Tag Archive Floris Lammens

Basilicakoor, een nieuw hoofdstuk

Het Basilicakoor zingt al 58 jaar en gedurende  deze periode verzorgden we met heel veel plezier de vieringen in de Basiliek en ook (ver) daarbuiten. We brachten vele kerstconcerten, zongen ‘onvoltooid landschap’, een vredesoratorium n.a.v. de herdenking van de Groote Oorlog, we maakten heerlijke buitenlandse reizen, kortom we beleefden heel veel plezier aan het samen zingen.
We begonnen met Laurent die ons meer dan 40 jaar met vaste hand dirigeerde.
Nadien volgde Michiel die na enkele jaren het dirigeerstokje doorgaf aan Kathleen.

Acht jaar zingen we nu onder leiding van Floris Lammens. U hoorde ons opnieuw verbeteren, Floris legde de lat dan ook behoorlijk hoog voor ons.
We zongen vòòr corona, we zwegen tijdelijk tijdens corona. We zongen met mondmaskers, 2 meter uit elkaar maar dan was ons lokaal te klein. Dan maar zingen in de kerk, lekker koel en fris in de zomer maar zo ongelooflijk koud in de winter. Maanden hebben we onze stembanden warm gezongen in een kerk van 4°C en 10°C!
Maar aan alle mooie liedjes komt jammer genoeg een einde.
Floris zoekt andere horizonten op en daardoor zal de basiliekviering van 23 juni zijn laatste ‘wapenfeit’ samen met het Basilicakoor zijn. We zullen dan ook met pijn in het hart maar met een orgelpunt afscheid nemen van hem.

Vanaf september, zal het koor een andere weg inslaan. We focussen ons niet meer in de eerste plaats op de eucharistievieringen. We maken een doorstart met Lucas die samen met ons een nieuwe muzikale weg zal gaan.
We moeten uitzoeken wat onze toekomst zal zijn. Dat we blijven zingen is wel duidelijk maar 13 eucharistievieringen is echt van het repetitie-goede teveel omdat we uiteraard niet elke keer dezelfde liederen willen brengen. De druk op de koorleden werd te hoog, vakantieplanningen werden geregeld in de war gestuurd door een nakende uitvoering.
Maar we laten de band met de Basiliek niet los.
Met heel veel plezier zullen we de jaarlijkse basiliekviering blijven opluisteren.
We hopen dat u allen genoten hebt van onze klanken en we komen elkaar wel ergens tegen, met of zonder noten.