te reflecteren en te luisteren naar elkaar.
Levens- en zinvragen klinken na het pensioen immers indringender dan ooit .

Herken jij jezelf bij volgende vraagstellingen:

  • Hoe beleef jij het ouder worden ?
  • Hoe geef jij relaties gestalte ?
  • Hoe weerbaar zijn onze kinderen en kleinkinderen in deze snel veranderende wereld ?
  • In wie en waarin geloof jij en welke bronnen boor je  aan ?
  • Hoe sta jij als christen tegenover maatschappelijke uitdagingen en ethische vragen, tegenover kerk, tegenover andere culturen en levensbeschouwingen . ?
  • Welke keuzes maak je ? 

Zo ja, dan ben JIJ  van harte welkom op onze maandelijkse bijeenkomst . In een klimaat van vertrouwen en vriendschap luisteren we naar elkaar, weten wij ons beluisterd en staan we opener, rijker en sterker in het leven!

Thema’s worden aangereikt in het driemaandelijks tijdschrift Adem-tocht.

Wij starten een nieuw werkjaar op vrijdag 27.09.’24 van 09.30 tot 12 u en komen vervolgens telkens de laatste vrijdag van de maand samen op een locatie in Edegem  : 25.10 – 29.11 – 27.12.2024 en 31.01 – 28.02 – 28.03 – 25.04 – 30.05 -en 27.06.2025.

Vooraf inschrijven is wenselijk :

Het team van Adem-tocht Edegem :
Priester Bert, Jozef, Marcus en Michèle

Pinksteren in Sint-Lodewijk

Het afscheid van de zondagsvieringen in de kerk van Sint-Lodewijk zal binnen een drietal maanden een feit zijn.  Om de parochianen een hart onder de riem te steken, was er een verrassing op het einde van de gregoriaanse eucharistieviering van Pinksteren voorgegaan door pater Hugo De Deckere.

Vanuit het team van de pastorale eenheid en pastoor Tom werd aan elke aanwezige een flamingoplantje (anthurium) aangeboden. Deze rode bloemen met gele kern verwijzen naar het vuur van Pinksteren. Pastoor Tom schreef: ‘Ook al is de oude tijd stilaan voorbij, dat betekent helemaal niet dat er niets nieuws zou kunnen gebeuren, wel integendeel. Als we leven in de Geest staan ons nog mooie dingen te wachten, dat is onze hoop, dat is onze vreugde.’

Mortsel Pinksteren 2024
 
Beste mensen van Sint-Lodewijk, zusters en broeders
 
2024 is voor Sint-Lodewijk een speciaal jaar waarin we afscheid nemen van de zondagsvieringen. Dat is ongetwijfeld een moeilijk jaar. Ik moet daarbij denken aan de eerste leerlingen. Voor hen was die hele periode na Pasen een tijd van afscheid nemen. Ze waren in shock bij de kruisdood van Jezus, maar mochten weer moed en hoop ontvangen toen Jezus hen verscheen na de verrijzenis.
 
Verrijzen is niet terugkeren naar vroeger, maar op een nieuwe manier leven. Veertig dagen vertelt de Bijbel hadden de leerlingen nodig om dat te begrijpen. Met Hemelvaart dringt door dat Hij leeft, maar niet fysiek midden onder ons.
 
Tegelijk had Jezus zijn leerlingen beloofd dat Hij hen niet in de steek zou laten en verweesd achter zou laten. Hij beloofde hen Zijn Geest te zenden. Die Geest moest hen de adem en de moed geven om verder te leven, anders dan toen Hij midden onder hen was, maar evenzeer met vreugde en hoop.
 
Op dit feest van Pinksteren willen we jullie met de pastorale eenheid een hart onder de riem steken. De rode bloemen met hun gele kern verwijzen naar het vuur van Pinksteren. Moge ook voor ieder van u dit feest van Pinksteren een bron van steun en troost zijn. Ook al is de oude tijd stilaan voorbij, dat betekent helemaal niet dat er niets nieuws zou kunnen gebeuren, wel integendeel. Als we leven in de Geest staan ons nog mooie dingen te wachten, dat is onze hoop, dat is onze vreugde.
 
Hartelijke groeten van de zusters en broeders van de pastorale eenheid
  
Het team van de pastorale eenheid en pastoor Tom
 

Inspiratie voor de toekomst…

op 29 april kwamen geëngageerde mensen van heel onze pastorale eenheid samen om over de toekomst van onze kerk in onze pastorale eenheid uit te wisselen en visie te vormen.

Vanuit het team gaf Jo volgende inspirerende getuigenis over wat kerk nu en in de toekomst kan zijn.

Zondagskerk Heilig Kruis

Ik wil beginnen met jullie te vertellen over wat we gisteren hier in H. Kruis hebben meegemaakt.

Gisteren was onze gemeenschap IederEEN vurig verbonden te gast in de zondagskerk.

Je weet dat we met een groep mensen uit onze PE bijna 3 jaar geleden begonnen zijn met wat we onze “nieuwe gemeenschap” noemden. We zijn dan gestart met onze 4e zondagen waar al tientallen mensen veel deugd aan beleefd hebben: het zijn gemeenschapsdagen met 3 ingrediënten: maaltijd, een bezinnende of ontspannende activiteit en een vreugdevolle eucharistie.

De eerste jaren zijn we apart bijeengekomen. Maar het is nooit de bedoeling geweest een aparte club te vormen.

Gisteren hebben we zo  voor de eerste keer aangesloten bij de plaatselijke eucharistie.

Stel het u voor: 45 mensen (kinderen inbegrepen) afkomstig uit alle hoeken van onze PE zaten gisteren in de zondagskerk, verzorgden mee het onthaal, smeerden broodjes en zetten koffie om na de mis in de ontmoetingsruimte te verorberen, begonnen een half uur op voorhand de liederen te zingen zodat iedereen uit volle borst meezong tijdens de viering… Het was geweldig.

We weten nog niet precies waar we met IederEEN vurig verbonden naartoe gaan. De Heilige Geest zal het ons wel duidelijk maken .

Maar, eigenlijk willen we ook van onze zondagskerk een kloppend hart van heel onze pastorale eenheid maken.

Dat gebeurt niet vanzelf. Daarvoor moeten we stappen zetten. Stappen om te groeien naar een hechte gemeenschap waar iedereen betrokken is bij het gebeuren, waar iedereen geeft en ontvangt.

Een tijd geleden hebben we de eerste stapjes gezet. Midden in de zondagsviering legde pastoor Tom tot ieders verbazing de viering stil en vroeg de aanwezigen om in groepjes samen te gaan zitten om hun suggesties op te schrijven op de vraag hoe kunnen we nog beter als gemeenschap vieren en gemeenschap vormen.

Maar daar stopte het niet bij. Er was een tweede luik dat polste naar hun bereidheid om taken en op zich te nemen.

Rond al die taken worden nu groepjes gevormd. Ik noem er enkele

  • het onthaalteam. Waarvoor onthaal niet alleen een boekje geven is Maar mensen warm welkom heten; woordje voor nieuwkomers; babbeltje met oude getrouwen
  • een groepje dat zich bezighoudt met misdienaarswerking
  • kinderwerking: nu hebben we al een kinderhoekje en een nevendienst op de 1e zondag: maar het plan is de ploeg nevendienst uit te breiden
  • werking voor de lectoren
  • Koffieploeg: achteraan in de ontmoetingsruimte komt een klein keukentje zodat het eenvoudiger wordt om na de viering (waarom niet elke zondag?) na te praten, elkaar beter te leren kennen, aandacht te krijgen ook voor elkaars noden

En dan zijn er nog plannen om de wekelijkse eucharistie te omkaderen:

Waarom niet  een half uurtje voor de viering een stukje catechese geven of de inhoud te van nieuwe liederen bespreken en die meteen aan te leren: een getuigenis beluisteren enz…

Droom: een open zondagskerk waar je terecht kan voor bvb een zegening, voor een woord van troost, een moment van stilte midden je hectische leven…

Daarvoor hebben we mensen nodig om dat kloppend hart te bemannen: laten we dus de krachten uit heel onze PE bundelen.

Paaswake in Heilig Kruis

Om 21 uur was het intussen wel donker. Dat donker belette niet dat we werden meegenomen in een hele mooie reis doorheen de lezingen van de Paaswake. Wie de verhalen zo één voor één hoort passeren, ziet hoe God en mens verbonden met elkaar doorheen de geschiedenis trekken. Op zo’n moment vallen de duizendtallen weg en loopt het spoor van de geschiedenis geruisloos onze tijd binnen.

Ook nu nog gaan we in datzelfde spoor. Ook nu worstelen we met de verrijzenis, Jezus die de Zoon van God is… Ook nu zoeken we Gods Geest om vooral in ons hart en ons spreken en handelen de kracht van die leven gevende boodschap te ontvangen.

Met Witte Donderdag legde pastoor Tom in de homilie nog de nadruk op de gemeenschap die ook op dat Laatste Avondmaal aanwezig was. Tijdens de Paaswake waren wij die gemeenschap. De plek waar God mensen kan aanspreken en hen roept om getuigen te worden, getuige van de liefde die God ook nu in onze wereld wil doorgeven.

Groep enthousiaste muzikanten zoekt versterking!

Speel je al geruime tijd (of al geruime tijd niet meer) en speel je fluit, klarinet, gitaar, viool of een bas-instrument zoals cello, contrabas, violoncello of fagot?
Zie je het zitten om je één keer per maand enkele uurtjes te engageren?
Dan hebben wij een plek voor jou.

Wat: Muzikaal ondersteunen van de Eucharistieviering in de H. Kruiskerk op de 1ste zondag van de maand (niet in juli & augustus).
Je engagement? Eén repetitie op vrijdagavond, thuis oefenen naar believen en de viering op zondag.

Onze inbreng: Een eigentijdse kerkgemeenschap en een toffe babbel met een drankje achteraf.

Interesse?
Dit zijn onze contactgegevens: Rob Du Meunier, 0478/98.91.98 of rob.dumeunier@skynet.be. Welkom!

Een gemeenschap in solidariteit

Zondag 7 mei was in het Heilig Kruiskerk de kruispuntviering met FEMMA en KWB bedoeld voor alle parochiale verenigingen. ‘Gemeenschap en solidariteit’ was dan ook het centrale thema.

Fotoreeks onderaan het artikel

In de eerste lezing uit de Handelingen van de Apostelen hoorden we dat het aantal leerlingen sterk uitbreidde. De apostelen riepen die vele leerlingen bij hen samen en spraken hun bezorgdheid uit: ‘Wij kunnen toch niet al onze zorg aan jullie besteden en daardoor geen tijd hebben om het Woord te verkondigen?’ De leerlingen werden aangespoord zelf taken op te nemen zodat de apostelen zich konden blijven wijden aan het gebed en de verkondiging van het woord van God.

Ook wij worden geroepen om in onze gemeenschap verantwoordelijkheden op te nemen, ieder volgens zijn mogelijkheden en talenten. Dit moeten we doen in solidariteit, samen zorg dragend als gemeenschap.

In de voorbeden hebben we dan ook bijzonder gebeden voor onze verenigingen; dat zij mogen rekenen op de solidariteit van goede mensen. Dat de kernleden zich blijven inzetten en vreugde beleven aan hun taak. Wij hebben gebeden voor een samenleving die zich niet afsluit van mensen die anders zijn van toon en taal, van kleur en afkomst.

Met een bezinningstekst van Marinus van den Berg hebben we de viering afgesloten: ‘Bondgenoten zoek ik, vrienden en vriendinnen,

mensen die zich niet neerleggen bij onrecht en geweld

mensen die werken en hopen en bidden

God roept u

Het laatste weekend van april hebben we opnieuw roepingenzondag in onze kerken. We bidden dan vaak om priesterroepingen, later met veel warmte uitgebreid naar diakenroepingen, roepingen voor het religieuze leven én natuurlijk ook voor gelovige gezinnen…

Wat we misschien minder hebben benadrukt is de universele roeping van elke christen. God roept immers iedere mens om dichter bij te komen, om te leven vanuit de liefde en warmte van God en om verkondiger te zijn van het goede nieuws.

Wanneer mensen antwoord geven op die roepstem van God en samen gemeenschap vormen, vertellen over de genade van God en Zijn Zoon Jezus Christus, samen lief en leed delen en dragen, zorgzaam omgaan met medemens en planeet, samen bidden en vieren in de kerk… ontstaat de voedingsbodem waarin het zaad van nieuwe roepingen vruchtbare grond kan vinden.

Bidden we dus voor ieder van ons. Bidden we om open oren en ogen om Gods roep te herkennen en zo een gelovige gemeenschap te vormen waarin mensen die een bijzondere roeping krijgen zich gedragen weten. Bidden we opdat we eerst samen die gemeenschap mogen zijn die als een warme schoot kiemen van geloof kan laten groeien. Bidden we dat Gods Geest ons mag helpen uitzuiveren wat God van ieder van ons vraagt.

Nog meer te vieren in het Heilig Kruis: Sus werd 85

In de Heilig-Kruiskerk werd op 13 november niet enkel de 100ste verjaardag van de Cantorij gevierd. Ook Sus Demarbaix zowat de duivel doet al van de parochie werd in de week ervoor 85 jaar. Fit en monter als altijd hielp hij de viering in goede banen leiden tot pastoor Tom (voor Sus totaal onverwacht) de mensen uitnodigden om hun verjaardagswensen over te brengen. Een lange rij parochianen stond op en brachten verjaardagskaarten en felicitaties naar Sus die ze blij, verrast en heel enthousiast ontving. Maar beelden zeggen meer dan woorden. De rest vertellen de foto’s.