Inspiratie voor de toekomst…

op 29 april kwamen geëngageerde mensen van heel onze pastorale eenheid samen om over de toekomst van onze kerk in onze pastorale eenheid uit te wisselen en visie te vormen.

Vanuit het team gaf Jo volgende inspirerende getuigenis over wat kerk nu en in de toekomst kan zijn.

Zondagskerk Heilig Kruis

Ik wil beginnen met jullie te vertellen over wat we gisteren hier in H. Kruis hebben meegemaakt.

Gisteren was onze gemeenschap IederEEN vurig verbonden te gast in de zondagskerk.

Je weet dat we met een groep mensen uit onze PE bijna 3 jaar geleden begonnen zijn met wat we onze “nieuwe gemeenschap” noemden. We zijn dan gestart met onze 4^e zondagen waar al tientallen mensen veel deugd aan beleefd hebben: het zijn gemeenschapsdagen met 3 ingrediënten: maaltijd, een bezinnende of ontspannende activiteit en een vreugdevolle eucharistie.

De eerste jaren zijn we apart bijeengekomen. Maar het is nooit de bedoeling geweest een aparte club te vormen.

Gisteren hebben we zo  voor de eerste keer aangesloten bij de plaatselijke eucharistie.

Stel het u voor: 45 mensen (kinderen inbegrepen) afkomstig uit alle hoeken van onze PE zaten gisteren in de zondagskerk, verzorgden mee het onthaal, smeerden broodjes en zetten koffie om na de mis in de ontmoetingsruimte te verorberen, begonnen een half uur op voorhand de liederen te zingen zodat iedereen uit volle borst meezong tijdens de viering… Het was geweldig.

We weten nog niet precies waar we met IederEEN vurig verbonden naartoe gaan. De Heilige Geest zal het ons wel duidelijk maken .

Maar, eigenlijk willen we ook van onze zondagskerk een kloppend hart van heel onze pastorale eenheid maken.

Dat gebeurt niet vanzelf. Daarvoor moeten we stappen zetten. Stappen om te groeien naar een hechte gemeenschap waar iedereen betrokken is bij het gebeuren, waar iedereen geeft en ontvangt.

Een tijd geleden hebben we de eerste stapjes gezet. Midden in de zondagsviering legde pastoor Tom tot ieders verbazing de viering stil en vroeg de aanwezigen om in groepjes samen te gaan zitten om hun suggesties op te schrijven op de vraag hoe kunnen we nog beter als gemeenschap vieren en gemeenschap vormen.

Maar daar stopte het niet bij. Er was een tweede luik dat polste naar hun bereidheid om taken en op zich te nemen.

Rond al die taken worden nu groepjes gevormd. Ik noem er enkele

• het onthaalteam. Waarvoor onthaal niet alleen een boekje geven is Maar mensen warm welkom heten; woordje voor nieuwkomers; babbeltje met oude getrouwen
• een groepje dat zich bezighoudt met misdienaarswerking
• kinderwerking: nu hebben we al een kinderhoekje en een nevendienst op de 1^e zondag: maar het plan is de ploeg nevendienst uit te breiden
• werking voor de lectoren
• Koffieploeg: achteraan in de ontmoetingsruimte komt een klein keukentje zodat het eenvoudiger wordt om na de viering (waarom niet elke zondag?) na te praten, elkaar beter te leren kennen, aandacht te krijgen ook voor elkaars noden

En dan zijn er nog plannen om de wekelijkse eucharistie te omkaderen:

Waarom niet  een half uurtje voor de viering een stukje catechese geven of de inhoud te van nieuwe liederen bespreken en die meteen aan te leren: een getuigenis beluisteren enz…

Droom: een open zondagskerk waar je terecht kan voor bvb een zegening, voor een woord van troost, een moment van stilte midden je hectische leven…

Daarvoor hebben we mensen nodig om dat kloppend hart te bemannen: laten we dus de krachten uit heel onze PE bundelen.