Category Archive nieuwsbrief

Alpha terugkomdag… een verslag

Nadat we enkele maanden geleden als koppel samen de Alpha-reeks bijwoonden, was het verrijkend en verrassend om recent onze mede-Alphisten terug te zien op de reünie! Verrijkend omdat de gesprekken tijdens de reünie net zo warm, oprecht en eerlijk verliepen als tijdens de Alpha-avonden en verrassend omdat het leek alsof we vorige week nog in een Alpha-sessie zaten: onze klik met de mensen van de organisatie zelf alsook met de andere deelnemers was op slag terug en maakte dat het een blij weerzien was.

Na de eerste fase van het vaste format (samen eten) was het ijs al weer helemaal gebroken en was iedereen klaar om in kleinere kring meer in de diepte te praten over wat bij hem of haar is blijven hangen van de Alpha-reeks, en op welke manier er nog mee aan de slag is gegaan. Het was herkenbaar dat het vaste dagdagelijkse ritme van het leven bij de meesten terug (iets teveel) grip kreeg op hun gewoonten en gedachten en dat er werd vastgesteld dat een meer recurrent samenkomen rond geloof, met kritische reflectie en openhartige babbels, zeker goed zou doen aan de aanwezige zielsbehoefte tot verbondenheid en algemene menselijkheid.

In een notendop: het was fijn om iedereen terug te zien, deel te mogen zijn van de warmte en genegenheid, maar ook eerlijke en kritische reflex die deze groep intrinsiek bezit, en te mogen proeven van de ervaring die dit soort openhartigheid met zich meebrengt, als je zelf bereid bent je hiervoor open te stellen.

Dikke merci daarom aan Chris, Peter, pastoor Tom en alle anderen om dit waar te maken!

Johan & Lesley

Tijdverlies aan de stadspoort van Jericho

Fotoreportage onderaan met ook veel foto’s van de eerste communicantjes

De Vier-de-zondag van deze maand was een speciale editie. Zonovergoten, met een walking lunch en vurig verbonden met de zondagskerk van Heilig Kruis.

Wat was dat toch met die mantel van de blinde Bartimeus? Vele mensen hadden er een stukje stof voor over om dat te weten te komen. De vierkante lapjes werden deskundig op maat geknipt en aan mekaar gestikt door jong en oud in ons naaiatelier.

In de viering was het alles erop en eraan: een ruime delegatie eerste communicantjes, voorzanger Jo, geruggesteund door een mini-koortje, een kleine maar stevige muziekgroep, twee nevendienstbegeleidsters, veel schoon volk in de kerk. Pastoor Tom legde met handen en voeten aan de kinderen uit dat die Bartimeus echt wel in de weg zat, daar aan de stadspoort van Jericho. Want iedereen dacht dat Jezus onderweg was naar Jeruzalem om de Romeinen het land uit te jagen. En nu maakte Hij toch weer tijd om een blinde man te genezen zeker? De prioriteiten werden plots duidelijk. En Bartimeus? Die had zijn bedelmantel niet meer nodig. En ook wij lieten graag een stukje stof achter om in al onze kwetsbaarheid samen met de Messias op te trekken.

Hoe mooi was het om lekkere soep, brood en schapenkaas geserveerd te zien op zo’n bont gekleurd Bartimeus-tafelkleed. De walking lunch gaf tientallen mensen de gelegenheid om gezellig bij te praten.

Daarna trok de gemeenschap ‘IederEEN vurig verbonden’ naar de overkant om over het evangelieverhaal uit te wisselen in kleine groepjes. Wie is Jezus voor ons? Durven we kleur bekennen als christen, of verstoppen we ons? Roepen we zijn hulp in als we in nood zitten? In de andere ruimte hoorden we dat ook de kinderen op een geanimeerde manier het verhaal aan het verwerken waren.

Zo vond het evangelieverhaal een nog diepere bedding en werd de verbondenheid met mekaar alweer wat groter.

Bedankt aan allen die dit hebben mogelijk gemaakt

Peter DV

Belangrijk bericht i.v.m. abonnering op het ‘parochieblad’. 

Alle info en inschrijvingen in verband met het nieuwe abonnement wordt verzorgd door de uitgeverij Otheo zelf. Mensen met een vast abonnement krijgen via de post een vraag om te herabonneren aan de nieuwe verhoogde prijzen.

Wij willen u graag twee boodschappen meegeven: 

  • De eerste boodschap is: wil u graag snel en gratis het nieuws van onze eigen pastorale eenheid ontvangen, abonneer u dan op onze gratis nieuwsbrief en nieuwsflash via de website www.mijnparochie.be
  • De tweede boodschap is dat u nu geen giften meer kan geven aan onze eigen werking via het abonnement op het tijdschrift Otheo. Daarom zullen we weldra een eigen actie opstarten om wie wil de kans te geven onze eigen drukwerken te steunen. 

U hoort er nog van.

Startdag met de vormelingen, ouders, broers, zussen, van Mortsel en Edegem.

Vormeling,
sta op tijd eens stil
om te weten waar je staat
om zicht te krijgen op je leven,
op je unieke plaats tussen mensen
op je eigen onvervangbare taak
in de kleine
en de grote wijde wereld

Vormeling,
sta op tijd eens stil,
om achterom te kijken,
zie hoever je al bent,
en kijk vooruit
om bij te sturen,
om richting te bepalen
om je te heroriënteren
op de etappe van morgen.

Vormeling,
sta op tijd eens stil
al was het allemaal maar
om tot rust te komen,
om nieuwe krachten te verzamelen,
om met volle teugen te genieten
van het goede,
om verbondenheid te vieren.

(Carlos Desoete)

Op zaterdag 12 oktober was er in de basilisk in Edegem de startdag met de vormelingen, ouders, broers en zussen van Mortsel en Edegem. Die dag was het begin van een pelgrimstocht naar het vormsel. Daarbij werd een pelgrim “aangekleed”. Bij de bezinning op het einde werden deze teksten gebruikt:

We geven de pelgrim een wandelstok, daar kan hij op leunen als dat nodig is.

Wat geeft jou steun, waarop vertrouw jij?

We geven de pelgrim een hoed. Om in slechte tijden de regen op te vangen, of hem te beschermen tegen de felle zon.

Wie of wat kan jou beschermen als het even tegenzit?

We geven de pelgrim een drinkbus, om bij te tanken als hij dorstig is.

Wat kan ons verfrissen en weer kracht geven?

We geven de pelgrim wandelschoenen, om elke dag verder naar zijn eindbestemming te stappen.

Waar wil jij naartoe gaan? Wat wil jij allemaal ontdekken?

We geven de pelgrim een rugzak. Daarin past niet zoveel, dus neemt hij alleen mee wat echt nodig is.

Wat is er voor jou zó belangrijk dat je het niet kan achterlaten?

We geven de pelgrim een schelp. Zo kan iedereen zien dat hij niet zomaar een wandelaar is, maar een pelgrim. De schelp symboliseert het achterlaten van het oude leven en het begin van een nieuwe reis. Ook jouw leven wordt nog een hele tocht. Wie weet waar naartoe?

Stopzetting van de zondagsvieringen in Sint-Jozef Edegem in 2025 Open parochieraad op donderdag 24 oktober om 15 u.

U leest hier een licht aangepaste versie van de homilie die Peter De Vriendt op 6 oktober hield.

Beste mensen, ik wil het ook nog over iets totaal anders hebben, namelijk de zondagsvieringen in deze parochie en hoe we naar volgend jaar kijken.  2025 is namelijk vooropgesteld om de zondagsvieringen hier in deze kerk stop te zetten.

Overal in ons bisdom zijn die processen bezig. In onze eigen pastorale eenheid hield Sint-Lodewijk Mortsel eind augustus haar laatste zondagsviering, Heilige Bernadette koos voor eind 2025. Ook Sint-Jozef Mortsel moet noodgedwongen nadenken over de toekomst.  Voor Heilige Familie zijn gesprekken bezig met de gemeente voor een langer tijdspad. Met de kerkraad en het PKG (de plaatselijke kerngroet vroeger het pastoraal team) van de Edegemse Sint-Jozefparochie  waren we tot overeenstemming gekomen dat we ook ‘ergens’ in 2025 de moeilijke stap zouden zetten om de zondagsvieringen te beëindigen.

De argumenten zijn duidelijk. Vandaag zitten we hier met 19 mensen, lector, organist, voorganger en kosters inbegrepen. Onze liturgische ploeg steekt in verhouding te veel tijd in het verzorgen van al die kleine diensten.  Nog steeds vragen wij aan verschillende voorgangers twee vieringen per zondag  voor te gaan, terwijl ze dat eigenlijk niet willen.

Anderzijds voelen we aan dat onze zondagskerken meer vrouw- en mankracht nodig hebben.  De mensen die erbij waren op de verjaardagsviering van 15 september hebben zeker de kracht van zo’n gemeenschappelijk initiatief gevoeld. Tientallen vrijwilligers uit heel de pastorale eenheid, waaronder ook heel wat van onze voorgangers hebben die dag mee gedragen.

Een niet onbelangrijke factor is ook de gemeentelijke overheid, die de rekeningen van al die kerkraden niet langer wil bijpassen. De financiële inspanning van de gemeente Edegem voor de basiliek en Sint-Antonius bedraagt de komende jaren honderdduizenden euro’s. Het is logisch dat ze in de volgende legislatuur niet voor nog eens 2 andere Edegemse kerken wenst garant te staan.

Een oude boom kan je niet verplanten, zeggen ze.  Maar dat mag ons niet weerhouden om een jonge boom te verzorgen en voedsel te geven. Verschillende pastorale eenheden in ons bisdom stuiken in mekaar, omdat parochies geweigerd hebben om iets nieuws op te starten en alleen geprobeerd hebben om op al die eigen plekjes verder te doen.  Zo houd je op de duur niks over.

Donderdag 24 oktober komen we om 15 u. samen in de Schrans naast de Sint-Jozefkerk.  Dit is een open vergadering met  geïnteresseerde parochianen, de Plaatselijke Kerngroep (het vroegere PT), de kerkraad,  de pastoor, en enkele leden het team van de Pastorale Eenheid.  Daar zullen we de knoop doorhakken.  Is het op het feest van Sint-Jozef in maart?  Met Pinksteren? Is het eind juni?  Is het in het najaar?  We moeten daar een feestelijk gebeuren van maken, met veel nostalgie en met een verdrietig randje, maar ook met grote dankbaarheid.

Denise Waelberg 109

De oudste Belg woont in onze pastorale eenheid!

We tellen al enkele jaren mee en zijn telkens blij om Denise te mogen ontmoeten in de Heilig Kruiskerk. Ondanks haar leeftijd blijft ze een kranige dame die nog steeds zelfstandig leeft. (met de hulp van een formidabele buurvrouw) Nu met 109 jaar ging pastoor Tom bij haar op bezoek (en dat doet hij wel meer) om Denise namens heel de pastorale eenheid een gelukkige verjaardag te wensen.

Proficiat Denise!

Jaarmarkt Edegem: Dank dank dank!

Nu de stilte na de kermis teruggekeerd is, wordt het tijd om jou te bedanken.

DANK JE WEL voor je hulp voor, tijdens en na de jaarmarkt.

Dank zij jouw vrijwillige en enthousiaste medewerking,  blikken we meer dan tevreden terug op het weekend van 31 augustus en 1 september.

Er werden 1500 kaarsjes gebrand, honderden intenties geschreven, heel wat mensen wandelden de stilte van onze Sint Antoniuskerk in.  Zo vonden ze daar een rustpunt te midden van de drukte van het gebeuren buiten.

DANK JE WEL 

Gezocht 4 paar handen

Op 25 augustus is het feest van Sint-Lodewijk ook het plechtig afscheid van de zondagsvieringen in die kerk. Na de viering is er een receptie met broodjes in het Dieseghemhof in de Osylei 43. We zijn op zoek naar 4 mensen die willen helpen bij het opdienen, afruimen en eventueel afwassen: actie tussen 12u en 15u.  Wie wil helpen kan zich melden bij alice.dierckx99@gmail.com

Met historische gids naar de begraafplaats van Edegem

Donderdag 27 juni bezochten we met een historische gids de begraafplaats van Edegem.  Het was een superwarme dag, zodat er op het laatste toch enkele mensen beslisten niet te komen wandelen wegens de hitte. Met 14 mensen kregen we een boeiende uitleg over bepaalde graven en symbolen, veelal tijdsgebonden. Het verschil tussen een kerkhof en een begraafplaats was de eerste verrassing. Eigenlijk zegt het woord dit al : kerkhoven liggen rondom een kerk, wat vroeger meestal het geval was. Maar door o.a. plaatsgebrek werden er meer buiten de dorpskern of het stadscentrum plaatsen gezocht waar men mensen kon begraven. Edegem heeft een begraafplaats, op deze plek werden rond de eerste wereldoorlog mensen begraven doordat het centrum aan de Sint-Antoniuskerk heringericht werd en er geen plaats meer bleef voor de vele overledenen.

De kerk – de basiliek – werd pas later gebouwd. Mede onder impuls van de historische gidsen kiest men in Edegem ervoor om graven niet allemaal te verwijderen, zodat we een waaier aan ‘speciale’ graven overhouden voor de generaties na ons. Er zijn soms pareltjes erbij en we zagen o.a. een graf ontworpen door architect Renaat Braem. Het zal u niet verbazen dat er vroeger meestal een kruis in verwerkt werd, met symbolen zoals een palmtak, een duif, kortom dingen die naar de bijbel of het christelijke geloof verwijzen. Maar ook een treurende vrouw, een verwijzing naar water in de vorm van een golfbeweging, een kinderschoentje, een natuurgraf en vele andere vormen geven een inkijk hoe mensen omgaan met het verdriet van het afscheid nemen van een geliefde. Vele leden herkenden namen van families uit Edegem en dan ontspon er zich een gesprek over wat deze mensen voor het dorp betekend hebben. Na een tweetal uurtjes gingen we ofwel een ijsje te eten ofwel onmiddellijk huiswaarts omdat het met de hoge temperatuur best vermoeiend was. Dit was onze laatste uitstap van het werkjaar, we nemen nu een vakantiepauze, maar hopen op een blij weerzien in september in het Middelheimpark.

Op bedevaart naar Scherpenheuvel,

Fietsersverslag en groot fotoalbum onderaan!

Een wandeling van 32 km doorheen de wilde natuur

Om 6.45u verzamelden we aan het station in Mortsel om daar te trein te nemen richting Heist-op-den-Berg.  Met een kaart in de hand, een rugzak vol gezonde voeding en goede stapschoenen aan startten we onze wandeling richting Scherpenheuvel. Els en Marc hadden de tocht helemaal uitgestippeld en al eens zelf uitgetest, hierdoor stonden we niet voor verrassingen.

Doorheen slijkerige bospaden, aangevallen worden door agressieve bosmuggen, niets hield ons tegen om op tijd in Scherpenheuvel te geraken.

Tijdens de wandeling was er voldoende tijd om elkaar wat beter te leren kennen. Jaap Vannes had een mooie bezinningstekst geschreven met enkele vragen om over na te denken en te delen met elkaar.

Om 12u kwamen we aan in Herselt. Aan de kerk stond een picknick tafel die juist groot genoeg was om met zijn allen aan te zitten. Na het gezonde middagmaal hadden we terug energie om te startten aan het tweede deel van onze wandeling.

Na al dat gepraat was het tijd voor een stilte moment, om even te bezinnen. We genoten erg van de stilte, hadden tijd om na te denken en te genieten van de natuur.

Om 15.30u zagen we de basiliek van Scherpenheuvel, het is ons gelukt!

Na de eucharistieviering wandelden we terug naar de parking aan Den Egger en verzamelden we daar op het grasveld voor een gezellige maaltijd samen. Er werd gezorgd voor verse groenten en brood waardoor iedereen zijn batterij terug kon opladen. Er was iets teveel ijs, maar daar had pastoor Tom een oplossing voor gevonden.

Iedereen was vrolijk en enthousiast op zijn of haar manier, was het niet daaraan dat men christenen kon herkennen?

Per fiets op Bedevaart naar Scherpenheuvel op zaterdag 18 mei

Ik stelde me de vraag wat is nu eigenlijk de betekenis van op bedevaart gaan? Even op het internet opgezocht:  “Tijdens een bedevaart nemen gelovigen even afstand van de dagelijkse beslommeringen en ontmoeten ze onderweg andere gelovigen. Het samenzijn met veel geloofsgenoten geeft ze een goed gevoel dat lastig uit te leggen is aan ongelovigen. Samen toeleven naar hetzelfde doel zorgt voor verbinding en een sterke gemeenschapszin”

Dit verwoord exact wat de fietstocht op 18 mei voor mezelf betekende.

35 fietsknooppunten lang, stopten we enkel aan kapelletjes – bezaaid langs onze Vlaamse wegen- om te rusten, te bezinnen, mee te bidden, om diepe gesprekken te houden, en om elkaar (beter) te leren kennen.  Hoogst waarschijnlijk gingen we allen onderweg met een eigen doel, voor de ene was de eindbestemming het voornaamste voor de andere het onderweg zijn naar.  Respectvol naar ieders vermogen, elektrisch of non-motorisch, gingen we  met een fijne groep van 4 op weg van de St. Benedictus kerk langs abdijen tot aan de basiliek. Onderweg verbroederend op de “treinbrug” met mede bedevaarders uit Mortsel, om uiteindelijk met ons allen samen te komen in de misviering voorgegaan door Pastoor Tom.

Ook de weergoden waren ons goed gezind, geen druppel regen, tot na het avondeten.  Het was fijn het vuur en de geest van Jezus in andere te mogen beleven en ontdekken en om te behoren tot deze fijne gemeenschap van gelovigen van onze Parochiale Eenheid Maria Magdalena.   Dit helpt me onderweg te zijn in het leven langs de vele knooppunten van het Geloof.

Er was natuurlijk ook de 10 km.

De tocht van 10 km liep langs de Demer, dwars door het rustige dorp Zichem en door de velden naar Scherpenheuvel. Onder een, soms, warme voorjaarszon liepen we langs groene bermen met veldbloemen, bloeiende vlierstruiken…
We ontdekten grote huisjesslakken, zagen zwarte libellen en een eenzame ooievaar…
Al stappende maakten we kennis met elkaar : namen werden herhaald en stukjes van ons leven werden gedeeld.  We stapten op ons eigen ritme maar af en toe werd er halt gehouden om terug te verzamelen tot één groep om even uit te wisselen of iedereen nog mee kon.

Na een paar uur wandelen, zagen we de torens van de basiliek en hoorden we in de verte de klokken al luiden. We arriveerden tussen de talrijke bedevaarders in een druk Scherpenheuvel. 
Onze toch zat erop. Het was een deugddoende ervaring!

En dan waren er de mensen die met de auto op bedevaart kwamen

En ons allemaal veilig terug thuis brachten. Maar eerst zorgden ze voor een verfrissend vier-uurtje en na de viering voor een heerlijke maaltijd.

Een heel speciale dankjewel aan alle verantwoordelijken die een tocht organiseerden; Zonder jullie was dit hele opzet nooit mogelijk geweest.
En een speciale dank aan Reinhilde die tussen alles door de tijd vond om dit geheel te organiseren en in goede banen te leiden.