Dankbaarheid als rode draad. (deel 1)

Dankbaarheid als rode draad. (deel 1)

Sommige kinderen kijken wellicht met spijt naar de komst van 1 september. Voor ons betekent de start van een nieuw werkjaar natuurlijk meteen ook het einde van het afgelopen werkjaar.

Het is goed om een balans op te maken van een eerste echt normaal pastoraal jaar waarvan zowel de voorbereiding als de uitrol zonder Coronamaatregelen kon gebeuren. Het is onmogelijk, maar toch zet ik graag enkele dingen op een rij met vooral aandacht voor een aantal nieuwere initiatieven.

Initiatieven 5 jaar pastorale eenheid

Vooreerst is er grote dankbaarheid voor de initiatieven uit het project 5 jaar pastorale eenheid. De kers op de taart hebben we nog te goed op 15 september, maar intussen konden we al vier initiatieven meemaken: het vrijwilligersfeest, de dankviering, de bedevaart naar Scherpenheuvel en  het kamp naar de Meerseldreef. Elk van deze activiteiten was een schot in de roos en eindigde met de uitdrukkelijke vraag van velen: dat gaan we toch nog eens doen… Het vrijwilligersfeest komt zeker terug en de bedevaart naar Scherpenheuvel is al gepland. Wat het kamp betreft moeten we nog zien welke richting we uitgaan.

Meer over de bedevaart naar Scherpenheuvel met foto’s van elke wandeling? Klik HIER!
Meer over het vrijwilligersfeest met foto’s en reacties? Klik HIER! en ook HIER!

Het kamp was een ongelooflijke ervaring

Het was met enig voorbehoud dat we aan de voorbereiding van het kamp begonnen waren. Zou dat wel lukken op goed een half jaar een heus kamp in mekaar boksen? In januari werden 5 werkgroepen opgericht en gingen we ijverig aan de slag. Vermits we naar het klooster van de Capucijnen zouden gaan, lag het thema ‘in de voetsporen van Franciscus’ voor de hand. Met de laatste weken nog enkele wissels trokken we met een 65tal op kamp, de jongste amper 5 maanden oud en de oudste zo’n stevige 85 jaar. Wat een schitterend wonder werd dat! Als een echte gemeenschap met jong en oud mochten we vier boeiende dagen beleven. Het werd een fijne afwisseling van gebed, inhoudelijke verdieping, grote spelen met iedereen tezamen, workshops en een mooi verzorgde catering en logistiek. Deelnemers die het kunnen weten, herkenden de hoogdagen van grote pastorale initiatieven van enkele decennia geleden. Dit geeft hoop, klonk uit vele monden, zo kunnen we echt kerkgemeenschap bouwen. De Heilige Geest was ons goed gezind en liet ons na een regendoopsel bij de start nadien vooral zachte zonnestralen van liefde ervaren.
Meer over het kamp met foto’s? Klik HIER!

Verkondiging op snelheid.

Je zou het bijna als vanzelfsprekend beschouwen, maar het is toch heel bijzonder dat het afgelopen jaar al voor de derde keer een alphareeks is doorgegaan. Wie wil weten op wat voor een indrukwekkende wijze Gods Geest werkzaam is in alpha moet gewoon zelf eens deelnemen. De alphareeksen hebben onze volwassen vorming weer vol op de kaart gezet en dat spoor willen we het komende jaar natuurlijk verder zetten.

Meer over Alpha? Klik HIER!

Volwassen- en kindercatechese komen heel sterk samen in de voorbereiding van de eerste communie. Ik was opnieuw danig onder de indruk van de betrokkenheid van ouders en kinderen bij de catechese en de voorbereidende vieringen. We kunnen oprecht opnieuw zeggen dat het Woord van God is gezaaid, nu bidden we dat Hij ook voor vruchten kan zorgen. Wist u alvast dat in de zondagkerk van Heilig Kruis een derde van de aanwezigen in een zondagsviering de voorbije weken, voor Corona nog geen contact hadden met onze pastorale eenheid?

Meer over eerste communie? Klik HIER!
Meer over het vormsel? Klik HIER!

Pastoor Tom

Volgende week het vervolg op dit artikel.

About the author

Dirk Van de Poel administrator

Leave a Reply

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.