Donderdag 13 januari, 18.30u. De vormelingen verzamelen aan de Basiliek voor de catechese ik over de naamopgave. Alweer een gekke setting. Alle vormelingen op een vaste stoel, telkens een lege stoel ertussen, mondmasker op, handen ontsmet…
Juist, we zijn er nog steeds niet van verlost. Toch willen we met deze vormelingen samenkomen rond hun naamopgave.
Op zondag 16 januari zullen deze jonge mensen immers hun naam opgeven in het bijzijn van hun ouders en parochianen. Ze geven dan aan dat ze gevormd willen worden.
We bespreken met hen wat het betekent om je naam op te geven. Vanaf dan rekent de gelovige gemeenschap erop dat de vormelingen er zullen zijn bij het vormsel, dat ze zich mee inzetten in de gemeenschap.
We horen tijdens de catechese wat de naam Jahweh wil zeggen: Ik ben er, Ik was er en Ik zal er altijd zijn. Een erg geruststellende boodschap, op Jahweh God mag en kan je altijd vertrouwen.
Vele vormelingen hadden als voorbereiding hun eigen naambetekenis opgezocht. Je bént je naam, je kan je naam wórden. Na de naamopgave verwoordden de vormelingen hun engagement. Vandaag zeg ik ‘Ja’ aan die opdracht in mijn leven. Geloven is een werkwoord, nooit zomaar even. Het is doen en niet uitleggen. Daar zet ik mijn naam voor in!
About the author