Mortsel-tv bracht voor iedereen verslag vanuit de ontmoetingsruimte van de Heilig-Kruiskerk. Pastoor Tom gaf uitleg; Klik op de video hieronder voor het verslag!
Dank aan alle vrijwilligers die zich inzetten om dit project te realiseren.
Eigentijds kerstverhaal 2021
Er was al vaker overleg geweest hoog in de hemelkamer. Soms was er grote crisis en dan kwamen de vergaderingen snel na elkaar, soms was er ook wat meer rust en kon een korte adempauze worden ingelast.
Eén groot agendapunt bleef telkens overeind. Na de verhuis uit het aards paradijs was de mens al in talloze problemen terechtgekomen. Dat deed God bijzonder veel pijn. Aan de éne kent wilde Hij de mens alle vrijheid gunnen. Aan de andere kant droomde Hij van een liefdevolle wereld waarin die vrijheid ook verbondenheid en liefde zou brengen.
Hoe moesten ze daar in die hoge hemelkamer die twee doelen aan elkaar verbinden? Het was zeker niet zo dat er geen pogingen waren geweest. De engelen van de administratie hadden onlangs het overzicht helemaal up to date gemaakt. De lijst van wondertekens, van vrouwen en mannen die als profeten een boodschap van bekering hadden gebracht… was al heel lang. Er was ook al wel één en ander gebeurd, maar de echte doorbraak zat er nog niet in.
Op een dag kwam God met een uiterst gewaagd en nieuw plan. Als Ik nu eens zelf naar de aarde zou gaan en tussen de mensen zou gaan wonen? De raad van engelen hield de adem in. Maar dat kan toch helemaal niet? Hoe blijft de vrijheid van de mens dan overeind?
God glimlachte breed, Hij was duidelijk Zelf enthousiast over het plan. Ik ga helemaal niet met macht en luister zei Hij, Ik zal geboren worden als een baby’tje, Ik ga net als elke mens. Ik zal een voorbeeld zijn voor de mensen, Ik zal een weg tonen van vrijheid, een weg naar verbondenheid. Ik neem daarom als naam Jezus, God bevrijdt, Ik zal de mensen net vrij maken om te leren liefhebben.
Alle engelen waren in een opperste staat van enthousiasme: Gloria in excelsis deo zongen ze in koor… en vrede op aarde… mompelde de notaris engel…
Pastoor Karel Heuten overleden.
Diep bedroefd, maar ook erg dankbaar om wie hij was, moeten we afscheid nemen van Karel Heuten. Hij overleed op 1 december in WZC Immaculata te Edegem.
De verrijzenisviering heeft plaats op donderdag 9 december in de kerk van de Heilige Familie op de Elsdonk in Edegem. (overlijdensbericht en levensverhaal vindt u onder de videolink)
We vragen mensen om de viering zoveel mogelijk online te volgen. Dat kan hieronder of op: https://www.uitvaartfilm.be/karelheuten
Levensverhaal van Karel Heuten
Mortsel 30 december 1928 – Edegem 1 december 2021
Vader Eugeen Heuten was de oudste uit een gezin van 21 kinderen. In 1926 huwde hij met Catharina Kleijn uit Nederland. Hij had haar leren kennen toen hij met zijn ouders in 1914 op de vlucht was voor de oorlog. Karel was de oudste. Na hem kwamen twee zusjes die kort na de geboorte stierven. Een derde zusje is overleden tijdens het bombardement van 5 april 1943 in Mortsel. Het was een gebeurtenis die Karels verdere leven zou tekenen.
Hij zelf was die ochtend op school in Antwerpen, want dankzij een studiebeurs volgde hij Grieks-Latijnse humaniora aan het Sint-Jan berchmanscollege. Karel groeide verder op in Mortsel. Hij was een enthousiast KSA’er. Na de humaniora trok hij naar het St.-Jozefseminarie in Mechelen. In 1951 werd hij opgeroepen voor 21 maanden legerdienst. En samen met 70 andere kandidaten werd hij in 1954 in Mechelen tot priester gewijd.
Van kardinaal Van Roey mocht hij verder studeren, maar hij droomde van parochiewerk. En de kardinaal gaf hem zijn zin, met de woorden in 1955: “Gij krijgt een parochie, groot en rood. Gij gaat naar Hoboken.” Daar werd hij welkom geheten door de pastoor en 2 confraters-onderpastoor. Later kwamen zijn ouders ook in Hoboken wonen, waar zijn moeder overleed in 1967.
In 1970 ging in de H. Familieparochie op Elsdonk pastoor Van Camp op rust en Karel Heuten kreeg van het bisdom het voorstel om er pastoor te worden. Zo werd hij, 42-jaar oud, op 15 maart 1970 aangesteld als jongste pastoor van het hele bisdom in een parochie met de meeste kinderen en jeugd. Hij betrok de woning naast de kerk en zijn vader kwam ook bij hem inwonen. Met twee onderpastoors erbij vormden ze een hecht team. Het huishouden werd verzorgd door twee tantes. In oktober 1978 overleed zijn vader en een maand later werd hij tot deken benoemd van decanaat Mortsel, wat hij bleef tot in 1993. Ondertussen was de H. Familieparochie uitgegroeid tot een bloeiende gemeenschap met een rijkdom aan activiteiten, waaronder Vriendschap In Parochie (VIP-dagen), volleybaltoernooien, KAV, KBG en KWB, het Koninklijk Familiakoor, en nog zoveel meer. Jeugdwerking was voor hem een belangrijke peiler. Elk jaar bezocht hij de kampen van de verschillende jeugdbewegingen, en als eerste en enige in het bisdom stelde hij drie opeenvolgende jeugdpastores aan, betaald uit de eigen middelen van de parochie. Onder zijn impuls kreeg de parochie van Elsdonk een regionale uitstraling en een progressief profiel.
Nadat pastoor Emiel Vermoesen van buurtparochie St. Jozef in 1992 met pensioen ging, werd hem ook die parochie toevertrouwd. Voor beide parochies vormde hij een hecht team met andere pastores: diakens Karl De Wachter, Peter Keersmaekers en Luc Van Hoof, en pastoraal werker Peter De Vriendt en meewerkend priester Luc De Fleurquin. In talloze zondagsdiensten, dopen, vormsels, schoolvieringen, huwelijksvieringen, uitvaarten… maar ook tijdens ontmoetingen en gesprekken buiten de kerk, inspireerde en bemoedigde hij iedereen die zijn pad kruiste. Of het nu om een fabrieksdirecteur of een arbeider ging, Karel gaf het gevoel om midden tussen de mensen te staan, was dienstbaar en mededogend met een luisterend oor en een warm hart. Ontelbare vrijwilligers wist hij warm te maken om de parochies mee op te bouwen. Hij verstond de kunst om te managen, maar tegelijk gaf hij zijn medewerkers en vrijwilligers alle ruimte om hun taak in te vullen. Altijd had hij een bemoedigend woord klaar.
Eind 2003 ging hij met pensioen en verhuisde naar een appartement in het Rubenspark. Hij bleef zijn diensten aanbieden aan de parochies voor zover het nog ging. In 2018 moest hij meer en meer loslaten en trok hij naar Woonzorgcentrum Immaculata. Daar kreeg hij nog vaak bezoek van parochianen en woonde de zondagsdiensten bij. Beetje bij beetje gingen het horen, zien en spreken achteruit. Hij overleed aldaar op 1 december, gesterkt door Gods zalvende liefde.
7 getuigenissen over Karel Heuten. Klik HIER!
Teamdag voor het team van onze pastorale eenheid
Het is niet eenvoudig om zo’n grote groep parochies langzaam om te smeden tot een pastorale eenheid. Daarvoor brachten we een 10-tal mensen bijeen die samen het team van de pastorale eenheid vormen. Heel verschillende mensen die samen op weg gaan om de gemeenschap te verbinden.
Ieder heeft zijn eigen sterktes en die proberen we in te zetten voor onze gemeenschap. Om elkaar beter te leren kennen, gingen we zondagnamiddag 21 november samen op teamdag. We trokken naar de omgeving van de abdij van Westmalle.
Bij de start werden we verblijd door een dubbele regenboog. Een teken van hoop voor ons allemaal. Daarna wandelden we in een hevige regenbui en gingen midden in het druilerige bos bezinnen vanuit een boeiende tekst die elk van ons ook heel persoonlijk raakte en waarbij we veel van onszelf prijsgaven. Vertrouwensvol stapten we in hoog tempo naar de abdij om net op tijd toe te komen voor de Vespers.
Na een kleine versnapering zakten we af naar een restaurant in Boechout waar al snel de gesprekken over de toekomst gingen. Want we willen een mooie toekomst voor onze pastorale eenheid. En daar gaan we samen verder aan werken; Niet alleen met het team, maar met iedereen van goede wil die graag wil meedoen.
Dirk
Nuriz gevormd
In volle Coronatijd met slechts 15 aanwezigen werd Nuriz in de Paasnacht in de kerk van Sint-Benedictus gedoopt dit jaar. Voor het vormsel was het wachten tot 31 oktober. Op de vooravond van Allerheiligen werd ze samen met enkele tientallen andere volwassenen gevormd door onze bisschop Mgr Bonny in de kathedraal van Antwerpen. Proficiat Nuriz, moge Gods Geest je verder bezielen en leiden.
Restauratie van twee historische schilderijen
Eind 2019 werden twee historische schilderijen uit onze Sint-Benedictuskerk verwijderd, niet definitief uiteraard, maar wel voor een lange periode wegens een noodzakelijke grondige restauratie. Het gaat om “Sint-Benedictus spreekt voor mens en dier” en om “De marteling van Sint-Sebastiaan”.
Begin oktober kregen we de kans om met enkele leden van de Kerkraad en van het Parochieteam een bezoek te brengen aan beide restaurateurs. Samengevat zouden we kunnen spreken van een verrassende, leerrijke en hoopgevende namiddag.
Het grote werk over Sint-Benedictus, dat boven het hoofdaltaar hing, belandde bij Patricia van den Borne uit Herk-de-Stad. Het werd in 1752 gemaakt door Charles Eyckens. De restauratrice heeft veel tijd genomen om haar werkmethode en haar bevindingen uit te leggen. Het is een echt monnikenwerk, waarbij de hele oppervlakte van de schilderijen geschraapt wordt om uiteindelijk tot op de oorspronkelijke verflaag te komen. Daarbij kon ze vaststellen dat er door de eeuwen heen al verschillende restauraties werden uitgevoerd, waarvan sommige duidelijk zeer amateuristisch. Soms werden bepaalde delen van het schilderij gewoon overschilderd, waardoor delen van het oorspronkelijke werk verdwenen.
Nu duiken er plots dieren en mensen op waarvan niemand wist dat ze op het schilderij stonden zoals een zwart paard, een witte en een bruine koe. Ook de gezichten zijn veel serener en met meer souplesse geschilderd dan op het eerste gezicht vermoed kon worden. Het schilderij blijkt volgens Patricia veel waardevoller nu alle overschilderingen verwijderd zijn.
Het schilderij van Sint-Sebastiaan van de hand van Cornelis Schut uit de periode 1640-1644 staat in een atelier in Hasselt. Dit schilderij hing in de kruisbeuk langs de Dorpsstraat. De restaurateur verwijderde liefst vier lagen vernis. Zelfs een reiniging met Marseillezeep werd aangetroffen. Verder zitten er vijf grote scheuren in het doek, die hersteld en herschilderd moeten worden.
Ook hier kwamen bij het verwijderen van de oude restauraties details aan het licht, die niet meer te zien waren op het schilderij. Armen en handen, stukken touw, zelfs personen kwamen plots tevoorschijn.
Met de huidige technieken worden beide schilderijen met puntjes zeer nauwgezet gerestaureerd. Hierbij wordt zo veel mogelijk de oorspronkelijke kleur terug aangebracht door het gebruik van natuurlijke pigmenten, waardoor ook de helderheid van het beeld en het prachtige kleurenpalet van het oorspronkelijke werk. Ook zullen beide schilderijen “herdoekt” worden, omdat het huidige doek te zwak is geworden.
Vermoedelijk hebben de restaurateurs nog tot eind 2022, begin 2023 nodig om hun werk af te ronden. Als de restauratie definitief beëindigd is wordt op de rug van het schilderij de informatie vermeld over wat er juist gedaan is bij deze restauratie 2019/2022 en welke producten er gebruikt zijn, zodat dit te allen tijde geweten is door de persoon die in de toekomst de doeken eventueel zal behandelen.
Nog even geduld oefenen dus, maar we zijn ervan overtuigd dat bij de terugkeer uit restauratie de Sint-Benedictuskerk twee prachtige kunstwerken rijker zal zijn
Het “mooiste museum van Mortsel” zal er alleen maar meer door schitteren.
Verkeerssituatie rond St.-Benedictus verandert vanaf 1 november!
Ook belangrijk voor de vieringen, begrafenissen en doopsels in de St.-Benedictuskerk.
In Mortsel-dorp zijn er al lange tijd heel wat bezorgdheden over het sluipverkeer. In de buurt ligt basisschool De Tandem, waardoor heel wat kinderen tijdens de spitsuren onderweg zijn, maar ook leerlingen van andere scholen doorkruisen de buurt op weg naar school. Tijd om het verkeer in kaart te brengen en op zoek te gaan naar een veilige oplossing.
Nadat we deze maand een verkeerstelling afronden, zal vanaf 1 november een tijdelijke proefopstelling in voege treden om het sluipverkeer te weren en de leefbaarheid te verhogen.
De Kerkstraat wordt enkelrichting in de richting van Mortsel-dorp in het stuk tussen de Borsbeeksebinnenweg en de Lepelstraat. Komende vanuit de Lepelstraat kan je de Kerkstraat niet meer inrijden. Wegversmallingen en Berlijnse kussens (snelheidsremmende verkeerskussens) zorgen voor trager verkeer in Kerkstraat.
Rondom de Sint-Benedictuskerk wordt een fietsstraat ingevoerd en worden de gekleurde blokjes weggenomen.
Wegversmallingen zullen ook in de Sint-Benedictusstraat, Van Dijckstraat en Mortsel-veldenlaan voor trager verkeer zorgen.
Een extra parkeerstrook in de Christus Koninglaan zou ook voor een vertragend effect moeten zorgen.
Deze proefopstelling loopt van november 2021 tot april 2022 en zal voor een tijdelijke verschuiving van het verkeer zorgen. Ook tijdens de proefopstelling gebeurt er een verkeerstelling. Nadien wordt de situatie geëvalueerd en kan er bijgestuurd worden.
Op www.mortselbestuift.be voorzien we een digitaal meldpunt waar jij kan vertellen over jouw ervaring met de proefopstelling. We bundelen deze bevindingen en nemen ze mee in de evaluatie. Minder weergeven
Herdenking overledenen – Allerheiligen – Allerzielen
Zondag 31 oktober
- 17.00 u. Sint-Benedictus eucharistieviering met herdenking overledenen
Maandag 1 november
- 8.00 u. Sint-Antonius eucharistieviering
- 9.30 u. Basiliek eucharistieviering
- 9.45 u. Sint-Jozef Mortsel woord- en communiedienst met herdenking overledenen
- 9.45 u. Sint-Lodewijk eucharistieviering met herdenking overledenen
- 9.45 u. Heilige Bernadette eucharistieviering met herdenking overledenen
- 10.45 u. Woord- en communiedienst dienst Sint-Jozef Edegem
- 11.00 u. eucharistieviering Heilig Kruis
- 11.45 u. eucharistieviering Heilige Familie
- 19.00 u. Herdenkingsdienst overledenen H Familie
Dinsdag 2 november
- 11.00 u. eucharistieviering met herdenking overledenen in Heilig Kruis
- 19.00 u. eucharistieviering met herdenking overledenen in de Basiliek
- 19.00 u. Gedachtenisviering overledenen Sint-Jozef Edegem
Cultuurproject Dieseghem mag weer concerten brengen.
Na een ‘covid-hold’ van meer dan anderhalf jaar kon Cultuurproject Dieseghem op dinsdag 12 oktober eindelijk weer een concert aanbieden. Dit werd opgedragen in herinnering aan Lizette Van Ammel, een jarenlange medewerkster van het project, overleden in februari l.l. na een kortstondige agressieve ziekte.
Het Helix strijkkwartet en Masako Honda op orgel speelden afwisselend een selectie fuga’s uit Bach’s ‘Die Kunst der Fuge’. Het werk is een samenballing van de uiterste technische eisen op het gebied van contrapunt. Vermits Bach nooit de bezetting van dit werk heeft gedefinieerd, was dat speciaal voor een strijkkwartet een interessante uitdaging. Zowel het kwartet als de organiste brachten het er op schitterende van af. Vooral voor deze laatste was het een enorme concentratievolle inspanning. Het ruim opgekomen publiek deed na het laatste deel ‘Fuga a 3 Soggetti ‘ dan ook de St.-Lodewijkkerk trillen met een minutenlang daverend applaus. De avond werd vervolgens in ’t Centrum afgerond met een ‘meet-and-greet’ met de concertanten.
De volgende cultuuravond gaat door op dinsdag 7 december met het ‘Flanders Boys Choir’, uit Sint-Niklaas o.l.v. Dieter Van Handenhoven. Zij brengen kerstmuziek waaronder als hoofdbrok de prachtige ‘Messe de Minuit’ van Marc-Antoine Charpentier en verder kerstmuziek van Vlaamse kapelmeesters uit de barokperiode.
Denise Waelbers viert haar 106de verjaardag
Zondag 26 september was een bijzondere dag voor Denise Walbaers. Ze werd 106. Daarvoor kwam ze samen met haar familie naar de kerk. Ze
We ontvingen volgend verslag!
Het week-end van 25 en 26 september in de kerk van het H. Kruis. Dan verwacht je niets bijzonder buiten een huwelijk op zaterdag om 13u30 en zondag een eucharistie om 11 uur gevolgd door 2 dopen om 12 uur en dan nog een doop om 13u30. Eigenlijk niets abnormaal voor een kerkbezetting. Maar het was de viering van 11 uur die plots de aandacht keer van een bijzonder gebeuren. Vooraan in de kerk in haar rolstoel zat een mooie dame met naast haar een paar familieleden. Het was juist die dame die de aandacht kreeg want zondag 26 september was ze jarig, ja dit gebeurt wel meer dat iemand verjaart juist op een zondag. Maar die dame Denis Waellens voor haar was het haar 106de verjaardag. Zij genoot ten volle van de aandacht die ze kreeg en was er ook heel dankbaar voor. En als je haar uwen ouderdom gaf dan antwoorde ze heel vlot “ Je zijt nog een snotneus “ Wij wensen haar een mooie feestdag en hopelijk tot volgend jaar. Sus
Denise werd door pastoor Tom en de hele gemeenschap met applaus onthaald en na de viering zongen we samen met organist en koor “Happy Birthday to You”.
Vanuit de ganse pastorale eenheid wensen we haar een hartelijke proficiat en een goede gezondheid toe.
Een klein fotoverslag vind je hieronder. Klik links of rechts op de foto om verder te gaan.
-
- Dankjewel Jozef
-
- Vormselwerking terug opgestart
-
- Dankjewel Tony
-
- IedeEEN vurig verbonden
-
- Dankviering eerste communicanten
-
- 106-jarige Denise
