Category Archive parochieblad

De kerk staat op straat: Een warme oproep

Zoals reeds eerder geschreven komt de kerk op straat tijdens de jaarmarkt in Edegem en in Mortsel. Maar zonder vrijwilligers kan dit niet lukken. Daarom deze warme oproep.
Hebt u enkele uurtjes, een uurtje of langer de tijd om te helpen, laat het weten via volgend mailadres: nicoledelaet_bastenie@hotmail.com.

Wanneer en waarvoor is er hulp nodig?

In Edegem

op zaterdag 3/9 zijn we op post aan en in de Sint-Antonius kerk van 14u tot 21u, gedurende die periode zijn er 3 mensen nodig om op straat kaarsjes uit te delen, iemand die de mensen welkom heet,  4 mensen in de kerk, waarvan 1 persoon aan de uitgang. Maakt een totaal van 8 vrijwilligers.
Zondag 4/9, hetzelfde aantal medewerkers maar dan tussen de periode van 14u tot 17u.


Mortsel

Mortsel feest enkele weken later op 17 september en ook daar zijn helpende handen meer dan welkom. De opbouw begint om 8u in Sint-Benedictus, graag 5 vroege vogels om mee op te bouwen en het eerste uur reeds mee te werken. En dan vanaf 9 uur tot 17u,  is er 10 man nodig voor volgende taken, 2 in het tentje, 4 om kaarsjes uit te delen, 1 aan de inkom en 3 in de kerk.

Wilt u mee genieten van al dat bruisende jaarmarktleven, aarzel niet en mail: nicoledelaet_bastenie@hotmail.com. Alvast een warme dank je wel!!!

Femma St.-Jozef Edegem op uitstap

Hallo,
De vakantie loopt bijna ten einde.We hebben genoten van het mooie weer. Onze Femma vereniging maakte een busuitstap naar Oostende.We gingen wandelen in Walrave aan Raversijde.

Op een zonnige maandagmiddag maakten we een wandeling naar de Kompanie in Mortsel, een woonproject voor mensen met een handicap. Daar kregen we een drankje en taart. Het was gezellig op het terras.
Greta

Wekelijkse Gebedsdiensten in WZC De Meerminne

Iets wat weinig mensen weten is dat er elke dinsdag om 10.30 uur een gebedsdienst is voor alle bewoners van het WZC die zich daarvoor aanmelden. Acht jaar geleden waren er twee gebedsleiders die dit initiatief namen, namelijk Martine Buysse en Griet Harboort, dit in samenspraak met het bestuur van de Meerminne.

De tweede stap was dat er ook medewerkers moesten zijn om de bewoners op te halen in hun kamers en ze te begeleiden naar de zaal waar de dienst zou doorgaan. Een zestigtal inwoners hadden positief gereageerd. Zo startten dan de wekelijkse bijeenkomsten.

Tijdens de volgende jaren kwamen er nog twee gebedsleiders bij en kon de opdracht beter verdeeld worden. Maar ook hier heeft de coronaperiode een invloed gehad op de deelnemers en verminderde het aantal aanwezigen tot een dertigtal. Nu beslisten Martine en Griet om te stoppen met het voorgaan in deze gebedsvieringen. Wij danken hen voor hun inzet en bezieling van deze vieringen, ja met tranen in de ogen namen zij afscheid.

Na de laatste viering was er nog een gezellige bijeenkomst van de gebedsleiders en de helpers, aangeboden door de verantwoordelijke van de Meerminne, Hilde Nagels.

De vorige week waren er twee nieuwe gebedsleiders die hebben toegezegd om mee in de vieringen voor te gaan. Met de kerkelijke feestdagen komt Pastoor Tom  voor een eucharistieviering.

Dank aan Martine en Griet voor hun jarenlange  inzet en ook dank aan allen die meewerken om de vreugde bij de bewoners van de Meerminne te kunnen brengen.

Overeind komen met Petrus

Naar aanleiding van het 3jarig project van ons bisdom Antwerpen rond het boek ‘ Handelingen’ schreef onze bisschop een boek  ‘ Overeind komen met Petrus’.  Hierin reflecteert hij  ( exegetisch deel ) en stelt ook kritische vragen  en  gaat  in gesprek met een lepelsnijder . Aanzet  is de ontmoeting tussen Petrus, Johannes en de verlamde bedelaar bij de tempelpoort uit het boek Handelingen . ( Hand. 3,6 )

Maar ook wij worden bevraagd ! Wat daagt ons uit ? Wat roept weerstand op ? Waar zijn we het niet mee eens ?

Overeind komen met Petrus ‘is daarom een uitnodiging tot gesprek: in  de eerste plaats met onszelf, in een volgende fase met elkaar.

In onze PE H Maria Magdalena  werd  een gespreksgroep opgericht om over geselecteerde thema’s die in het boek aan bod komen van gedachten te wisselen .   We kwamen in totaal 7x samen .

We vertrokken telkens met een gespreksthema, aangereikt via een werkschrift

  • Samen op weg gaan …/ als kerk naar buiten gericht zijn, als gemeenschap missionair zijn;

 Durven wij als kerk de ‘frisse buitenlucht’ opzoeken, het leven van mensen delen, tijd vrij maken om nieuwe mensen aan te spreken ?

  • In naan van Jezus , / treden wij op in ‘naam van’ de waarheid, de rechtvaardigheid,  de gezondheid, de wetenschap, …

 Durven wij spreken in naam van Jezus/ kunnen wij ons kleine ik-gerichte persoontje overschrijden en , vervuld van de Geest, namens Jezus leven ? Ervaren wij zijn tegenwoordigheid als een kracht, een verbondenheid, een zending ?

  • Kom overeind, en stap rond / de lamme komt overeind, het is een mooi symbool van Pasen en de verrijzenis . Toch is zijn genezing letterlijk ! Hij kan weer stappen . Zijn genezing is niet levensecht omdat ze symbolisch is maar symbolisch omdat ze levensecht is .
  • God heeft Jezus overeind doen komen : de verrijzenis van Jezus is geen eenmalig feit, ze is een doorgaand gebeuren dat zich herhaalt in de opstanding van de verlamde man . Daarvan getuigt Petrus . Jezus overstijgt alle grenzen en overbrugt door zijn verrijzenis de afstand tussen God en de mens .

En waarin of waaruit kan ik overeind komen ?

  • Vrijmoedigheid : de leerlingen kunnen niet zwijgen .

Durf ik vrij en moedig getuigen van mijn geloof ?

  • Vertrouwen : Luisterbereidheid , empathie , respect zijn nodig om de medemens te geloven. Dit sluit twijfel niet uit : we moeten ons geloof niet enkel rationeel beleven maar durven controle loslaten en een geloofssprong in het duister maken .
  • Een teken :  De kerk vraagt om nieuwe tekenen van christelijke aanwezigheid, die frisse energie losmaken, die een inspirerend voorbeeld bieden en nieuwe samenwerkingsverbanden doen ontstaan  . Is het aan ons te zien waar we voor staan,, waarin we geloven, waartoe we  bereid zijn ?

Teken doen’ en ‘teken’zijn’ liggen best zo dicht mogelijk bij elkaar . Straalt de kerk zelf uit wat ze anderen wil verkondigen ? En durven wij ook een teken van tegenspraak zijn in deze wereld ?

Onze bisschop droomt hiervan ! En wij …? Willen ook wij ‘kleine apostelen’ zijn die samen, verbonden door de Geest,  in naam van Jezus, vrijmoedig  durven getuigen van ons geloof en elkaar als ‘wakkere’ christenen, anno 2022 helpen om ‘overeind te komen’ en in volheid open te bloeien ?.

 De nieuwe geloofsgemeenschap ‘ iederEEN vurig verbonden ‘ van onze PE is alvast een ‘vrijmoedig teken’ ! 

 Annick, Erik, Griet, Guido, Jaap, Michèle, Reinhilde 

Kerk & Leven in de vakantie

Iedere week staan in Kerk en Leven verschillende artikels, de informatie over de vieringen, parochienieuws, een agenda en nuttige informatie. Voor dit alles wordt gezorgd door vrijwilligers in de parochies. En die doen dat op een ogenblik dat ze er tijd voor hebben, soms zelfs tijdens hun vakantie. Anders ligt het bij de uitgever. Daar werken werknemers en die hebben recht op vakantie. Om dat mogelijk te maken verschijnen er in de zomer twee nummers voor telkens drie weken. Volgende week komt het eerste daarvan. Je zal er de informatie in vinden voor de vieringen van 2 tot 22 juli.

Op de woensdagen 6 en 13 juli verschijnt het blad niet. Een volgend nummer is er op dan op woensdag 20 juli met ook weer de informatie voor drie weken: 23 juli tot 12 augustus. Dan komen er nog eens twee weken zonder parochieblad, maar op woensdag 10 augustus zit er weer gewoon een blad in de bus met de informatie voor één week.

Magazine “Oh God”

Na het succes van de tweede editie van het magazine OH GOD! in 2021, kon een derde editie niet uitblijven. Dit keer is het centrale thema ‘tuin’.

Oh God! is een luxueus uitgegeven magazine van Kerknet, de digitale poot van de katholieke kerk in Vlaanderen. Dit jaar verschijnt de derde editie. ‘De tuin’, een geliefkoosd spiritueel symbool, loopt dit keer als een rode draad doorheen het nummer.

Normaal kost dit tijdschrift 16 euro + 5 euro verzendingskosten. Via onze groepsaankoop kan je het verkrijgen voor 12 euro. Stort voor 27 mei uw 12euro op het nummer van onze PE H Maria Magdalena
BE87 7310 3581 4694 met vermelding van OH GOD, uw naam EN adres + telefoonnummer

Stand van zaken Mariabeeldjes actie

Enkele weken terug hebben we in onze PE een actie georganiseerd om gezamenlijk Mariagevelbeeldjes te bestellen, die we ook zouden komen plaatsen in de maand mei. De actie was succesvol te noemen: 18 beeldjes werden er besteld. Ondertussen zijn ze bij de leverancier opgehaald, en pastoor Tom zal ze eerstdaags wijden. De mensen die een bestelling gedaan hebben, zullen eerstdaags gecontacteerd worden om een afspraak voor plaatsing te maken.

Nieuw leven in Mortsel voor Antwerps Mariabeeld

Op de hoek van de Quellinstraat en de Quinten Matsijslei in Antwerpen stond boven de vermaarde bakkerij Moreels eertijds een Mariabeeld. Dit beeld uit 1871 in natuursteen met een mooi Mariagelaat is van de hand van één van de gebroeders Kockerols. Het werd gemaakt naar aanleiding van het jubeljaar voor 25 jaar pontificaat van Pius IX. Hij kondigde het dogma af van Maria Onbevlekt Ontvangen, dat hier uitgebeeld wordt. Maria vertrappelt de slang, symbool van het kwaad en de erfzonde. Het voetstuk is versierd met de pauselijke wapens en het opschrift “Protectrice de Pie IX”. Naar alle waarschijnlijk is het beeld van de hand van beeldhouwer Louis Kockerols, misschien van zijn broer architect/beeldhouwer Adolphe Kockerols.

Sinds 1992 lag het beeld, in slechte staat, in een stadsmagazijn. Het was in drie stukken uiteengevallen. Het hoofd en de handen lagen naast het beeld.

Vele jaren zocht de heer Boudewijn Callens, wiens echtgenote familie van de beeldhouwers Kockerols is, samen met de vereniging Voor Kruis en Beeld, naar een geschikte plaats voor dit mooie Mariabeeld. Het beeld vond uiteindelijk een plaatsje in de tuin van het Woon- en Zorgcentrum Mayerhof in Mortsel. Dit zorgcentrum kwam er op initiatief van de weduwe Mayer van de Bergh die het liet bouwen als rustoord voor haar personeel van onder meer het museum aan de Lange Gasthuisstraat. Op die manier blijft de band met de binnenstad behouden.

De plaatsing van het beeld kadert in de heraanleg van de tuin waar meer aandacht gaat naar het prikkelen van de zintuigen van de bewoners. Dit is tevens één van de redenen waarom het beeld polychroom beschilderd werd. De kleuren brengen Maria tot leven, wat meermaals het gespreksonderwerp is wanneer residenten en hun familie halt houden bij het beeld. We kregen dan ook al veel lof en bedankingen.

Momenteel staat het Mariabeeld op een betonnen sokkel in de tuin. Een luifel beschermt het tegen weer en wind. Op 14 mei 2022 wordt dit prachtige beeld plechtig gezegend door Jean Kockerols, hulpbisschop van Brussel en tevens familie van de beeldhouwer. De zegening vindt plaats in besloten kring van genodigden waar ook de familie Kockerols aanwezig zal zijn.

Meer informatie is te vinden op de website www.verbeelding.be van de vereniging “Voor kruis en Beeld” Op die site is ook heel wat beeldmateriaal te vinden.

9 april: OP WEG DOOR DE WOESTIJN: een impressie

De weergoden, zon, wind en wolken waren ons welgezind die 9e april.  Met meer dan dertig mensen uit onze pastorale eenheid trokken we naar het duinengebied van Drunen om een klein beetje de woestijn te ervaren: samen te bidden, te eten, te wandelen, genietend van de natuur en van het samenzijn.
We startten met een knusse picknick, midden in de natuur, waar honden en paarden de volle aandacht van de kinderen én volwassenen genoten.
Na deze versterking waren we klaar om de tocht aan te vatten.
Het eerste deel was klimmen door een stukje bos waar de wind minder voelbaar was. Zonnestralen maakten de ontluikende botten aan de takken van bomen en struiken zichtbaar.
De sfeer van gezellige kameraadschap zat er meteen in. Het was duidelijk: we gingen dit SAMEN doen.

Eens boven viel er een stilte. Voor onze voeten lag een parel van ongerepte schoonheid waar zon, wind en zand vrij spel hadden. Enkel de “oh’s!” en “hoe mooi” verbraken de stilte.
Mij gaf het een gevoel van “Mag ik, mogen wij als groep deze schoonheid omarmen?”
De eersten die in beweging kwamen, waren natuurlijk de kinderen, groot en klein. Vol overgave stoven ze de zandvlakte in.
Wij  werden uitgenodigd  om een kring te vormen.
Zachte muziek, teksten en liederen brachten ons in de juiste woestijnstemming.
Gewapend met een paar vragen ter bezinning vertrok dan de groep wandelaars in stilte, nagekeken en gedragen door de mensen die ter plaatse bleven.

ONBESCHRIJFLIJK mooi
Op een gegeven moment ook KOUD, EENZAAM,
maar dan zag je voor, naast en
achter je je tochtgenoten in stilte
voortploeteren door het mulle zand.
Soms zong het zand zijn lied
of deed het pijn, als het opstoof
en je de zoveelste laag over je heen kreeg.
Ogen tranen,
maar in deze woestijn
kon ik eindelijk mijn tranen loslaten om
de eenzaamheid van corona,
de oorlog, die zoveel dood, verderf
maar ook angst zaait,
mijn eigen rugzak die ineens heel zwaar voelde.
Maar tranen drogen op.
Mensen waren in mijn buurt gebleven, ieder
met zijn of haar rugzak.
En plots een blakende zon en windstilte,
een totaal ander woestijnbeeld
waar we in stilte een kring vormden
en een kwartier misschien, ieder voor zich
maar toch samen deze
woestijnervaring deelden,
om schoorvoetend terug te keren
naar  de anderen.
die op ons wachtten.

Zazou, de  hond van Peter, kondigde blij kwispelend onze terugkeer aan. De kinderen hadden een welkomstgeschenk voor ons gemaakt.
Nog een lekker vieruurtje, luisteren naar elkaars ervaringen,  
een afsluitend vooral dankbaar gebed en de zegen van pastoor Tom.
De kinderen en hun begeleiders braken hun kamp op en gaven zo de natuur met respect terug aan de volgende pelgrims. Het bracht ons terug in de realiteit van het dagelijks leven.
De noodzakelijke sanitaire stop met een lekker kopje thee, koffie of ander lekkers, waren een mooie afsluiter.
Oprecht DANKJEWEL voor de mensen van de pastorale eenheid die deze dag mogelijk maakten.

Mieke De Clerck

Pastoor Tom in het Heilig Land 8: Steeds weer Jeruzalem

Hoe de oude stad er in de tijd van Jezus uitzag kan u nu niet meer zien. De oude smalle straatjes met hun oneindige trappen en poortjes zijn van een ecentere datum. Toch mag u de uitdrukkingen ‘Hij ging op naar Jeruzalem’ en ‘Hij daalde af naar Jericho of de Jordaan’ alleszins letterlijk nemen.

Zo ging ook die laatste tocht van Jezus op en neer. Op de olijfberg bracht Hij zijn laatste nacht door. Waken, bidden, wenen, smeken… we horen het verhaal uitgebreid in alle vier de evangelies. Jezus Christus was tenvolle een mens van vlees en bloed. Ter ere van de wenende Jezus is er zelfs een kerk opgericht met een prachtig uitzicht op de tempelberg.

De weg gaat naar beneden het Kedrondal door om dan weer op te stijgen naar Jeruzalem. De lijdensweg van Jezus kronkelt door de stad en is helaas in steen en geschiedenis gebeiteld. Het was er rustiger deze keer in vergelijking met enkele jaren geleden, maar de posten met militaire politie vertellen dat deze weg nog steeds een ‘via dolorosa’ is.

De Coronamaatregelen waren nog maar net versoepeld, van groot toerisme was nog helemaal geen sprake en slechts een beperkt aantal souvenirswinkeltjes waren open. De ‘gewone’ inwoners van Jeruzalem waren in de meerderheid. Hier heeft Jezus gelopen, tussen al die gewone mensen. Vreemd dat palmtakken op één week kunnen worden tot doornen kronen.

Plots staan we aan de Heilig Grafkerk ook verrijzeniskerk genoemd. Hier is Jezus begraven geweest, hier is Hij ook verrezen. Hier is de plek waar de deur van de hemel op een kier werd opengezet. De mens Jezus was tegelijk de goddelijke Christus die van Godswege een nieuwe toekomst kwam brengen. Dat op deze plek christelijke kerken elkaar bekampen is een zwaar kruis om dragen.

De rust op de dagen dat we daar waren, we logeerden op enkele honderden meters van deze heilige plek, bracht ons verschillende keren naar deze kerk. De kaars die hier heeft gebrand is voor onze hele Heilige Maria Magdalena gemeenschap, zij heeft op die plek immers als allereerst hét hemelse Licht gezien.

Zovele jaren later willen we als gemeenschap toegewijd aan deze patrones die plekken gaan bezoeken. Van 3 tot 10 november 2022 organiseren we daarom een bedevaart naar het Heilig Land. Er zijn naast twee chauffeurs 16 plaatsen beschikbaar, meer info volgt nog.