Nu we de brochures van cultuurcentra onze brievenbussen beginnen te vullen, is het voor jou warm aanbevolen om alvast ook Bijbel Centraal te boeken. Tom en ik zijn het programma van volgend werkjaar al enthousiast aan het voorbereiden en het wordt weer een heerlijk geheel onder de noemer: “Liefde in een heilig licht”. Na het lijden met Job vorig werkjaar, leek het ons zinvol om het roer eens om te gooien en te focussen op liefde, barmhartigheid, …
Meer info? Klik HIER!
Maandag 23 juni
Adem-tocht Mortsel – Gespreksbijeenkomst: ‘De Rooms-Katholieke Synode’ (Johannes
XXIII 14.00 tot 17.00 u.)
In de vastentijd bezochten we de basiliek en Mariagrot met de leerlingen van 1B. Hier vind je een documentje met de resultaten van dit bezoek.
Bart Giedts
Leerkracht Godsdienst
OLVE Edegem
2. Jezus neemt het kruis op zijn schouders
3. Jezus valt voor de eerste maal onder het kruis
4. Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder
5. Simon van Cyrene helpt Jezus het kruis dragen
6. Veronica droogt het gelaat van Jezus
7. Jezus valt voor de tweede maal onder het kruis
8. Jezus troost de wenende vrouwen van Jeruzalem
9. Jezus valt voor de derde maal onder het kruis
10; Jezus wordt van zijn kleren beroofd
11. Jezus wordt aan het kruis genageld
12. Jezus sterft aan het kruis
13. Het lichaam van Jezus rust in de armen van zijn moeder
14. Jezus wordt in het graf gelegd
JOEPIE! Op weekend met Alpha!
De homilie van Pater Kenny (aan de Mariagrot) sloot naadloos aan op wat wij met Alpha proberen door te geven.
Hoe vertaal je herder en weide, de zorg voor schapen aan een stadse bevolking? Een herder is een hoeder. Het Engelse woord ‘Shephard’ klinkt in Vlaamse oren een beetje als ‘Schepper’. De Schepper heeft de wereld ge-schapen. Hij brengt zijn kudde naar groene weiden en frisse wateren.
Wij mensen zijn ook een deel van deze schepping. We zijn als schapen die behoefte hebben om gehoed en geleid te worden naar veilige, goede grond waarop we ons ten volle kunnen en mogen ontplooien. Elk van ons is geroepen om zelf hoeder en herder te zijn.
Niet enkel ‘het instituut’ of ‘de verantwoordelijken’ moeten voor ons zorgen. Wijzelf, ik en jij worden opgeroepen om te zorgen voor elkaar en elkaar te zoeken wanneer we weer eens de weg kwijt zijn. En mezelf de vraag stellen: laat ik me vinden?
Met Alpha gaan we samen op weg naar die vaste grond en gaan we ook op zoek naar elkaar.
Tijdens dit Alpha-weekend mochten we onze honger stillen aan de bron.
We deden wat we altijd doen met Alpha: samen eten en drinken, een film bekijken en bespreken maar …
We deden ook veel meer! Dankzij de unieke locatie en de ontspannen sfeer slaagden we erin om een glimp van de Heilige Geest op te vangen. We mochten Hem aanroepen en ontvangen in een individueel gebed.
Toen Jezus Christus ons moest verlaten, liet Hij ons niet achter. Hij stuurde ons hulp, troost, aanwezigheid, nabijheid en heling. Hij stuurde ons de Heilige Geest – niet veraf – soms ongelooflijk dichtbij en vaak zelfs verborgen. Soms een waakvlam en soms laaiend. Als een brandend vuur, als een stevige wind in de zeilen: altijd zet Hij ons terug in beweging.
We zochten samen de weg in gesprek en bezinning en tijdens de ontspanningsmomenten bv tijdens een wandeling op de Strijbeekse Heide, of ’s avonds bij een heerlijke Gardiaan in de bar.
We genoten van een zonnig Mariapark en sommigen doorliepen het Franciscaanse labyrint. In het belevingscentrum mochten we de spirituele weg van Franciscus van Assisi ontdekken en werden we uitgedaagd om in onszelf te kijken.
Wij hadden reusachtig veel geluk met het weer en we waren een fantastische groep.
Aan allen dank om met jullie samen deze de weg te mogen gaan.
We zijn bijna halverwege.
Nog geen 14 dagen geleden vierden we de Verrijzenis van Jezus Christus. Al die tijd ervoor onderwees hij zijn leerlingen. In Alpha hebben we al heel wat basisbeginselen doorploegd. Sommige onderwerpen zijn al wat beter behapbaar dan anderen. Onze gespreksgroepjes raken stilaan op elkaar ingespeeld.
Nu kijken we volop uit naar het Alpha-weekend in Meerseldreef. Hét hoogtepunt van deze reeks.
Misschien is dit nog nieuw voor velen van u, maar buiten de zorg voor lekker eten en mooi gedekte tafels, heeft het team nog een hele belangrijke taak. Wij bidden om hulp.
Nadat Jezus Christus verrezen was, verscheen hij nog verscheidene malen aan zijn leerlingen. Twee zaken vallen op: ‘vrees niet’ en ‘Ik stuur u een helper’ een belofte voor Pinksteren.
Zonder deze Helper, Trooster, Pleiter – zonder de Heilige Geest die waait waar Hij wil – kan niemand God, Onze Vader of Zijn zoon Jezus Christus ontmoeten. Als team hebben wij dan ook de belangrijke taak om de Heilige Geest te aanroepen en om Hem te vragen om ons hart met Zijn Geest te vervullen. Wij roepen des te harder naarmate het weekend nadert. Het is daar dat het kan gebeuren. Bidt gerust met ons mee.
Op zaterdag en zondag 10 en 11 mei trekken we naar Meerseldreef. We doen er wat we al zes weken lang doen, maar nu in geconcentreerde vorm. We zullen er ook gezellig samen zijn en ons lekker ontspannen. Hoe ons dat bevalt leest u in een volgende aflevering van Alpha.
Een impressie werd ons toegestuurd door Joke waarvoor heel veel dank!
We zijn gestart!
Het was van 2023 geleden dat we een Alpha konden organiseren, maar nu mochten we dankzij jullie gebed weer voluit gaan.
Op de startavond mochten we 8 nieuwe mensen verwelkomen. En nu zijn we met zijn allen met 24! Een mooie opkomst en het mooiste is dat reeds van in het begin iedereen er werkelijk invloog. De gespreksgroepjes wenden heel snel. Het viel de deelnemers moeilijk om de gesprekken te beëindigen, er was nog zoveel te zeggen, te denken te vragen, te delen.
Is er meer? Wat maakt je gelukkig? Wie is Jezus? Waarom stierf Jezus? Het zijn vragen die telkens weer terugkomen en die we telkens vanuit een ander gezichtspunt benaderen. Ook voor de teamleden blijft het boeiend, er valt toch steeds weer iets nieuws te ontdekken.
Marie-Louise zorgde voor lekkere maaltijden, en we hebben dit keer een heuse keukenploeg die helpt met opdienen en achter onze rug stilletjes alles weer afwast en opruimt. Als dat geen genade is….
Tot binnenkort met meer nieuws,
We bieden kamers van 2 tot max 3 personen aan.
Wilt u graag met een specifieke persoon(en) op de kamer liggen, gelieve dit te melden bij inschrijving.
Er zijn maar enkele individuele persoonskamers beschikbaar. Die willen we graag voorbehouden voor zij die dat echt nodig hebben. Is het omwille van bijzondere redenen echt noodzakelijk een individuele kamer te hebben, laat het ons weten op het inschrijvingsformulier.)
Betaling binnen de 7 dagen na inschrijving aub, anders komt uw plaats weer vrij.
De inschrijving is pas definitief als het volledige bedrag van 150 euro betaald is op het reknr. van de pastorale eenheid: BE 87 7310 3581 4694 met vermelding van uw naam + kamp 2025
Jij bent hartelijk uitgenodigd. Plaatsen tot 40 pers. beperkt. Schrijf je in! Klik HIER!
In vele talen wordt de laatste week naar Pasen de Heilige week’ genoemd, een week om alle aandacht te richten op God en wat Hij voor ons mensen heeft gedaan in Zijn Zoon Jezus Christus.
Het verloop van de week is al heel oud en gaat terug op wortels in Jeruzalem in de 4de eeuw. Toch is de dynamiek van de week voor vele gelovigen in onze tijd onbekend.
Aan de hand van filmpjes die het verhaal van de dag telkens samenvatten én uitleg over de betekenis van het feest samen met de liturgische momenten van de dag bracht pastoor Tom licht in de duisternis.
Heel wat vragen van de aanwezigen toonden hun interesse Vormeling, tiener, catechumeen, parochiaan jong en oud gingen blijgemoed huiswaarts vast overtuigd om deze Heilige Week goed mee te maken.
Met de jongvolwassenen die op Gaudete-weekend waren geweest in december, sloten we aan bij de drie avonden over het Lucas-evangelie. Deze derde avond bood weer een fijne bijeenkomst, met elkaar en met de talrijke andere aanwezigen, bekenden en minder bekenden. Pastoor Tom was weer paraat om over het Lucas-evangelie te vertellen. Dit keer vertelde hij specifiek over twee verhalen: Zacheüs en de Emmaüsgangers.
In een eerste beweging moesten we klimmen. Vanuit het dal nam pastoor Tom ons, luisteraars, mee richting Jeruzalem. Onderweg kwamen we een blinde tegen, zo net voor de poorten van Jericho. Daar wees pastoor Tom ons op een klein detail dat in het evangelie volgens Lucas ontbreekt: een vermelding van de jas. Met een anekdote werd geïllustreerd hoe de jas een signaal kan geven van gehaastheid als je ‘m aanhoudt, of net een teken dat je ergens blijft als je die uitdoet. Dieper gingen we in op wat er in de stad Jericho gebeurde: Zacheüs die Jezus ontmoet. In een handig schemaatje kon iedereen de chiastische beweging meevolgen waarbij Zacheüs zich echt gezien mag weten en zich bekeert. Na deze ontmoeting trekt Jezus verder, en sloegen wij even enkele hoofdstukken over om ons op weg naar Emmaus te begeven – en naar Jeruzalem terug te lopen.
Die gebeurtenissen in Jericho en Emmaus werden gelinkt aan allerlei persoonlijke anekdotes van wat pastoor Tom mocht meemaken in Boechout en Brazilië. Van een misverstand tussen Portugees en Braziliaans Portugees tot een uitnodiging aan de sociaal werker om eens bij de cohousing in Boechout langs te komen en de mensen die niet tot bij het OCMW geraken, echt te ontmoeten… naar een kerkje met een lek dak en tomaten op de grond die nog perfect in de soep zouden passen…
Waar we kwamen voor een ontmoeting met elkaar en het Lucas-evangelie, werd het een ontmoeting met Zacheüs en de leerlingen op weg naar Emmaüs, met pastoor Tom en zelfs met Jezus.
Op 29 mei 2025 om 9u30 wordt Wouter Druwé in de basiliek van Edegem tot diaken gewijd, in voorbereiding op zijn priesterschap. In de komende weken, maken we kennis met hem. Hier gaat het over zijn jeugdjaren.
Wouter, wie ben je?
Ik ben drieëndertig jaar, woon momenteel in Mechelen, en ben seminarist voor het bisdom Antwerpen. Van opleiding ben ik jurist en theoloog, ook kerkjurist. Professioneel ben ik actief aan de KU Leuven als professor Romeins recht en rechtsgeschiedenis. Op Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart zal ik in de Edegemse basiliek tot diaken worden gewijd.
Kan je iets vertellen over het gezin waarin je bent opgegroeid?
Ik ben in een warm gezin opgegroeid. Wij waren met drie kinderen thuis. We woonden in Edegem-Centrum, in de Zomerlei. Ons gezin is later, toen ik acht à negen jaar oud was, naar Lint verhuisd. Binnen ons gezin was er altijd veel aandacht voor cultuur; op reis, maar ook in de nabije omgeving, bezochten we geregeld musea en kerken. Op de muziekschool maakte ik al op jonge leeftijd kennis met klassieke muziek, die ik daar echt heb leren waarderen. Ook in de jeugdbeweging leerde ik veel.
Welke rol speelde de kerk in je jeugd?
Toen ik jong was, gingen we wekelijks naar de kerk, na de verhuis naar Lint alleen nog op de feestdagen. Ik heb school gelopen in Onze-Lieve-Vrouw Familia in Edegem-Elsdonk, en ben dan voor mijn middelbare studie naar Regina Pacis in Hove gegaan. Ik heb uiteraard mijn eerste communie en het vormsel ontvangen, en nam in de lagere school ook aan de advents- en vastenacties en aan het kersttoneel deel.
Godsdienst fascineerde me. Ik las ook geregeld in mijn schoolbijbel. Toen ik vijftien jaar was, ging ik op eigen initiatief weer elke zondag samen met mijn grootmoeder naar de basiliek. Ik heb zeer goede herinneringen aan een bezinningsweekend dat we met onze school in de abdij van Averbode hielden. Hoewel ik er toen nog met niemand over sprak, was ik ergens toch al bezig met die vraag naar het religieuze leven en het priesterschap.
Ik was nog maar 16 jaar oud, en dat was sowieso te jong voor het seminarie. Bovendien was het niet evident om voor het priesterschap te kiezen. We zaten toen, en zitten nog steeds, in een moeilijke kerkelijke situatie. Het zou allesbehalve evident geweest zijn om in die context te zeggen: “Ik ga naar het seminarie.” Bovendien was ik erg breed geïnteresseerd, en de rechtenopleiding trok me ook erg aan. Ik heb ook met veel plezier rechten gestudeerd aan de KU Leuven. Ik denk nog steeds dat dat de juiste beslissing was.
