Tag Archive 5 jaar PE

Onze pastorale eenheid doet wat met je Deel 3 …

Tijdens de viering van 5 jaar pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena kwamen er 5 mensen getuigen over hoe zij als gelovige bij ons hun plekje vonden. Deze getuigenissen zijn zo waardevol dat we ze graag hier publiceren. Vandaag de derde getuigenis van Lia Russo

Beste mensen

Ik ben afkomstig uit Italië, uit de streek van Napels, maar woon nu met mijn gezin al 9 jaar in Mortsel.

In het begin had ik het hier heel moeilijk. Ik voelde me heel alleen.

Ik ben katholiek en na een tijd begon ik ook hier naar de kerk te gaan, in Heilig Kruis.

Ik werd er heel goed ontvangen en begon me stilaan beter te voelen.

Ik voelde me opgenomen in de gemeenschap en kreeg er moed en kracht van God om mijn weg verder te zetten. Ik kreeg hulp van vele mensen, al was het maar een bemoedigend woord. Daarvoor dank ik pastoor Tom en iedereen die af en toe een babbel met mij deed.

Pastoor Tom nodigde mij uit om mee te doen in de werkgroep gemeenschapsvorming. Zo voelde ik dat ik erbij hoorde.

Ik maakte kennis met Lili die uit Argentinië komt en wij kregen het idee om samen met andere mensen uit de hele wereld elke week de rozenkrans te bidden in de kapel van Heilig Kruis.

We zijn nu met een 10tal mensen uit België, Italië, Portugal, Afrika, Argentinië, Brazilië…

Het samen bidden doet ons veel deugd. Ik ondervind dat God niemand in de steek laat en dat bidden vanuit het hart alles verandert.

Ik dank Maria en onze Lieve Heer en alle mensen die mij hier warm hebben onthaald.

Onze pastorale eenheid doet wat met je Deel 4 …

Tijdens de viering van 5 jaar pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena kwamen er 5 mensen getuigen over hoe zij als gelovige bij ons hun plekje vonden. Deze getuigenissen zijn zo waardevol dat we ze graag hier publiceren. Vandaag ook de vierde getuigenis van Greet.

Enkele jaren geleden was ik op zoek naar een vreugdevolle en deugddoende eucharistieviering. Een vriendin uit Edegem nodigde me uit: kom eens bij ons kijken, bij de kruispuntviering en zie dan zelf maar verder. Ik kwam, keek en zag dat het meer dan goed was! Het samen zingen van mooie liederen onder begeleiding van een ‘live’ orkestje, de bezielde en inspirerende woorden van pastoor Tom, de mogelijkheid om nog na te praten bij een hapje en een drankje en elkaar beter te leren kennen, en last but not least de kinderen en jongeren, het was meer dan ik had durven dromen dus bleef ik met plezier komen. Na een tijdje klonk in een viering de oproep om mee te denken over het opstarten van een gemeenschap. Toen vielen alle puzzelstukjes helemaal op hun plaats. Eigenlijk was het dàt waarnaar ik op zoek was: een gemeenschap om in verbondenheid samen op weg te gaan in Zijn spoor. Tijdens enkele avonden overlegden we in kleine groepjes hoe we die gemeenschap – die ondertussen de naam iedereen vurig verbonden kreeg – concreet wilden maken. Onze pastorale eenheid was synodaal voor de paus de wereldkerk op dat spoor zette.

Ja, ‘onze’, want al wonen we in Merksem, de voorbije jaren zijn we ons meer en meer deel gaan voelen van en thuis gaan voelen in deze pastorale eenheid. Niet alleen doorheen de (kruispunt)vieringen en vier de zondagen van iedereen vurig verbonden, maar ook dankzij andere fijne activiteiten zoals de muzikale gebedsavonden, de vertelavonden, de zomerwandelingen en het zomerkamp, waarbij we steeds dezelfde Geest mogen ervaren, Zijn Geest van hartelijke vriendschap onder broers en zussen.

Dus lieve mensen van Mortsel en Edegem, dank de Heer voor deze gemeenschap in jullie buurt en lieve mensen van verder weg: Mortsel(Edegem) is uw verplaatsing meer dan waard want hier proef je al een beetje van Gods Rijk!

Volgende week de 5de en laatste getuigenis.

5 jaar pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena WAT EEN FEEST!

Fotoreportage onderaan

Er was taart, er werd gezongen, de gezichten straalden, de zon nog meer.

Er klonken dankbare woorden, ja, het was feest in de basiliek op 15 september. Exact 5 jaar geleden was het geleden dat we onze pastorale eenheid boven de doopvont hielden. Het voelde anders nu, vertrouwder, hartelijker, doorleefder.

Wie had toen kunnen voorspellen welke wonderen er in die vijf jaar zouden geschieden. Twee zondagskerken die hun centrumfunctie proberen waar te maken, meer en meer ‘parochianen’ die de oversteek durven maken, een nieuwe gemeenschap waar jong en oud bereid zijn om één keer per maand van de zondag een echte ‘Dag van de Heer’ te maken. Een ploeg voorgangers die de brug vormen tussen ‘hun’ kerk, andere parochies en het grotere geheel.

Een ploeg medewerkers, die de handen uit de mouwen willen steken als begeleider op een zomerkamp, als boekhouder, als catechese-ouder, als voorbidder van het internationale rozenkransgebed, als gespreksleider in Alpha, als bedeler van krantjes, als inpakker van kerstpakketten, als begeleider van nevendiensten en nog zo veel meer.

En het belangrijkste: er ontstaat een groep mensen die mekaar over parochiegrenzen heen beginnen te kennen en graag te zien. Die de nieuwsbrief, de nieuwsflash en het parochieblad in het oog houden: Wat is er te doen?  Waar gaat het deze keer door? Wie zal ik er (terug)zien?

Maria Magdalena waakt over ons.  De Geest vuurt ons aan. De Heer zelf is bij ons.

Zo klonk het in lied na de communie, waarin de verrezen Heer Maria Magdalena toespreekt:

In de gemeenschap leef ik voort,
mensen die leven naar Gods Woord.
Neem jij hen allen bij de hand,
en voer hen binnen in Mijn land.’

Waarop Maria Magdalena in het refrein telkens verwonderd uitroept:

Rabboeni, ben Jij het , mijn meester?
Mijn Redder, mijn Heiland, mijn Al!

Bedankt aan alle mensen die van ons verjaardagsfeest een ongelooflijke dag maakten.

De pastorale eenheid doet wat met je…

Tijdens de viering van 5 jaar pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena kwamen er 5 mensen getuigen over hoe zij als gelovige bij ons hun plekje vonden. Deze getuigenissen zijn zo waardevol dat we ze graag hier publiceren. Vandaag de eerste getuigenis van Diaken Luc Van Hoof.

Lieve mensen,

Peter vroeg me om als mede-bruggenbouwer te getuigen in deze verjaardagsviering. In je mailtje stond: “Dag Luc, jouw hart is ook op twee plekken: de parochie en de Pastorale Eenheid.”

Een mooi beeld, Peter, dat ik hier graag persoonlijk toelicht.

Ten eerste gaat mijn hart uit naar meer dan plekken. Naar alle momenten waar we samen komen om te bouwen aan deze gemeenschap (en ik benadruk graag dat dit één gemeenschap is met Jezus in het midden). Van kerk tot school, van vergadering tot viering, van grot tot webstek, van koor tot portaal, van lied tot stilte, tussen al die plekken en momenten werken we aan eenheid. Die eenheid waarover Paulus spreekt, als de ledematen van één lichaam, of als de bouillon in de soep, de gist in het deeg…

Ten tweede, om een brug te bouwen heb je ten minste twee pijlers nodig. De mooiste bruggen hebben er vaak meer: grote, stevige in het midden, en wat kleinere aan de kanten. Op zoek naar verbinding in werkgroepen en gebedsgroepen, in het praten met nabestaanden en doopouders, met jongeren en ‘jongeren-van-hart’… Allen zijn wij op zoek naar fundamenten.

Geregeld ben ik onderweg van de ene plaatselijke gemeenschappen naar de andere. Voorzien van schrijfgerief of smartphone, albe of piano. Voor een ontmoeting of een viering. Verbind ik dan mensen met elkaar en met God? Ja, misschien bouw ik ook zo bruggen.

Ik leerde de voorbije vijf jaar in de PE veel goede en mooie mensen kennen. Ik zie ze graag. En ik sta versteld van de talrijke initiatieven om vandaag te getuigen van ons christenzijn. Daarom wil ik jullie allen danken om één gemeenschap rond Jezus te zijn. Vandaag en morgen.

Ad majorem Dei gloriam.

Onze pastorale eenheid doet wat met je DEEL 2…

Tijdens de viering van 5 jaar pastorale eenheid Heilige Maria Magdalena kwamen er 5 mensen getuigen over hoe zij als gelovige bij ons hun plekje vonden. Deze getuigenissen zijn zo waardevol dat we ze graag hier publiceren. Vandaag ook de tweede getuigenis van Nathalie.

“Hoewel ik pas recent hier aansloot, speelt ‘Maria Magdalena’ al veel langer een significante rol in mijn leven. De soundtrack van mijn allervroegste herinneringen bestaat namelijk uit één specifiek liedje: jawel, ‘Maria Magdalena’ van de Duitse zangeres Sandra.

Een vinyl-plaatje uit ‘85 dat ik als 5-jarig meisje compleet grijs draaide op onze pick up thuis in de living. Ontelbaar vaak en gedurende vele jaren meezingen en m’n hart altijd weer intens warm en wild springen.

Laat me even doorspoelen naar een goede 30 jaar later wanneer ik in de avondschool kennis maak met een pracht van een leerkracht, een dartele, vrolijke jongedame uit Edegem. Een kennismaking die met tijd, water en geduld uitgroeide tot zielsverwantschap, tot vriendschap van ongekende waarde. Blijkt na verloop van tijd dat die jongedame welgeteld 1 trui heeft (en draagt) met daarop een print, van een naam. Jawel, in het groot ‘Magdalena’.

En zo kwam ik dus weer ‘Magdalena’ tegen in een kader van warmte, van mogen thuiskomen, van een liefdevol, rondspringend hart. Laat het net die dierbare vriendin uit Edegem zijn, die me op een mooie dag uitnodigt om eens in haar parochie samen de eucharistie te vieren.

Zo komt het dus dat ik een goed jaar geleden hier voor het eerst was, in deze basiliek, bij deze pastorale eenheid. Pastoor Tom wist me doorheen de viering al te raken door zijn heel eigen, heel zinnige en ontwapenende stijl, zijn bezielde, doorvoelde woorden en handelingen.

Toen hij tegen het einde iedereen ook nog hartelijk aanvuurde om quatre quarts cakes te gaan bakken voor de 4e verjaardag van de pastorale eenheid, voelde ik de glimlach om m’n mond helemaal uitdeinen tot in m’n hart.

Ik trof daar en dan een pastoor en een pastorale eenheid, die me vol in het hart wisten te treffen. Zeer treffend dan ook wanneer ik nadien erachter kom dat deze pastorale eenheid – hoe kan het ook anders – de naam ‘Heilige Maria Magdalena’ draagt. J

Praktisch gezien is het mijn auto die mij – zo vaak ik kan – vanuit Deurne tot hier brengt. Maar initieel was het dus de vriendschap die me tot hier bracht,

en het is de liefde die me doet blijven.

Gods liefde, die echt voelbaar is in de ziel, de woorden en de daden van deze pastorale eenheid, van deze geloofsgemeenschap. Daar kan ik van getuigen, dat wil ik mee betuigen.

Ik kom dus misschien nog maar ‘sinds kort’ en ‘van ver’, maar ik ben wél gekomen,

en ik wil graag blijven,want ik voel me bij jullie echt welgekomen.

Ik dank God en ik dank ieder van u.”

Na 5 jaar gaan we verder

Onze pastorale eenheid bestaat intussen vijf jaar. De ploeg die zo’n pastorale eenheid moet leiden, wordt benoemd voor 6 jaar. Dat wil zeggen dat ze nu het laatste jaar in gaat. Met volle overtuiging en enthousiasme heeft ze een mooi plan gemaakt voor het komende werkjaar. U zal er nog veel over horen, ik schets alvast wat achtergrond.

Catechese voor volwassenen

We beginnen zoals steeds bij de verkondiging. Mensen denken dan spontaan aan catechese en dat is juist, maar ook (enkel) aan kinderen en dat is veel minder correct. Jezus noemt zijn volgelingen treffend ‘leerlingen’; we hebben op de weg van Jezus nog veel te leren.

Voor volwassenen zijn er grosso modo vier sporen dit jaar. Het eerste spoor biedt u elke maand één à twee avonden aan waarin belangrijke thema’s van ons geloof aan bod komen. Ze zijn makkelijk los van elkaar te volgen en hebben steeds een stevige inleiding en nadien ontmoeting met verwerking. Het tweede spoor biedt in de periode van december-januari een drieluik over het evangelie van Lucas. Met de advent starten we het C jaar en zullen we dus vaak uit dit bekende evangelie lezen. Deze drie avonden vormen een geheel.

Het derde spoor is de fantastische reeks van Alpha. Al voor de vierde keer geven we u vanaf maart 2025 de kans om met een vast groepje kennis te maken met de basis van het christelijk geloof, maar ook dankzij de gemeenschappelijke maaltijd en gespreksgroepjes te spreken over je eigen geloof en te luisteren naar ervaringen en zienswijzen van anderen. Het vierde spoor is de oprichting van een nieuwe groep Ademtocht. Zo is er dan zowel in Mortsel als in Edegem een geloofsgesprekgroep voor 60 plussers. Deze groep komt maandelijks overdag samen.

Het is de naastenliefde die verbindt

Het is het geloof dat ons tot gemeenschap maakt, zusters en broeders in Jezus Christus met elkaar verbonden die in de eucharistie Jezus zelf in Woord en Brood kunnen ontmoeten. Net als Abraham en zovele anderen zijn we geroepen onze vertrouwde stek te verlaten en op weg te gaan naar een land dat God ons zal wijzen.

En de Heilige Geest is daar al volop mee bezig. Jazeker we zitten in een pijnlijke fase waarin we een aantal kernen moeten sluiten, maar tegelijk groeit er ook op een nieuwe manier gemeenschap. Dat willen we versterken door vaker samen te eten, getuigen aan het woord te laten in de liturgie, dichter bij elkaar te gaan zitten, samen te zingen en bidden en elkaars naam te vragen… Een echte gemeenschap straalt warmte uit, ze staat actief open voor nieuwe mensen, ze vertelt fier over Jezus die mensen samenbrengt. Een echte gemeenschap is vruchtbaar en kan zichzelf steeds weer uitvinden, ze is dus per definitie intergenerationeel en brengt mensen uit de regio samen, bij ons is ze dus ook multicultureel. De zondagkerken en zeker ook het gemeenschapsproject IederEEN vurig verbonden zijn daar ideale oefenplaatsen voor. We kunnen nooit genoeg benadrukken dat ieder van u heel welkom is.

Een liefde die geen naaste vergeet.

Zo’n christelijke gemeenschap zijn, vraagt uiteraard ook concrete daden van naastenliefde. Net als de voorbije jaren gaat er veel energie naar het huisvesten van mensen die niet zomaar op de huurmarkt terecht kunnen. Daarnaast zijn er gekende initiatieven zoals Welzijnszorg, Broederlijk Delen, Damiaanactie, Rijstaktie, Oekraïneproject, In de Buurt vzw in Mortsel en Gastvrij Edegem die we zeker allemaal blijven steunen.

Concrete naastenliefde valt niet zomaar te organiseren. Ze toont zich ongepland, onvoorbereid, uitgedaagd… daar waar mensen elkaar bezoeken, gaan halen om mee naar de kerk te komen, zorgen voor vervoer naar het station, op elkaars kinderen passen, Kerstavond vieren… Wanneer we in onze gemeenschap leven vanuit Gods liefde is de grond zo vruchtbaar dat deze vorm van naastenliefde volop kan bloeien.

Liturgie als hoogtepunt en bron.

Waarom komt de liturgie in het lijstje altijd laatst? Omdat ze pas waarachtig is als ze de vrucht is van de vorige stappen. Als mensen geraakt door het woord van God, Jezus willen ontmoeten en de ander als zuster en broeder aanvaarden dan kunnen we samen het Onze Vader bidden, vrede wensen en communie delen. Naast klassieke hoogdagen zetten we komend jaar in op kruispuntvieringen 2.0. Gemiddeld één keer per maand versterken we een viering in Heilig Kruis en in de basiliek door getuigen aan het woord te laten, workshops aan te bieden voor of na de viering, samen te eten, liederen of lezingen het geloof te laten verkondigen… Hier wordt liturgie ook voor gezinnen tot een feest.

De kleinere gebedsinitiatieven door de week namen we onder de loep. Ze zullen beter afgestemd worden op elkaar en dus minder overlappen. Tegelijk willen we de oproep versterken om ook in de week bij een gebedsinitiatief dat u ligt mee te komen om God te danken voor alle rijke gaven die we mochten ontvangen en mee te bidden voor alle zorgen en noden die in onze gemeenschap bestaan.

15 september startfeest voor het nieuwe werkjaar

De droom van God gaat ons allen aan. Het is daarom goed samen te starten. Op 15 september brengen we dan ook meteen de vier domeinen van het christelijk leven samen in beweging. U bent er heel erg welkom!

Het wordt opnieuw 15 september

Na vijf jaar is het omwille van de schrikkeljaren mogelijk dat een datum op dezelfde dag valt. Zo vieren we onze vijfde verjaardag als pastorale eenheid opnieuw op een zondag zoals de start intussen dus al vijf jaar geleden.

Net als vijf jaar geleden willen we van die dag een groot feest maken in de basiliek en nodigen we iedereen uit om daar aan mee te doen. Er zullen dat weekend dan ook geen andere vieringen doorgaan in de andere parochies, ook niet op zaterdagavond.

We starten de dag om 9.30u met allerlei workshops voor kinderen, jongeren én uiteraard volwassenen. Hierover krijgt u de komende weken meer info. U kan ook meteen naar de eucharistieviering komen die start ongeveer om 11u in de basiliek. Omstreeks 12u is er dan het walking dinner op het plein voor de basiliek (onder tenten als het nodig zou zijn). Voor het eten en drinken vragen we u een vrije bijdrage. We presenteren er ook de plannen van de verschillende domeinen van de pastoraal voor het komende werkjaar.

We vragen iedereen zoveel mogelijk in te schrijven zodat we ons zo goed mogelijk kunnen voorbereiden. U kan inschrijven via de website, het telefoonnummer van de pastorale eenheid, de zomerflyer én er komen in alle kerken ook formulieren om met pen en papier in te schrijven.

Samen maken we er een mooi feest van.

Dankbaarheid als rode draad. (deel 2)

Sommige kinderen kijken wellicht met spijt naar de komst van 1 september. Voor ons betekent de start van een nieuw werkjaar natuurlijk meteen ook het einde van het afgelopen werkjaar.

Het is goed om een balans op te maken van een eerste echt normaal pastoraal jaar waarvan zowel de voorbereiding als de uitrol zonder Coronamaatregelen kon gebeuren. Het is onmogelijk, maar toch zet ik graag enkele dingen op een rij met vooral aandacht voor een aantal nieuwere initiatieven.

Vandaag het vervolg van vorige week. Moest u het gemist hebben? Klik HIER!

Een gemeenschap van kracht en vuur.

Een heel belangrijk aspect in de verkondiging is de kracht van de gemeenschap. Kijk eens hoe zij elkaar beminnen, lezen we in de Handelingen van de apostelen. Dat brengt me bij een aantal opmerkingen na de dankviering op 16 maart in de kerk van Sint-Benedictus. Enkele familieleden en een fotograaf die zichzelf als ongelovig bestempelen waren na de viering danig onder de indruk: ik ben jaloers dat jullie als gelovigen zo’n gemeenschap kunnen hebben, klonk het. Een brandend vuur in de kern is levensbelangrijk, maar de uitdeinende cirkels zijn dat ook. Als de kassier van Brico city, een vrouw zomaar op straat, kinderen op de speelplaats… de pastoor herkennen van de ‘gazet’ en enthousiast zijn over het Woordje vooraf dan bereikt de Krant van vuur haar doel. We mogen er echt trots op zijn.
Meer over de dankviering 16 maart vind je HIER!

Dienstbaar nabij zijn zoekt steeds nieuwe wegen.

In Mortsel zijn alle vijf de pastorieën die eigendom waren van de stad verkocht. Daarnaast zijn de nog de pastorieën in Edegem en gebouwen in eigendom van de parochies via de dekenale vzw. Wist u dat we in deze gebouwen meer dan 30 mensen een plek geven om te wonen? Het gaat om mensen uit Oekraïne, vluchtelingen in een transitwoning, asielzoekers op zoek naar werk en een huis, mensen die aan de gewone tarieven van de markt niet verder kunnen… Daarnaast verdient ook het initiatief van de babbelkar alle lof! Ze staat symbool voor een liefdevolle kerk die naar buiten treedt en mensen opzoekt.
Meer over de Babbelkar vind je HIER en HIER!

Een liturgie die enthousiasme opwekt.

Echt spannend was de vraag van een goed jaar geleden of we bereid waren drie TV-vieringen te verzorgen. Omwille van het bezoek van paus Franciscus zullen het er uiteindelijk 2 zijn, maar ze hebben vele tienduizenden in het hart geraakt. Een met vrijwilligers versterkt Rabboenikoor en een magistraal Basilacakoor met telkens topmuzikanten en dirigenten deden vele harten in Vlaanderen opspringen. Uit de vele positieve reacties achteraf mochten we grote dankbaarheid en waardering ervaren. Ook tussendoor bouwen we onder meer in de Kruispuntvieringen aan een enthousiaste liturgie. Om dat verder te doen zullen we in de toekomst onze sterkhouders nog vaker samen moeten brengen. Wist u dat de vieringen die ik zelf mocht voorgaan met Kerstmis zo’n tweeduizend aanwezigen samenbrachten en met Pasen zo’n duizend?

Meer over tv-vieringen: Klik HIER en HIER en HIER
Meer over de voorbije kerstvieringen vind je HIER en over de middernachtmis HIER!
Meer over Pasen in de zondagskerken ontdek je HIER!

Met een soepel draaiende motor.

De Heer zij geprezen omwille van de kernploeg die Hij onze pastorale eenheid heeft geschonken en steeds weer schenkt. Het uitgebreide team van onze PE is een toonbeeld van respect en positieve samenwerking. Het is indrukwekkend hoe we s

amen het geheel helpen functioneren. Het afgelopen jaar mochten we zowel in de vorming van het bisdom als in de ontmoeting met de PE van Sint-Franciscus ervaren dat we een stevige ploeg hebben. Daarnaast is het afgelopen jaar veel aandacht gegaan naar administratie en beheer van patrimonium. Daar zijn heel wat nieuwe mensen actief en stilaan draaien we daar ook op kruissnelheid. Dat is onder meer te dank aan onze projectmedewerker die we in november in dienst hebben genomen. Haar inbreng is al meteen in haar eerste jaar heel kostbaar geweest.

Lees verder onder de foto

Bepaalde initiatieven vermelden, is een risico. Andere zaken blijven zo onderbelicht en dat doet onrecht aan de vele andere activiteiten en werkgroepen die overal actief zijn. Ook aan deze werkingen en groepen wil ik van harte dank u wel zeggen!

In een volgend artikel wil ik vooruitblikken op het zesde en dus laatste jaar van onze eerste periode van de pastorale eenheid van de Heilige Maria Magdalena. Moge de Heer ons op haar voorspraak alvast zegenen en bewaren.

Pastoor Tom

Dankbaarheid als rode draad. (deel 1)

Sommige kinderen kijken wellicht met spijt naar de komst van 1 september. Voor ons betekent de start van een nieuw werkjaar natuurlijk meteen ook het einde van het afgelopen werkjaar.

Het is goed om een balans op te maken van een eerste echt normaal pastoraal jaar waarvan zowel de voorbereiding als de uitrol zonder Coronamaatregelen kon gebeuren. Het is onmogelijk, maar toch zet ik graag enkele dingen op een rij met vooral aandacht voor een aantal nieuwere initiatieven.

Initiatieven 5 jaar pastorale eenheid

Vooreerst is er grote dankbaarheid voor de initiatieven uit het project 5 jaar pastorale eenheid. De kers op de taart hebben we nog te goed op 15 september, maar intussen konden we al vier initiatieven meemaken: het vrijwilligersfeest, de dankviering, de bedevaart naar Scherpenheuvel en  het kamp naar de Meerseldreef. Elk van deze activiteiten was een schot in de roos en eindigde met de uitdrukkelijke vraag van velen: dat gaan we toch nog eens doen… Het vrijwilligersfeest komt zeker terug en de bedevaart naar Scherpenheuvel is al gepland. Wat het kamp betreft moeten we nog zien welke richting we uitgaan.

Meer over de bedevaart naar Scherpenheuvel met foto’s van elke wandeling? Klik HIER!
Meer over het vrijwilligersfeest met foto’s en reacties? Klik HIER! en ook HIER!

Het kamp was een ongelooflijke ervaring

Het was met enig voorbehoud dat we aan de voorbereiding van het kamp begonnen waren. Zou dat wel lukken op goed een half jaar een heus kamp in mekaar boksen? In januari werden 5 werkgroepen opgericht en gingen we ijverig aan de slag. Vermits we naar het klooster van de Capucijnen zouden gaan, lag het thema ‘in de voetsporen van Franciscus’ voor de hand. Met de laatste weken nog enkele wissels trokken we met een 65tal op kamp, de jongste amper 5 maanden oud en de oudste zo’n stevige 85 jaar. Wat een schitterend wonder werd dat! Als een echte gemeenschap met jong en oud mochten we vier boeiende dagen beleven. Het werd een fijne afwisseling van gebed, inhoudelijke verdieping, grote spelen met iedereen tezamen, workshops en een mooi verzorgde catering en logistiek. Deelnemers die het kunnen weten, herkenden de hoogdagen van grote pastorale initiatieven van enkele decennia geleden. Dit geeft hoop, klonk uit vele monden, zo kunnen we echt kerkgemeenschap bouwen. De Heilige Geest was ons goed gezind en liet ons na een regendoopsel bij de start nadien vooral zachte zonnestralen van liefde ervaren.
Meer over het kamp met foto’s? Klik HIER!

Verkondiging op snelheid.

Je zou het bijna als vanzelfsprekend beschouwen, maar het is toch heel bijzonder dat het afgelopen jaar al voor de derde keer een alphareeks is doorgegaan. Wie wil weten op wat voor een indrukwekkende wijze Gods Geest werkzaam is in alpha moet gewoon zelf eens deelnemen. De alphareeksen hebben onze volwassen vorming weer vol op de kaart gezet en dat spoor willen we het komende jaar natuurlijk verder zetten.

Meer over Alpha? Klik HIER!

Volwassen- en kindercatechese komen heel sterk samen in de voorbereiding van de eerste communie. Ik was opnieuw danig onder de indruk van de betrokkenheid van ouders en kinderen bij de catechese en de voorbereidende vieringen. We kunnen oprecht opnieuw zeggen dat het Woord van God is gezaaid, nu bidden we dat Hij ook voor vruchten kan zorgen. Wist u alvast dat in de zondagkerk van Heilig Kruis een derde van de aanwezigen in een zondagsviering de voorbije weken, voor Corona nog geen contact hadden met onze pastorale eenheid?

Meer over eerste communie? Klik HIER!
Meer over het vormsel? Klik HIER!

Pastoor Tom

Volgende week het vervolg op dit artikel.

Apotheose 5 jaar Pastorale Eenheid! Schrijf snel in! Jij hoort erbij of nog beter … Kom je helpen?

Op 15 september volgt de apotheose van dit feestjaar!

We vieren dan in de basiliek onze 5de verjaardag. Met een stevig gelegenheidskoor, workshops,
infostandjes en allerlei lekkers na de viering.

We starten om 9.30 u., de viering is om 11 u.
Tijdens dit weekend zullen er geen andere vieringen zijn in onze pastorale eenheid; we verwachten jullie allemaal op het feest!

  • Laat even weten als je komt. Meer detailinfo en inschrijven als deelnemer? Klik HIER!
  • We kunnen nog heel wat hulp gebruiken. Wil jij helpen? Er zijn heel wat kleine en grote taken. Meer detailinfo en inschrijven als helper ? Klik HIER!