De zon boorde vrijgevig haar weldoende stralen door het wolkendek. Al wie deze zondag naar de Edegemse basiliek stapte, kon het niet meer negeren: we staan niet alleen op de drempel van de lente, wij zijn duidelijk op weg naar Pasen.
Veelbelovende tekens van, weeral, een nieuw begin. Dat is ook het geval voor onze eerste communicantjes en voor onze vormelingen. De eersten krijgen straks van de geloofsgemeenschap als het ware een pasje om voortaan, weze het op een bescheiden wijze, deel te nemen aan het kerkelijk leven. De laatsten krijgen binnenkort van de vormheer, in naam van diezelfde geloofsgemeenschap, de bevestiging dat ze nu klaar zijn om volwaardig hun taak als christen op te nemen. Klaar om een groot cadeau in ontvangst te nemen: de genade en kracht om in groeiende zelfstandigheid hun hernieuwde doopbeloften waar te maken.
Pastoor Tom lichtte het evangelie toe: “Als de graankorrel niet in de aarde valt…” heeft verschillende lezingen. Maar voor onze eerste communicantjes en vooral voor de vormelingen was zijn boodschap eenvoudig en goed verstaanbaar: voortaan zullen zij nog beter of meer leren leven mét en vóór anderen. Wat daarbij van groot belang is, zo vertelde pastoor Tom, is de waardering ten aanzien van anderen: ouders, broers en zusjes, familie, vrienden, enz. Geef eens duimpje, beter nog: een complimentje, zei pastoor Tom. “Papa, jij vertelt altijd mooie verhaaltjes!” – “Mama, wat ben je mooi…” – “Oma, jij kan toch zo’n lekkere soep maken!”, enz.
Alvast van ons allen voor al onze communicantjes en vormelingen een oprecht compliment bij deze belangrijke stap die zij weldra gaan zetten. Méér dan ooit horen zij straks bij onze kerkgemeenschap. Mogen zij allen groeien en bloeien in de eindeloze genade van Jezus die nu héél nabij komt. Het kruisje dat de vormelingen tijdens de viering mochten krijgen, met een vredesduifje er op, is een high five van Jezus voor zijn beste vriendjes!
Alex
About the author