Afscheid nemen … om verder te leven bij God

Afscheid nemen … om verder te leven bij God

een tekst van een huisarts die zich zorgen maakt

Bij het begin van ons leven werden we naar de kerk gebracht om gedoopt te worden.

Bij het einde van ons leven hopen we dat we opnieuw naar de kerk worden gebracht om omringd door een gelovige gemeenschap te worden toevertrouwd aan het blijvende leven dicht bij God. Familie, vrienden, buren, kennissen en medeparochianen krijgen zo tevens de gelegenheid om in een sfeer van gebed afscheid te nemen. Ook voor hen is dat een betekenisvol  gebeuren, een manier om het verlies van een geliefde te verwerken.

Maar wat voor ons vanzelfsprekend lijkt is niet altijd zo voor kinderen of familieleden: ze staan soms wat verder van de kerk af of  delen niet altijd meer dezelfde geloofsovertuiging . En vaak wordt ook de band met vrienden, buren en medeparochianen onderschat.

En zo gebeurt het dat er van gelovige mensen afscheid genomen wordt met een burgerlijke uitvaartdienst.  Niet zelden zelfs vindt deze plaats in een verderaf gelegen auditorium van een uitvaartonderneming of in een crematorium dat voor de vaak ook oudere leeftijdsgenoten moeilijker bereikbaar is.

Wordt er dan niet wat tekort gedaan aan het leven en de overtuiging van de overleden gelovige? En wordt er aan een aantal mensen niet de gelegenheid ontnomen om gelovig afscheid te nemen van iemand met wie ze zich verbonden voelden? Men staat er misschien te weinig bij stil.

Daarom is het goed om op voorhand met de kinderen en familie te bespreken welke verlangens men heeft rond uitvaart en afscheid bij het levenseinde. 

Als men kiest voor een kerkelijke uitvaart kan men deze keuze eventueel zelfs laten noteren in een wilsbeschikking in het bevolkingsregister van de gemeente. Dat kan op het gemeentehuis of online en is kosteloos.

Ook sommige uitvaartondernemingen bieden de mogelijkheid deze keuze te registreren.

Door dit op voorhand te bespreken en eventueel vast te leggen is men zeker dat zijn verlangens worden gerespecteerd. Bovendien schept het duidelijkheid en is het een hulp voor de nabestaanden die soms in onzekerheid verkeren hoe ze de uitvaart en het afscheid moeten regelen.

Het overwegen waard?

About the author

Dirk Van de Poel administrator

1 Comment so far

Mieke .Posted on6:38 am - sep 14, 2022

Ja,dit,mijn levenseinde,door omstandigheden ben ik daar ook actief stappen in aan het nemen.Ik zelf wordt ook geconfronteerd met familie, die,niet langer naar de kerk gaan,maar me daar wel in respecteren,dat dit voor me toch belangrijk blijft,ook al is het soms maar 1x op de maand ,dat ik een eucharistie of woondiensten bij woon.Het ouder worden,het ouder worden van zussen en schoonbroer , maken,dat ,je vanzelf stil valt bij het gegeven, dat je leven eindig is. Dank u voor deze mooie brief.

Leave a Reply

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.