Tag Archive 95 jaat

ZONDAG 25 AUGUSTUS 2024: Een historische dag voor de parochie Sint-Lodewijk

Op 25 augustus zijn er voor onze parochie drie belangrijke zaken:

  • – Feestdag van de Heilige Lodewijk
  • – 95 jaar parochie
  • – Afscheid van de zondagsvieringen.

Er is dan om 11 uur de Plechtige Eucharistieviering in de kerk en om 12 uur een receptie en de projectie van een video “95 jaar Parochie St.-Lodewijk” in het Dieseghemhof, Osylei 43 in Mortsel.

Voor de receptie ontvangen we graag uw inschrijving, bij voorkeur per email: alice.dierckx99@gmail.com of telefoon: 0487 46 15 88.

Vermits de Sint-Lodewijkkerk het zgn. B-statuut heeft, werden de zondagsvieringen al gedurende enkele jaren afgebouwd. De volledige stopzetting ervan is gepland vanaf 1 september a.s. zodat op zondag 25 augustus de laatste zondagsviering zal plaatsvinden. Toevallig (of is het geen toeval?) is het die dag ook de feestdag van Sint-Lodewijk, de patroonheilige van de parochie. Uitvaarten, huwelijken, gelegenheidvieringen, concerten, … blijven wel mogelijk tot de kerk een nieuwe bestemming zal gekregen hebben.

95 jaar parochie Sint-Lodewijk – enkele wetenswaardigheden

Dit jaar viert de parochie haar 95 jaar want op 25 mei 1929 werd bij Koninklijk Besluit een kapelanie in de wijk ‘Mortsel Statie’ opgericht. Tot die datum behoorde onze parochie tot Sint-Benedictus. Op 28 september werd E.H. Emiel Minnen tot kapelaan benoemd en hij begon te dromen van een eigen kerk met de naam ‘O.L.V. van het H. Hart’. In 1926 al werden door Ludovicus baron van de Werve gronden geschonken om hier een kerk en school op te bouwen. De parochie zou dan wel Sint-Ludovicus moeten heten. Het werd dan ook Sint-Lodewijk. De bouw gebeurde in 1934-35, maar omwille van geldgebrek werd slechts 2/3 van het kerkschip gerealiseerd. Er kwamen zeven gebrandschilderde glasramen van de gekende Eugeen Yoors en verschillende beelden van Floris De Cuijper. Verder zijn er beeldhouwwerken van kunstenaar Adolf van Dongen. Beide beeldhouwers woonden destijds in de Kapellelei. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kerk zwaar beschadigd. Door het bombardement van 5 april 1943 werden alle ramen van de kerk uitgeslagen, ook deze van Yoors in het koor. Maar de ergste beschadiging gebeurde op 27 februari 1945 door de inslag van een V1 die de naastgelegen pastorie platlegde. Op 2 juni 1945 kon de (voorlopig) herstelde kerk terug in gebruik worden genomen. Latere pogingen van E.H. Emiel van Put, in 1947 als pastoor aangesteld, om in 1959 toch het kerkschip tot de volledige lengte bij te bouwen, strandden na tal van plannen en bestekken in 1969 op … niets, weer omwille van de kostprijs.

Het kerkgebouw bleef zoals het was. Een mooie aanwinst was wel het pijporgel van de firma Bernard Pels uit Herselt. De volgende pastoor, E.H. Herman Peeters, en de leden van het ‘Orgelfonds’ hadden er verschillende jaren voor geijverd. Op 23 november 1978 kon het orgel, dat door prima onderhoud tot op de dag van vandaag een muzikale parel is, door Stanislas Deriemaeker, toen de organist-titularis van de kathedraal van Antwerpen, worden ingespeeld. Buiten de erediensten wordt dit orgel ook gebruikt voor concerten en de orgellessen van de muziekacademie van stad Mortsel. De grote vraag is nu: wat gaat er later met dit waardevol orgel gebeuren?

Een bloeiend parochieleven heeft ook nood aan een ruimte voor ontmoeting en activiteiten. Een paviljoen dat tijdens Expo ‘58 dienstdeed als motel werd naar de Osylei gebracht. Het was een tijdelijke oplossing met lokalen voor Chiro en Scouts, een vergaderzaaltje voor de sociale verenigingen en een gelagzaal. De ‘barak’ zoals het lokaal werd genoemd, was geen ideaal maar toch wel een redding. In 1964 werd dan onder impuls van Pieter De Jaeck, de stichter van ‘Lustrerie Massive’, een vzw opgericht om een soort van prefab constructie op te bouwen. Op 9 oktober 1965 werd het parochiecentrum, kortweg ’t Centrum, ingewijd. Na volwaardige uitbreidingen in 1968, 1974 en in de jaren 1990 kwam er een woongelegenheid voor de gerant bij, een modernisatie en vergroting van de gelagzaal en extra vergaderzalen. Het was een ontmoetingsplaats geworden voor de Sint-Lodewijkgemeenschap en ver daarbuiten om te vergaderen, te feesten, te sporten, toneel te spelen, tentoonstellingen…

Terwijl vroeger enkel geranten de dienst uitmaakten, kwam er vanaf oktober 2022 een zelfstandige uitbater en wordt het parochiecentrum omgedoopt tot ‘Dieseghemhof’. Ondertussen is deze formule terug achterhaald en is er een persoon die enkel de toogdienst verzorgt. Wat zal de toekomst voor ons parochiecentrum brengen?

(Voor deze tekst werd inspiratie gezocht in de publicatie uit 1979 ’50 jaar Sint-Lodewijkparochie’)