Category Archive Geen categorie

Damiaanactie in actie in India (Film)

In Europa is lepra misschien een zeldzaamheid, maar de ziekte komt nog steeds voor in 124 landen wereldwijd, zijnde meer dan 2 landen op 3. Lepra treft de meest kwetsbare gemeenschappen, in landen waar toegang tot gezondheidszorg vaak geen realiteit is. Elke twee minuten wordt bij iemand lepra vastgesteld, waarvan meer dan de helft in India. 

Een moderne Damiaan…
Jyothi is een communautaire gezondheidswerkster in de staat Andhra Pradesh in India. In deze regio leven veel mensen met de fysieke en sociale gevolgen van deze ziekte. De beperkte toegang tot gezondheidszorg en aanhoudende stigmatisering staan een vroegtijdige diagnose ke vaak in de weg. 

Jyothi groeide op in het dorpje Amancharla. Als 12-jarig meisje werd ook bij haar lepra vastgesteld. Jyothi begrijpt dus heel goed welk isolement en welke pijn lepra met zich meebrengt. Vandaag is ze genezen, maar ze weet welke stigma’s er aan de ziekte kleven. Haar persoonlijke ervaringen hebben bij haar een diepe vastberadenheid aangewakkerd: de wil om anderen te helpen. 

Vandaag is Jyothi een symbool van hoop in haar dorp. Sinds ze werd opgeleid door Damiaanactie is ze in staat om zelf de eerste tekenen van lepra te herkennen. Wanneer ze een mogelijk geval van lepra opmerkt, geeft ze dit door aan het ziekenhuis van Damiaanactie in de stad Nellore. 

Als medische organisatie wil Damiaanactie de rol van plaatselijke gezondheidswerkers versterken. Zij vormen immers de essentiële link tussen de gemeenschappen en toegang tot kwaliteitszorg. 

Samen kunnen we een einde maken aan lepra.

Wil jij Damiaanactie steunen? Ga dan zeker onze stiftenverkopers het weekend van 25 en 26 januari niet voorbij!

De Antoniusviering van 21 januari

Prachtige foto’s van mark Daemen onderaan. Met heel veel dank!

Zondag 21 januari was het weerom een feestelijke dag in Edegem. Om 9 uur was er een volle Antoniuskerk voor een echt plechtige Eucharistieviering. Dank aan allen die voorgingen: pastoor Tom, de gebedsleiders, misdienaars en Basilicakoor. Na de viering nog een varkenskoekje en we waren klaar voor de processie.

Met getrommel en trompetgeschal lieten we al wie het horen wilde weten dat we op komst waren. Weerom veel belangstelling voor dit unieke gebeuren. De enige processie van de zuidrand trok door de straten van Edegem. Het nieuwe Antoniusbeeld, dat voor de mis gewijd was, werd door de gilde van St.-Sebastiaan gedragen. De gebedsleiders en misdienaars vergezelden pastoor Tom met het H. Sacrament.

Na een klein uurtje waren we terug aan de Antoniuskerk en werden de gaven aan Gastvrij Edegem nog gezegend. Het muziekkorps van KSA Cantecroy zorgde nog voor een muzikale ode.

In de kerk mochten we nog genieten van een optreden van warme muziek en dans door enkele mensen uit Ecuador.

Een traditie die we moeten koesteren en bewaren. Dit kan enkel nog dankzij de medewerking van de hele gemeenschap. Dit is een samengaan van erfgoed en religie, de Kerk kwam op straat.

Verder nog even dank aan het genootschap Cantecroy Mortsel, jeugdhuis ’t Varken , de Zuidrand Streekvereniging, Kring voor heemkunde Edegem, Gastvrij Edegem, Accordeonclub De Nachtegaal, vormelingen en catechisten die onderweg de goederen inzamelden. Ook dank aan de gemeente Edegem, Bar Bos en tuincenter Claes voor de logistieke steun. Dank ook aan de pers voor de aandacht aan dit gebeuren.

We kijken uit naar 19 januari 2025, en men zegge het voort.

De tevreden organisatoren

Missiemaand vieren met Afrikaans koor in Heilig-Kruiskerk

Soms hoor je wel eens zeggen dat het een saaie bedoening is in de mis. Wie regelmatig komt, zal dit zeker tegenspreken; Maar wie in de Heilig-Kruiskerk was vorige zondag 29 oktober heeft het zeker voluit beleefd.

Een Afrikaans koor met 9 zangers/muzikanten kwam met ons meevieren. Er werd geklapt, opgesprongen, bewogen, geluisterd. Wat kunnen wij nog veel leren van deze mensen. Mensen met hoortoestel konden plots alles horen (zelfs zonder toestel) en genoten mee voluit van de passionele muziek.

Het ritme nam je mee in het gebed. Zitten blijven lukt gewoon niet. En als pastoor Tom oproept om samen rond het altaar te staan, zijn het niet enkel de kinderen, maar verbinden heel wat mensen de kerk met het altaar. Zo worden we allemaal een grote kring.

Het was een warme viering. Mensen gingen met een warm hart huiswaarts. Enkele foto’s en filmfragmenten om jou lezer een beetje in de sfeer te brengen. Misschien ben jij er een volgende keer ook bij?

Liefde is uw Naam

De reeks themavieringen in Heilige Familie rond de liederen van Huub Oosterhuis loopt verder.

Op 8 oktober om 11.30 u.  staat een hertaling van het Onze Vader centraal: ‘Onze Vader verborgen’.  Het wordt een intense viering waar we de actualiteit rond het kindermisbruik niet uit de weg gaan.

Op maandag 9 oktober om 20 u.  bereiden we de viering van november voor, die zal uitzonderlijk doorgaan op de eerste zondag van november, namelijk op 5/11.

De voorbereidingen gaan door op de Vestinglaan 72 in Edegem. Vanaf november verandert het uur van de vieringen in Heilige Familie naar 11.15 u.

Het centrale lied in de viering  is een gebed van een overledene tot de Heer.

De tekst vind je hieronder. 

De themavieringen zijn telkens eucharistievieringen, opgeluisterd door het koor Rabboeni.  Wie wil aansluiten bij het koor,  komt een uur en een kwart vroeger naar de kerk. Dan oefenen we de liederen.

LIED VAN EEN MENSENKIND

Doe mij binnengaan
in het oord van rust en vrede
dat genoemd wordt met uw naam
Licht van licht. Ontferming. Hemel.
Liefde is uw naam.
Dat ik kom in U, in vrede
Dat ik, door het vuur gegaan
en mijn laatste leed geleden
komen mag in U, mijn vrede.
Dat Gij mij zult noemen
bij mijn naam.
Sterveling, stof van de aarde
ziel en lichaam is mijn naam.
Adem was ik, vonken leven.
Vuur van liefde, eeuwig leven,
nieuwe aarde is uw naam
in uw oord van rust en vrede
doe mij binnengaan.

(Huub Oosterhuis.)

Wat ik gewild heb / wat ik gedaan heb wat mij gedaan werd / wat ik misdaan heb wat ongezegd bleef / wat onverzoend bleef wat niet gekend werd / wat ongebruikt bleef al ’t beschamende / neem ’t van mij en dat ik dit was / en geen ander dit overschot van /stof van de aarde: dit was mijn liefde / Hier ben ik.

Koninklijk Familiakoor Elsdonk, Edegem Programma Pinksteren

o.l.v. Tom Van Der Plas – m.m.v. Erwin Van Bogaert, orgel

Voor de dienst:
Concerto (orgel)T.Albinoni
Intredezang:
Alleluia (Uit Uns ist ein Kind)J. Kuhnau
Gebedsintenties:
Laat ons biddenSamenzang
Kyrie & Gloria:
Missa SecundaH.L.Hassler
Eerste lezing Tussenzang:
Irish Blessing  Ph.Stopford
Voor Evangelie:
Halleluja (Gregoriaans) C.Mawby
Na Evangelie:
Acclamatie Halleluja C.Mawby
Offertorium:
Medio registro del Primo tono (orgel)
Onze Vader
Fr. Perazza
P.Pieters – Samenzang
Agnus Dei:
Missa Secunda H.L.Hassler
Communiezang
Vater Unser (orgel)
Ave Maria
G.Böhm
C.Franck
Slot :
Gloria sei dir gesungen J.S.Bach
Sortie:
Menuet Gothique L.Boëllmann

MORTSEL-DORP CONCERT Sint-Benedictuskerk in vuur en vlam!

Lieve mensen, de stuurgroep en ikzelf zijn nog vol emotie, ook al is het concert van 11 februari al een tweetal weekjes achter de rug als jullie dit lezen (zelf schrijf ik dit op 14 februari, ja, op Valentijnsdag!). Het was weer een concert ‘van de bovenste plank’!

Al maanden vooraf liepen de reservaties binnen, zodat er meer dan 250 concertgangers opdaagden. Een concert met vier harpen en flamenco, geef toe, dat is geen gewone setting! Vier jongedames, samen het Flanders Harp Quartet, hebben met een gedreven flamenco-danseres een programma uitgewerkt dat ze ‘FHQ goes around the Clock’ noemen. Laura De Jongh, Karen Peeters, Aurélie Guerreiro Viegas en Isabelle Matthyssens vormen samen met Clarissa Wedding een uniek ensemble.

Een prachtige opener serveerde het FHQ ons: zes delen uit de Notenkraker Suite van Tchaikovsky. Volgde dan een vierdelige ‘Around the clock suite’: van namiddag over avond, nacht en dan de morning after. Prachtig werk waardoor we de (voor ons tevoren onbekende) componiste Pearl Chertok enorm leerden waarderen. En dan kwam ook Clarissa Wedding op, met gracieuze, warme bewegingen, helemaal opgaand in de muziek. We genoten van zes delen uit ‘Le Cid’ van Jules Massenet waarvan de namen alleen al Spaanse furie opriepen: Castillane, Andalouse, Aragonaise, Aubade, Catalane, Madrilene… Om dan te eindigen met George Gerswin: In the Mood, The Man I love en I got Rhythm. Menig hand- en voetwerk was te bespeuren bij het publiek, dat helemaal mee was met het ritme.

Publiek en artiesten

Dat publiek was (soms hoorbaar!) laaiend enthousiast en de artiesten genoten zichtbaar. Volgde nog een bisnummer waar alle vijf de dames hun ziel inlegden. De vijf kwartier waren omgevlogen!

Goed doel

Daarna overhandigde de stuurgroep een cheque van 1500 euro aan Filip Uyttersprot, voorzitter van de vzw In de Buurt. Geld dat broodnodig is, want er zijn zowat honderdvijftig gezinnen die steun nodig hebben. Mede dankzij de vele trouwe sponsors van onze concerten wordt dit mogelijk gemaakt, want de inkomprijs is laagdrempelig gehouden (12 euro in voorverkoop), en muzikanten en andere kosten moeten wel betaald worden.

Epiloog

Pastoor Tom zorgde voor een fijne attentie: een fles voor de leden van de stuurgroep omwille van het tienjarig bestaan van de concerten.

De gratis drink voor publiek en artiesten liep wat langer uit dan gewoonlijk… Het was na middernacht als – alles opgeruimd – de kerk afgesloten werd.

Ons tienjarig jubileumseizoen sluiten we af met het jong dameskoor Amaranthe uit Oudenaarde, goud op de World Choir Games van 2021. Niet te missen! 12 euro per persoon op BE36 7380 3925 2181, en je kan er bij zijn op zondag 23 april om 15 u. (deuren open vanaf 14.15 u.)

Tot dan!

Uw dirigentje

SINT-BENEDICTUSKERK Mariabeeld opnieuw ‘als nieuw’

Zoals in een vorige bijdrage beloofd, volgt nieuwe informatie vanwege de Kerkfabriek over restauratiewerken in onze kerk. Het betreft deze keer het processiebeeld “Maria en Kind” uit 1835.

De prachtige donkerblauwe mantel in fluweel, met kostbare zijde gevoerd, afgeboord met hermelijn en bezaaid met edelstenen, raakte jammer genoeg verloren tijdens de Eerste Wereldoorlog in oktober 1914. Patricia Hernalsteen heeft zeven jaar geleden een nieuw kleed gecreëerd in twaalf verschillende kleurentinten. Het resultaat kon sindsdien door iedereen bewonderd worden.

Het Mariabeeld

Het beeld zelf echter was in erbarmelijke staat. Op verschillende plaatsen waren er zelfs delen afgebroken. Het vertoonde barsten en breuken en het was algemeen gezien ook erg vuil (zie foto’s).
Noortje Cools – die ook de obiits die in het hoogkoor hangen restaureerde – heeft meer dan tien jaar ervaring in conservatie en restauratie van beelden. Zij heeft zich met hart en ziel aan het werk gezet om ons beeld opnieuw zijn vroegere glans te geven. Het verschil mag gezien worden!

Wat hield het restauratiewerk in?

Na een eerste reiniging ging Noortje over tot fixatie van loszittende en opgestuwde polychromie. Dit gebeurde met behulp van een warme spatula (of spatel) om de verfschilfers terug op hun plaats te duwen. Daarna begon de echte restauratie door breuknaden en lacunes aan te pakken en op enkele plaatsen te retoucheren op kleur met lichtechte pigmenten.

De bijgevoegde foto’s spreken boekdelen over de staat waarin het beeld tevoren verkeerde en hoe het er nu uitziet. Wie eens in Sint-Benedictus naar een viering komt zal met eigen ogen zien hoe het beeld straalt.

20 juli Wondere Woensdag Jo vertelt over Mozes in de woestijn

Waw! Wat een verteller en wat een spannend boeiend verhaal. De luisteraars werden verrast door de gedreven manier waarop de verteller van dienst Jo, Mozes tot leven bracht.
het werd een spannend en ook boeiende tocht door de woestijn met alle ontberingen, maar ook met zoveel hoop voor het Joodse volk. En daar was hun leider… “Mozes” . Gene gewone… Daar waren alle luisteraars zeker van overtuigd na deze avond.

Kijk maar naar de foto’s. De expressie op Jo’s gezicht en de aandacht van de luisteraars is eraf te lezen.

En dan was er nog Steven die zelfs de wind in de bomen liet vergeten als hij tussendoor een stukje op zijn gitaar speelde.

We ontvingen ook filmopnames en trachten die binnenkort toe te voegen zodat ook jij die er niet kon zijn, toch kan genieten van dit heerlijk verhaal.

PAROCHIE HEILIG KRUIS: Herdenking van 5 april 1943

Zondag 3 april. Zoals elk jaar bracht een donkere bladzijde in de geschiedenis van onze stad ons weer samen in deze kerk, die op 5 april 1943 ook haar deel heeft gekregen van het bombardement op Mortsel. Stille getuigen daarvan zijn de foto boven het portaal en de foto’s op andere getroffen plaatsen, die ons een aangrijpend beeld geven.

Ook in de kerk was er een grote foto met een duidelijk beeld van een vredesduif vermengd met de ruïnes van het bombardement. Het gaf tevens ook een beeld van wat zich nu in Oekraïne afspeelt.

Wij herdachten in deze viering alle slachtoffers van oorlogen zowel van Mortsel als wereldwijd. Maar we schaarden ons ook rond “de droom van vrede”, want ons herdenken is maar oprecht als wij ons op die vrede richten. Maar, er is de dag van vandaag zoveel onvrede in een mensenhart en tussen mensen veraf en dichtbij.

Pastoor Tom in het Heilig Land deel 4: Caesarea waar de boodschap vertrokken is

Het leek alsof het verblijf in Nazareth in plaats van een weekend wel een ganse week had geduurd, zo intens waren de contacten. Ook het bezoek op maandagmorgen aan de school was een schot in de roos. Leerkrachten en leerlingen van de Sint-Jozefschool hebben het sterke verlangen te mogen bouwen aan een echte SAMEN-leving. Een plek waar je zelf de eigen identiteit kan beleven en dat mag doen in dialoog en contact met anderen, een droom van een vredevolle maatschappij.

Dat was ook onze droom daar boven op de berg Tabor met een prachtig zicht op Galilea en het meer. Niet moeilijk dat Petrus, Jakobus en Johannes daar wilden blijven. Zou Jezus hier Zelf Gods heerlijkheid al gezien hebben?

Net als in de tijd van Jezus was de tijd gekomen om op te gaan naar Jeruzalem en net zoals voor Hem was ook voor ons de weg naar Jeruzalem niet gewoon rechtdoor. Wij kozen voor de weg langs de kust en kwamen zo in de stad Caesarea. Zoals de naam al doet vermoeden was ze gebouwd als een eerbetoon aan de Romeinse keizer. Niet direct een plaats dus waar je veel sympathie van de eerste christenen zou verwachten.

En toch is op een bijzondere manier van hieruit de Blijde Boodschap tot in het hart van dat Romeinse Rijk gebracht. Niet dat de autoriteiten dat hadden verwacht na het appel van Paulus in zijn proces op de keizer, maar Gods Geest ging mee op reis.

Op dit knooppunt van oude Joodse resten, schitterende bouwwerken uit de Grieks-Romeinse cultuur en overblijfselen uit de kruisvaardersperiode dwaalden onze gedachten doorheen de geschiedenis. Het christendom is geloof om te vertellen, om brieven over te schrijven, om door te geven aan steeds weer nieuwe mensen. Kunnen ook wij zo begeesterd worden, kunnen ook wij Gods vreugde zo beleven dat wat we vertellen echt Blijde Boodschap kan worden?

Kom zeiden we, laten we naar Jeruzalem gaan.