Category Archive Vrijwilligers

“Durf jij supporteren?” Onze volgende “vier de zondag” gaat door op zondag 24 maart, Palmzondag.

Dat is de start van de Goede Week met de triomfantelijke (ook al is het op een ezeltje) intocht van Jezus in Jeruzalem.

Zoals voetbalsupporters met hun kleurige sjaals zwaaiden de inwoners van Jeruzalem met palmtakken om hem te verwelkomen.

We weten allemaal hoe het verder ging: de vrijdag daarop bleven er nog amper supporters over…  Zouden/zullen wij trouwer zijn als supporters ?

 Zo werd het thema voor deze 4e zondag:  “Durf jij supporteren?”.

  • Onthaal om 11.30 u. in de Tandem (de school vlak achter de St. Benedictuskerk).
  • Voor de maaltijd brengt ieder deze keer een (sobere) picknick mee. Voor dranken wordt gezorgd.
  • Na een bezinnende en creatieve activiteit rond het dagthema vieren we eucharistie.
  • Einde omstreeks 16 uur.

Kinderen en jongeren krijgen een aangepast programma.

De “vier de zondag” is zoals altijd een open dag voor iedereen: nodig dus gerust anderen uit, ook mensen die nog nooit kwamen.

Je kunt inschrijven tot 21 maart.

Klik HIER!   of scan de QR-code op de affiche of bel op nr. 0487 89 08 41.

Kom jij mee poetsen?

Naar maandelijkse gewoonte krijgt de Heilig-Kruiskerk een poetsbeurt op woensdag 6 maart van 9.00 u. tot 11.00 u. Iedere helpende hand is welkom. Er is beslist ook lichter werk bij waar jij je nuttig kan maken. We zijn dankbaar voor de hele ploeg die telkens paraat is. Kom jij ook meedoen?

Info? Bel Sus op  0475 47 04 18!

24 en 25 februari als topervaring

In een kalender komen soms verschillende sporen in een bepaald weekend samen. Zo was er in het weekend van 24 en 25 februari heel veel te beleven voor de kinderen van de eerste communie, het vormsel en de tieners van onze pastorale eenheid. Een overzicht van wat zoal gebeurde:

Zaterdagnamiddag kwamen de kinderen van de verschillende werkingen van de eerste communie uit Edegem samen in de basiliek. Binnen het domein verkondiging aan kinderen vinden we het belangrijk dat kinderen kennis maken met de eucharistie vooraleer ze zelf hun eerste communie ontvangen. We nodigen hen daarom uit deel te nemen aan een kruispuntviering, maar organiseren per gemeente ook een ingroeiviering waarin we meer ruimte hebben om samen met de kinderen en hun families dichter bij Jezus te komen. Het was in elk geval duidelijk dat de kinderen enthousiast hebben meegedaan. Zij hoorden de stem van God klinken in het evangelie. Die stem bracht de boodschap: “Dit is Mijn welbeminde Zoon, luister naar Hem.”

Ook de vormselwerking van Mortsel had in dat weekend catechese over de werken van barmhartigheid en viering in de kerk. In de viering op zaterdagavond in de kerk van Sint-Benedictus waren de vormelingen getuige van het doopsel van Maite, één van de vormelingen. Het was voor de vormelingen een bijzondere ervaring om in de aanloop naar hun vormsel van zo nabij de betekenis van het doopsel te mogen ervaren.

Zondagvoormiddag was Hannelore als vormeling misdienaar in de zondagsviering om 9.30u. tot daar was het niet zo bijzonder, maar dat werd het wel toen ze als stap tussen haar doopsel vorig jaar in mei en het vormsel dit jaar in mei op die dag haar eerste communie mocht ontvangen. Jezus ontmoeten in het gebed om ontferming, Jezus beluisteren in het evangelie en Jezus ontvangen in de communie was de leidraad van deze viering. Haar stralende gezicht sprak alleszins boekdelen.

Op zondag was de werking van de eerste communie van Heilige Familie op bezoek in de basiliek. Het thema ‘kerkgebouw als symbolische ruimte’ bracht de kinderen met enkele vrijwillige ouders naar de preekstoel, biechtstoel, het altaar, de sacristie, het tabernakel en de grot. We zijn de ouders heel dankbaar dat ze zo creatief met de aangeboden informatie en catechese aan de slag zijn gegaan. Op die manier wordt echt waar wat de communicanten op één van de posten werd geleerd: wij zijn de levende stenen van de kerk als gemeenschap en Jezus is de hoeksteen.

“Waar sla jij je tent op?” JEZ

JEZ! Jongerenkerk sloeg zijn tent op in Mortsel!

Van vrijdagavond tot zondagnamiddag ging een bende vrolijke tieners op weg met elkaar, om uit te zoeken wat nu net maakt dat je je ergens thuis mag en kan voelen.

De weg ging doorheen een huis met vele kamers en lange gangen. Over de bergen in Edegem (!), via de kerk en langs lekkere gevulde tafels.

Er werd gelachen, gesport en gebeden. Allemaal onder het toezicht van een al even vrolijke leidingploeg, onze toegewijde pastoor Tom en twee enthousiaste kookmama’s.

Tot slot werd het weekend afgesloten samen met de gemeenschap IederEEN vurig verbonden, een plek waar ook tieners zich thuis mogen voelen.

JEZ!

wordt vervolgd…

Misschien kreeg jij ook een mail in de bus over volwassenverkondiging …

Onze P.E. H.Maria Magdalena droomt er van een vurige, charismatische, enthousiasmerende gemeenschap te worden, waar iedereen zich thuis voelt. Om de geloofsoverdracht, geloofsverkondiging van volwassenen een nieuw elan te geven, willen we graag de vele talenten van alle vrijwilligers in onze P.E. bundelen. Om dat te kunnen doen hebben we mensen nodig met verschillende talenten.  Daarom schrijven wij mensen aan die we kennen uit onze P.E. en die al taken opnemen. Mogelijk kreeg jij ook al zo’n mail in je mailbox. Het bijhorende formulier invullen helpt ons zeker op weg;

Heb jij nog geen formulier, maar wil je je ook engageren? Stuur gerust een berichtje naar: patricia.verbeelen@gmail.com

Samana bezocht sterrenwacht Urania in Hove.

Donderdag 22 februari kregen we een boeiende rondleiding in Urania. We konden (bijna liggend) kijken naar de hemel van de dag : van ’s ochtends tot ’s nachts en van ter plaatse tot verder weg. Zo zagen we het verschil in sterrenhemel bij ons, dichtbevolkt en overbelicht, al beter in de Ardennen en in Afrika waar helemaal geen lichtvervuiling is, daar kun je meer dan het driedubbele aan sterren zien.

We kozen voor een film met de stem van Frank Deboosere over de plannen om naar de maan te emigreren. Met de huidige technische mogelijkheden kan men toekomstvisioenen uitbeelden. We kregen een overzicht van nu tot over 100 jaar. Wij zullen het niet meer kunnen controleren of dit effectief zal gerealiseerd worden, maar het was knap ‘gefilmd’. De mens blijft niet alleen de aarde maar ook de ruimte exploreren én exploiteren.

Na een koffiepauze kregen we uitleg over kometen, meteorieten, … en hun inslagen in de zaal waar verschillende gesteenten tentoon staan. We mochten zelfs een stuk vasthouden.

Rond half vijf keerden we een ervaring rijker huiswaarts.

Broederlijke delen. Niet alleen zeggen, maar DOEN!

Vanaf, woensdag 14 februari, lanceert Broederlijk Delen zijn nieuwe campagne “Samen voor rechtvaardigheid werkt aanstekelijk”. Want in een wereld waarin het maatschappelijke en ecologische systeem kraakt, helpt het om de krachten te bundelen en zo de impact te vergroten. Broederlijk Delen nodigt iedereen uit om zich te scharen achter een gemeenschappelijk doel: rechtvaardigheid, zowel internationaal als lokaal. Lees meer op de site van Broederlijke delen. Klik HIER!

Hoe pakken WIJ dit aan in onze pastorale eenheid?

Op de ‘leef-met-genoeg-avond’ gaan we interactief aan de slag rond systeemverandering.  Hoe zou de wereld volgens jou eruit moeten zien?  Het is een ideale gespreksstarter om samen na te denken over de toekomst. Kom jij meedoen?

Wanneer? woensdag 6 maart om 20 uur in zaal Johannes XXIII.

25 februari vier de zondag: “Waar zouden wij graag onze tent opslaan?”

Goede vrienden van IederEEN vurig verbonden.

Onze volgende vier de zondag gaat door op 25 februari.

In het evangelie van die dag wordt verteld hoe Jezus 3 van zijn leerlingen meeneemt voor een klimtocht, de berg op. Wat de leerlingen daar meemaken, maakt Petrus zo enthousiast dat hij uitroept: “Laten we hier 3 tenten bouwen!”. Toen we aan het brainstormen waren over een thema, was het dat zinnetje dat ons speciaal opviel. We vroegen ons namelijk af: “Waar zouden wij graag onze tent opslaan?”. Rond die vraag bouwen we een creatieve activiteit, deze keer voor alle leeftijden. 

De jongeren van het JEZ-weekend  en de gehuwden van het voorbije jaar sluiten bij ons aan

Maar zoals altijd onthalen we jullie vanaf 11.30 u in de Tandem en eten daarna samen.

Deze keer hoef je niets mee te brengen: de kerngroep zorgt voor drank én eten .

Eindigen doen we met een vreugdevolle eucharistieviering. Einde van de dag omstreeks 16 uur.

Van harte welkom en breng gerust nog andere mensen mee.

Schrijf je wel  ten laatste in op 22 februari. 

Klik HIER!   of scan de QR-code op de affiche of bel op nr. 0487 89 08 41.

Mirakels bestaan écht!

14 februari ’24… was het nu Aswoensdag of eerder St Valentijn? Vermoedelijk beide…!

Omstreeks 18:00 uur wordt er aan de voordeur gebeld, we verwachtten eigenlijk niemand… Opeens stond daar een koppel voor ons deur met een brede lach…. Een vriendelijk lachende Driton en een stralende Violeta, de vroegere bewoners van wat nu de ‘Transitwoing’ heet, bij ons in de buurt.

Hun verhaal start – althans voor ons! – 5 jaar geleden, in februari 2019. Afkomstig uit Kosovo en  na een periode in Europa te hebben rondgedoold kwamen ze via ‘Mondiale werken Regio Lier vzw’ aankloppen bij de Parochie van de Heilige Familie in Edegem / Elsdonk. Na een kort overleg stemde de Voorzitter van de Kerkraad ermee in, het gezin, vader moeder en twee jonge kinderen, onderdak te verlenen in het leegstaande Parochiehuis. Ze stonden letterlijk op straat en hadden helemaal geen inkomen, zelfs voor de toelagen van het OCMW konden ze niet in aanmerking komen.

Vrij snel ontstond er een vrijwilligersgroep om die mensen te helpen: toegang tot de voedselbank, meubels, keukengerei, kleding, fietsen voor het gezin, een school voor de kinderen en geld om rond te komen. Binnen de parochies van Edegem werden tijdens zondagsvieringen preken georganiseerd om geld in te zamelen om het gezin een wekelijks bedrag te kunnen bezorgen om rond te komen. Dit liep heel vlot en het gezin was heel dankbaar en hoopte in ons land te kunnen blijven. Doch dit was onmogelijk gelet op de strikte naleving van de conventie van Geneve ivm de vluchtelingenopvang, die dat niet toeliet.

Het gezin werd in de buurt goed opgevangen en zelf deed het al het mogelijke om zich aan die voor hen nieuwe situatie aan te passen. De echtgenoot en vader, Driton, bakker van vorming, zorgde steeds voor zelfgebakken koekjes of Kosovaars gebak met een lekker tasje koffie voor de bezoekers, meestal mensen uit de vrijwilligersgroep die hen opvolgden en begeleidden.

Na vergeefse pogingen werd het hele gezin het land uitgewezen begin juli 2019 en werd het met have en goed naar Zaventem gebracht waar men hen stond op te wachten. Een envelop werd hen overhandigd vanwege de Parochianen die bijgedragen hadden om aan de eerste noden te kunnen voldoen bij hun aankomst, uiteindelijk in Servië. Alles liep heel geordend, de autorit verliep zonder problemen, maar er heerste een – voor mij althans – een drukkende stilte in de wagen.

Tranen vielen er niet, wel diepe emoties en een “wij zijn jullie eeuwig dankbaar …” berichtje.

Een koffer kon wegens het gewicht niet mee… Wat nu? Deze werd moeizaam terug in de wagen gestopt en … terug naar Edegem. Een lid uit de ondersteuningsgroep wou dat wel later naar Brussel transporteren naar een transportbedrijf dat een soort pendelvervoer organiseert tussen de landen van de Balkan en Brussel… Na twee weken kregen we van ons gezin de melding dat de koffer goed aangekomen was. Dit was al een eerste ‘mirakel’…

Tijdens de maand december van datzelfde jaar ontving iemand uit de groep een sms berichtje dat ze een huis gevonden hadden, maar dat er een som van 3.000 € ontbrak om het te kunnen kopen. Bovendien moest die aankoop uiterlijk tegen 31/12 betaald worden of het huis ging aan hen voorbij. Na bevestiging door de notaris – in het Servisch! – kon de overschrijving, voorgeschoten door twee leden van de groep binnen de gestelde termijn overgeschreven worden…

Een nieuwe oproep bij onze parochies om tussen te komen en mits hun verhaal een plaats te gunnen binnen het Kerstverhaal (“Er was geen plaats voor hen…”), werd bovendien zelfs 5.000 € verzameld!

De maanden gaan voorbij en plots krijgen we een bericht vanuit Servië met de melding: ” Heel erg bedankt voor de hulp die je ons ons hele leven hebt gegeven. We houden heel veel van je, we kussen je hard (smilies)”. Foto’s van hun nieuwe woning werden opgestuurd en verdeeld aan de leden van onze steungroep. Dit was het tweede mirakel…

Ieder jaar kregen we vriendelijke boodschappen om ons te vertellen hoe ze het stelden en ze herhaalden steeds hun dankbaarheid. Een laatste mededeling kwam een jaar geleden vanuit Duitsland waar Driton én zijn echtgenote Violeta beide een job gevonden hadden… Dit was het derde mirakel!

En dan die dag van gisteren….dat onverwachts bezoek aan huis in Edegem… zó hartverwarmend, zó liefdevol, met een opgeruimde blik en een stralende lach… Onbeschrijfelijk aandoenlijk…. Dit was het vierde mirakel…!

Sinds hun vertrek uit de vroegere pastorie, nu tot ‘Transitwoning’ omgedoopt, komen regelmatig erkende vluchtelingen hiernaartoe, in afwachting dat ze een definitieve woonst kunnen vinden… Een hele opgave voor de steungroep die nog steeds regelmatig bij elkaar komt ter ondersteuning – waar nodig –  van de bewoners ervan. Of is dit soms een vijfde mirakel?

Jean-Marie Biot

Lid steungroep Transitwoning

Parochie Heilige Familie Edegem Elsdonk

PE H. Maria-Magdalena

Een themaviering rond het onrecht in de wereld

In de veertigdagentijd steken we als christenen een tandje bij.  Het is een tijd van herstel.  We proberen de relaties weer zuiver te krijgen: met God, met mekaar, met de wereld om ons heen.

Het is een tijd van gebed, verzoening en soberheid.

Het is ook een tijd van solidariteit met mensen in nood. Broederlijk Delen legt al lang niet meer alleen de focus op centjes geven aan de armen. De structurele problemen van boeren in het Zuiden zijn maar een voorbeeld van het vele onrecht dat mensen treft.

Oosterhuis schreef er een beklijvende tekst over. Daarrond willen we de Themaviering van 10 maart in Heilige Familie vorm geven. Deze eucharistieviering met het Rabboeni-koor begint om 11.15 u.

De voorbereidingsavond valt op dinsdag 27 februari om 20 u. in de Vestinglaan 72.  We gaan op zoek naar de bijbelteksten waar Oosterhuis naar verwijst en we wisselen errond uit bij een hartverwarmend kopje thee. Het is een donkere tekst vol boosheid.  Aan ons om er de hoopvolle boodschap in te zien.

Graag een seintje als je komt: peter_devriendt@icloud.com of 0475 87 45 37.

Er schreeuwt een mens onrecht,
de schreeuw van de hongersnood.
Er werd op hoog gezag besloten:
een deel der mensen hoeft geen brood,
opdat wie rijk is rijk kan blijven leven,
wie heeft, hem wordt gegeven
Onrecht!
En de rest mag dood.
 
Het gaat als vuur, onrecht
Het blakert de steden zwart.
Maar jij woont in gekoelde tuinen,
met blinde muren om je hart.
Je leert de sterken op de zwakke jagen,
je leert ze zich gedragen.
Onrecht!
Als een ras apart.
 
Dit is jouw uur, onrecht.
Geen God die nog hoger scoort.
Je hebt al haast de hele wereld,
alleen nog niet het laatste woord.
Dat staat met licht geschreven in de geesten,
van mensen niet van beesten.
Onrecht.
En dat plant zich voort.